Alle inzendingen over lijdensweg

Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

Jouw trieste blik naar binnen gericht Jouw huilende ogen door zo'n naar bericht Ik wil je graag helpen een vriend voor je zijn Jou zo te zien lijden dat doet mij veel pijn Ik leen je mijn schouder pak jou stevig vast Ik zal voor je zorgen en draag ook jouw last We gaan tot het einde breng jou naar het licht Dan neem ik triest afscheid…

Deskundigen vermoeden dat misschien Als de processierups niet wordt gestopt Hij zich tot een probleemgeval ontpopt Maar ik heb lang geen vlinder meer gezien Mijn eigen rups, die languit ligt te pitten Wacht tot er vlinders in mijn buik gaan zitten…

ons scheen Waar ik jou mijn lief bleef schenken vlak voor Lijdensweg nummer één Waar je mij thans nog kunt vinden is vreselijk weg van jou en iedereen Is in ‘t land der ex-verliefde blinden op ’t adres Lijdensweg nummer één…

Onze Vader, Uw wil geschiede! Ik blijf U trouw tot in eeuwigheid. Nooit zal ik van U scheiden. Zelfs niet wanneer niet U mijn, maar ik Uw creator blijk te zijn. Wie U ook bent, leg mij eens uit, wat toch de zin is van geweld, en de onzin van het lijden.…

de holle weg pijnbomen langszij leidt het verleden de kruisweg voorbij niet meer gebonden verlaten bladzijden het uitgelezen boek om te dichten de tijden waar koud goud sporen heeft geprint ratelen rijen populieren dwars op de wind de holle weg pijnbomen langszij verschietend aan de horizon brengt zomerland nabij…

Lezend op haar steen ‘Geven is ontvangen’ wat zij deed na jouw lijdensweg zelf te zijn gegaan tot na haar einde om weer bij haar jongste kind te zijn. Verdriet tot as verteerd - moederlijk verlangen…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Er bestaat geen mirakel, schoon als de dij van een vrouw, de lijdensweg van een rivier, getekend op die zachte glooiing, gehouwen in marmer, redden zullen ze niet, gevormd voor het leven, onderhandelen ze met niemand.…

Jerusalem of Zeist: wat kan het schelen, de lijdensweg kan men het beste delen.…

Het leven is een lijdensweg. Voor hoe lange tijd? Voor levenstijd.…

Euthanasie, een naar woord als het niet anders kan toch lijkt het bijna moord maar wat nou als niks meer kan? Het lijden is ondraaglijk het lijden is te zwaar ging nu alles maar vanzelf ging ze nu maar. Zo af en toe, zakt ze even weg komt telkens weer terug het lijden is ondraaglijk kwam de verlossing nu maar vlug. Want een mooier…

Moeilijk is niet onmogelijk Dat is een ander woord Zoals een uitdaging Ook geen probleem is Het één is een werkwoord Het ander een lijdensweg De dichter doet moeilijk De taalpurist onmogelijk En de uitdaging is om dan Het probleem te laten zwijgen Uit: 'Eiland op de akker', 2005.…

Een oudere partij van 66 plus Bezat een kroonjuweel: het levenseinde En principieel als Pechtold zijnde Eindigde hij zijn lange lijdensweg aldus: Ach, uitzichtloos! Regeren met de graaiers en de papen En met de Biblebelt.. Hoog tijd om in te slapen?…

Als je komt Weet je, toevallig woon ik aan de lijdensweg Dus...…

Zoals ze was zo is ze toen geworden te stuiten was ze niet ze kon zich niet bepalen haar geest miste de kracht het ging heel sluipend door er was geen redden aan zo onbegrepen als ze werd zo intens hulpeloos mijn liefde was zo grenzenloos maar kwam niet door ze was reeds weg een lange lijdensweg die was te gaan zoals ze was zo is…

Lijdenswegen zijn als een hazenpad. Onze lijdenstijd is reeds begonnen. Vrolijk Pasen.…

