Alle inzendingen over lijfsgevaar

'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar De grote diepe zee ik minnen moet, Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar Mij opbracht uit haar vloed. En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep Achter gordijngedonkerd raam En hoorde niet of moeder riep Mij bij mijn eigen naam?…

‘Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar De grote diepe zee ik minnen moet, Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar Mij opbracht uit haar vloed. En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep Achter gordijngedonkerd raam En hoorde niet of moeder riep Mij bij mijn eigen naam?…

En angstig zoekend - want in lijfsgevaren, Hulpeloos in doodsgevaren wist ik u - Zoekend die mij zocht, raadloos bleef ik waren; En denkend mij úw angst, slaakte ik een kreet - Die juichtoon werd, naast u me ontwaken deed! In dromen voorgevoeld had ik uw dood.…

En angstig zoekend - want in lijfsgevaren, Hulp'loos in doodsgevaren wist ik u - Zoekend die mij zocht, raadloos bleef ik waren; En denkend mij úw angst, slaakte ik een kreet - Die juichtoon werd, naast u me ontwaken deed! In dromen voorgevoeld had ik uw dood.…

De vragen als volgt: Waarom verlaat een vos de heerlijk vrije Tielenheide en kruist hij op lijfsgevaar de E34 naar de verminkte randstad toe? Waarom loopt hij, bij wijze van spreken, van de klaver naar de biezen? En vooral: zal het dier nog ooit heelhuids slagen in de overtocht?…

Een ander, die bij d'orelogsbanieren Liefst glorie haalt, grijpt naar Triomfpalm en bebloede krijgslaurieren; En koopt met lijfsgevaar De zege blij daar 's vijands heiren* woelen. Het stemmig staatsgelaat Zoekt kussens en raadsherelijke stoelen En ambten in de staat.…

"Schiet nog een deur mijn broek," zei Naas, "toen peist me wijf, voorwaar, als dat ik, bij mirakel, ben ontsnapt aan 't lijfsgevaar." De rover zegt: "Nu zal 't wel gaan, waar is uw beurze, snel: 'k en heb noch tijd noch kogels meer..." "Ik wel," zegt Naas, "ik wel!…