3103 resultaten.
Wendingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 In buigzame tijden
hebben principes weinig om ’t lijf.
Als het balletje gaat rollen
is het zwijgzaamheid in bedrijf,
of ruis van zoete waarheden
die niet zijn te weerleggen.
De waarheid kent geen pariteit,
zo hoor ik mezelf zeggen.…
Innig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 207 Grote gebaren
wilde lokken
ronde borsten
korte rokken
rode lippen
zachte handen
kousen benen
gave tanden
guitige ogen
zwarte schoenen
warm lijf
heerlijk zoenen
openlijk flirten
innig dansen
ritmisch opgaan
gegrepen kansen…
Een magisch moment
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 206 heb je boeket
als bloemen
in de vaas gezet
de groendecoratie
maar eens
achterwege gelaten
uniek in vorm
geschikt op
grote en kleur
in een magisch
moment vond ik
jouw hart in de geur
zag de lach
in je ogen
de rankheid van lijf
jij bent mijn boeket
nooit hebben we samen
de bloemen zo buiten gezet…
Van hot naar her
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 mijn honger naar genade
laat mij verlangen
mijn verlangen
laat mij vluchten
mijn verleden vlucht
naar verre bestemmingen
mijn vergeten
laat mij herinneren
mijn toelaten
laat mij verlaten
mijn navel
laat mij staren
mijn gedachten
laten mij dwalen
langs het gewichtloze
van mijn gewicht
en mijn luiheid
van lijf en leden
doet mij vervagen…
de maan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 haar grote volle
manen gezicht
schijnt een mystiek
licht
mijn ogen, och mijn ogen
zijn geliefde
ik ben zo in de war
heb de maan gesmeekt
naar de maan gehuild
of ze wil getuigen hoe
ik deze nachten heb
geleden
zonder haar warme lijf
de maan is mijn getuige
dat ik verzink in
verdriet
ik zwerf,
verloren
wandelend
huilend…
Gaia's heling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 61 mijn wandeling met de ongeziene
voerde mij naar een stilteplek
een verenkleed van oude pijn
bedekte mij als grauwe as
er was een kabbelend ven
omringd met kaal struweel
ik liep het koude water in
verliet het naakt en schoon
een aarzelende zonnestraal
droogde mij behoedzaam
ik kleedde mij met zacht groen mos
dat hart en lijf beschermt…
(kanker 4) leunen op de wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 we trokken langs
met gevaar voor lijf en goed
bewaarden we de moed der
wanhoop in mijn tas
want dichterbij liep niet gelijk
met elke vastgezette pas een
werelddeel te veel
en het ging hard, als we ons draaiden
dus we keerden alles om
zo leunden we
zo steunden we
op dichtgeblazen woorden,
op een schaduw zonder zon…
Hadden je geveld
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 320 ze hakten niet
maar zaagden met
de tand des tijd
het echte hout uit
jouw zo kostbaar lijf
ze hadden je geveld
de stronk bleef staan
wortels nog onaangetast
ze lieten je begaan
dachten je voor uitgeteld
maar jij weerbarstte
hun geweld en ontknopte
in een vrijheidsring die
takkenhoog zijn lente vierde
in een zomer die nooit kwam…
Zij appelde en slangde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 404 ben de wereld afgegaan
sandaal en pij
zijn aangeschoten
ik wilde me ontbloten
in adams paradijs
ben er niets
mee opgeschoten
zij appelde en slangde
ving mij met oog en handen
ik viel voor haar wellustig lijf
riep de vader voor wat troost
hij was niet thuis deelde
met zijn zoon het heilig kruis
heb maria aangeroepen zij deed
in blauw…
Dans
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 135 Mijn lijf danst ginds
aan de verre horizon,
onbereikbaar ver
van mij vandaan
Uitgestrekt reiken mijn armen
kracht huist in
diepgeworteld stil verlangen
dat mijn liefste wens versterkt
Mijn leven roept me
ginds aan de horizon
onder die grote
volle maan
Onomwonden stem ik toe
Ik roep, ik brul
ik kom er aan!…
zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 270 Rank van lijf en mooi van kleur
werd voor hem een primeur.
Een boeket in een vaas
niet alledaags.
Nu een beroemd schilderij
de zoveelste in een rij.
Iedereen kent de schilder zijn naam.
Hij werd beroemd door de zonnebloem en genoot faam.…
zijdelings nabij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 we keerden binnenmens
naar buiten
besloten onder
onbetaste huid te schuilen
overzagen een horizon langs
de kusten van het hart
aan de zijde van gedroomde waarheid
werd onze afstand vormvast
een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf
de weg erheen hulde zich in avond
ons naderend lijf als
verwijzing naar morgenstond…
Mest van schrijvers
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 257 Uw lijf en leden zullen eens vergaan.
Stof tot stof. As tot as.
Als mest zult u wederkeren.
Uit mest bent u ontstaan.
Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk.