Op sterven na is ‘t kabinet al dood Hoe lang gaat deze lijdensweg nog duren De duisternis omringt ons alle uren Waar vinden we een redder in de nood? ‘Kruisig die man’ hoor je het gajes joelen Mark Rutte denkt: zullen ze mij bedoelen?…

klassieke adembenemende emoties, smart, in de vorm van een oratorium afgewisseld, het erbarmen op de achtergrond, de Mattheuspassie binnen het wereldje van pijn, beluisteren en kunst, de oude muziek van Bach..welke je elke noot, elk sentiment laat voelen gezongen teksten over de hele wereld van de lijdensweg het weerklinkende passieverhaal…

Een laatste stuiptrekking voordat je wordt bewaard als bruidsschat in het hart met de gave der liefde Je weegt soms wel wat zwaar en timide liggen de woorden tegen mijn lichaam aan Haast ademen we samen zingen, zweten, lachen om dingen die we laten We gaan de pijn verlaten op onbekend terrein Lichaamstaal als zoekende wederhelften…

Je vouwt je handen zacht samen geboeid en gekneveld in een eeuwig amen Je kijkt met betraande ogen door de verregende ramen De wind tekent striemen op de verweerde muur op dit steenkoude uur van waakzaamheid Je bent getekend door een christelijk stramien Dan kies je liever geen kruisiging aan een crucifix maar een martelgang door de dierenriem…

Twee schemerlampen verlichten mijn kamer, terwijl het licht van mijn computerscherm ook nog aardig meedoet. Een spin houdt mij gezelschap bij mijn wrede openhartoperatie. Satanische wezens slaan met een dikke hamer op mijn allang uitgeholde kop, God, ontferm U over mijn dierbaren, duw dit springgetij terug, haal alle onheil uit deze roulatie…

.' ik heb een steen geraapt en teruggelegd gezegd wat enkel woorden doen een oud blazoen geraakt en naakt mijn speerpunten berecht maar meer nog huiver ik, in stil respect uit mijn hart lekt bloed, ze druppelt slag voor slag langs leven en de lijdensweg van alledag…

Ik kan er niet meer tegen Braak woorden met stukjes Uit mijn hardgeworden maag Ik sla dicht na elke vraag Vrolijk, zelfs vriendelijk Begon ik onvermoed lijdensweg Ik hoor u denken Die is ver heen In schenken Zet ik het verkeerde been Draai alles om, U gaat, ik kom Vriendelijk en vrolijk Uitslag versla ik olijk…

Ontvoelen is een gore lijdensweg als het gevoel de ader is van ieders bestaan. En zo is mijn ontminnen volstrekt onmogelijk ook al zou je het heel dringend van mij vragen. Ontvraag mij en laat alles dan opnieuw beginnen.…

Wanneer ik jou daar zo zie liggen uitgeput en afgeleefd niet wetend wanneer de lijdensweg voorbij is dan huilt mijn hart.…

Tot mijn groot verdriet werd 't een lijdensweg, een straf. Ze gromden, ze grauwden, de tanden ontbloot. Ze haalden uit met hun klauwen. Ik huiverde, ontmoeting met de dood. Toen heb ik 't besluit genomen om weg te gaan en nooit meer terug te komen.…

Het einde van het leven De strijd zowaar verloren De lijdensweg geboren Voor zij die achterbleven Voorbij die mooie tijd De stukgeslagen dromen Wat had nog moeten komen Het meest dierbare kwijt Maar weggaan zal de pijn De herinnering doch nooit En vergeet niet, ooit Zal men weer samenzijn Dit zijnde in gedachten Is dit nog geen afscheid…

Ver verleden heeft ons een weg gewezen Ergens naar een kleine warme stal Boven een ver land is een ster verrezen Die ons de weg in ’t leven wijzen zal En zullen wij die weg ook volgen Ver van hier en ver van huis Waar ons de wereld zal vervolgen Op die lijdensweg tot aan het kruis Dan zal toch die ster ons pad verlichten En leiden naar…

Treurend oog, uw hart ziet wat uw zicht belicht en zwicht niet voor het gif, van de dwalende heugenis, die uw streven heeft omgeven en uw lijdenswegen heeft geweven. Treurend oog, fier zult u, met de wil geheven, opleven en herleven. Treurend oog, het is u vergeven.…