Alle inzendingen over lisette

Je voelt als een bron een bron diep in mijn ziel een voedende stroom van verbondenheid welbehagen vrede en verrukking het voelt als dat het verfrissende water van die bron geleidelijk de dorre aarde van de verwaarloosde kant in mijn ziel doorstroomt het…

armen om je knieën hoofd afgewend niemand die ziet dat jij zo anders bent uitdrukkingen verborgen masker ervoor je lach is nep maar niemand heeft het door en af en toe zou je je eens bloot willen geven gewoon alles vertellen wat in je zit maar je houdt je mond stijf dicht hoofd tussen je knieën je leven vervuild niemand die ziet…

nu ik de leeftijd heb bereikt, waarin je eigen keuzes maakt -de man in je leven die je hart raakt- weet ik dat de strijd van het leven is begonnen en wens ik dat ik weer een kind zou mogen zijn!…

ik staar omhoog en denk aan jou in het zwarte gat van de nacht ik stel me voor dat jij daar bent en gewoon tegen me lacht ik zie je niet, ik hoor je niet Wat ik voel? alleen verdriet omdat ik je zo mis heb ik bedacht dat daarboven toch iets is ik mis je zo hoe kan het ook anders je was mijn kleine neefje, mij bro vergeten…

Jullie laten me lachen van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat Jullie laten me huilen wanneer het even niet gaat Ik zou zonder mijn vrienden niet weten wat ik moet Dank voor vriendschap liefde en geluk Jullie zijn me dierbaar.. stuk voor stuk…

Een journalist uit Amersfoort werd van zijn opdracht ontzettend gestoord Het moest gaan over een heer En wel in het verkeer Maar, daar had hij nog nooit van gehoord...…

Ik voel mij als een steen geworpen, in een diepe plas De kringen ontstaan in het water, bij elke kring een beeld van hoe jij was. De kring, eerst klein en dan steeds groter Vertelt je leven tot waar het einde is Jou niet meer bij ons te hebben, is voor ons een heel groot gemis. Zoals het water kan bewegen, eerst heel roerig en dan weer niet…

Benno Barnard en Lisette Keustermans…

dat water zacht is tenzij de val van te hoog als op ijs uiteenspat toevoeging van zout zachter maakt plonst, aanvoelt als gewalst staal uit het zuiden de lente groen blad aan harde bast en barse tak ontlokt verhoging van temperatuur het kader schept voor wat begint, stopt, weer gelooft en tot wind zich omplooit stof, takjes, snippers…

Om in de aanraking te komen, uitgewist te worden Vertaald door Bruno Barnard en Lisette Keustermans ---------------------------------------------------- Uit: 'De werkeloze doden', 1994…

handgeschreven brief voor geliefde Han dat had je niet gedacht hé Han nee toch jawel hier istíe dan de langverwachte Pim, Lisette en Wim hebben een mobieltje zij waren jarig weet je nog van toen Koen uithuizig was door schotwonden de meeste buren liegen over ligfietsen zo ja waarom niet hé Han ja toch postcodeloterijen liegen never nooit…