Wat zij schrijven en lezers willen lezen,
blijft onsterfelijk bestaan.…
nauwelijk verhuld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 330 schalen bloemen
bloeien zomer
manden fruit
verrijpen geel
maar ik ben kil
bevroren
door de winter
ijskoud stil
de rode morgen
parelt dauw
hitte trillend
op het lijf van jou
je verdween
in stormen schuld
je naaktheid
nauwelijks verhuld
ik schreeuwde
je nog terug
de hemel was verloren
je had me op mijn rug…
slopende redding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 tijd het is geen
droom als je
me meeneemt
ik droom niet
als mijn
gesloopte lijf
iets anders
wordt niet
meer het mijne is
het is geen
droom tijd
als broze
botjes bijna
breken
het vermoeide
hart hardnekkig
hapert nauwelijks
kloppen kan
geen droom
als mijn ogen
zich
naar binnen
keren als het
tijd is tijd…
ze gingen op hun rug
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.644 je hebt alles
aan elkaar genaaid
de rode draad
dubbel gestikt
hun lijf geflikt
met nonchalance en
wat lieve woorden
ze hebben het gepikt
ze gingen op de rug
harten duizendbreken
emoties snel vergeten
maar hun ziel moet terug
ze willen nu geen spiegel
zijn en niet die zoete pijn
die jij ze hebt gegeven in
dromen uit een ander leven…
Een en al sacherijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 254 dus nu de arts tevreden is met mijn acht kilootjes minder
hang ik alles in de wilgen
want weet je
“Het is mijn lijf”
ik woon er in
het gaat toch ook er om of je
je goed voelt
mijn tevreden glimlach
klinkt weer in de fluister
van de wind…
DRIJVEN OP EEN LIEFDESWOLK
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 387 Ik streel jou waar mijn handen voelen
heel jouw fantastische lichaam, zacht
Je beide wangen voelen lekker koel en
ik voel dat ik naar jouw liefde smacht
Ik streel je teder en met gesloten ogen
op elk streepje van je fantastische lijf
Vele uren zijn inmiddels omgevlogen
sedert ik op deze wolk van liefde drijf
Ik streel je verrukkelijk mooie…
Ik stond aan je graf, en rilde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 277 , jouw lijf had verloren
door de kanker overmeesterd
keken wij met lede ogen toe
wie kon vermoeden dat het einde zo snel daar zou zijn
omarmd door stilte starend naar een groene fles
vol onuitgesproken woorden over gemis en houden van
rilt de wind
weeft een spin een web
iedere dag opnieuw
om de leegte
op te vullen…
Zolang de muze wil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Pas dan breekt de dood het leven
en weeft een cocon om het fragiele lijf,
als een laken smetteloos wit.…
vergane glorie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 332 kijkend in de spiegel
ziet hij de jaren
die rimpels trekken
in zijn hoofd en handen
ouder is hij toch
dan hij wenst en weten wil
spreekt hem de reflectie
vergaan is toch de glorie
kijk nu toch hoe sjofel
geforceerd ook de grandeur
van het ooit goddelijke lijf
dat hij zo graag verkocht
voor deze gigolo oud en moe
wiens ogen eens toch…
Hoopvol...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 665 Moeilijk te verwerken
Woorden die versterken
Ogen vol emotie
'n traan die ik zie
Onrust in lijf en leden
Horizon verbreden
Zoekend naar iets
blijft over ... niets !…
Speel met mij
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.427 Dan vrijen we de hele nacht
In het zachte schijnsel van de maan
Kom dans met mij
Vrij met mij
Lieverd
Ik zal je de passie geven
Waar je hunkerende lijf om vraagt
Kom speel met mij
Voel met mij
De heerlijke liefde...…
Haar flow
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 89 zacht golfde
haar warmte
over zijn
gevoelige huid
het kouwelijke
had hij mee
nog van thuis
waar velen geen
echte warmte
kenden en eerder
voor overleven
stemden in die tijd
hij keek haar aan
zij lachte toen
haar flow zijn
aura raakte en
daar een energetisch
contactpunt maakte
muziek zong
door zijn lijf op
een wijs die…
Dor
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 711 Vrieswind,
volle maan
het oude lijf
vertelt van aarde
bomen komen om
de dwergen hakken zich een weg
het nieuwe licht is zonder schaduw
herfst dus
droge lippen
niemand kust die oude mond
de grond is weggeslagen
in de dagen die behuild zijn
zout weerkaatst het licht
verdroogde huid
en droeve woorden…
als een zeehond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 gestroomlijnd
drijven
op dragend water
de kust bereiken
en aanspoelen
op het strand
het luie lijf
koesteren
in het zachte zand
tijdloos wachten
op vloed
op wassend water
in warme stromen
steeds dieper
verdwijnen
in voedend water
ademloos
overleven
stilte
in een wereld
onder water
verborgen
bodem
van bestaan…
ontglipt
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 873 als los zand door gespreide vingers
ontglipt mijn leven telkens weer
zoals ik gisteren nog hoopte
zo kan ik het niet meer
mijn ziel zo overhoop gesmeten
zo uit mijn lichaam weggerukt
zoals ik gisteren nog liefhad
ga ik nu onder pijn gebukt
mijn lijf verteerd door smeulend vuur
vol littekens en wonden
waar ik gisteren nog trots op was…
Kruidkunde
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.517 Mijn plantenspuit in de hand,
ga ik ze allen te lijf,
de distel en paardebloem,
de netel die zo brandt,
het staat buiten kijf,
het onkruid is verdoemd.…
Wie ben jij ?
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.149 Jij zit in mijn lijf
en in mijn geest
't is net of ik
thuisgekomen ben
Maar wat me verwart
het allermeest
dat ik niet meer weet
wie ik ben
Mijn geest heeft
honger wil gevoed
mijn lichaam hunkert
naar warmte
Jij gaat diep
tot in mijn ziel
is dit dan
wat ik zoek
Wereld op z'n kop
kippenvel ?
en ik ?…
Aanstekelijkheid
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 43 geluiden
gaan nooit weg
verspreiden zich
ijlen na in een
lichter dan luchtlaag
net als
jouw lach die
kleuren bloeit
de wereld aanlicht
met haar schoonheid
die warmte deelt
in aanstekelijkheid
de mens verblijdt
in een van binnen
heerlijk doen gloeien
zo stromen
levensenergieën die
het lijf doen dromen van
spectaculaire zaken…