Alle inzendingen over loos

Laat me lopen Mijn eigen levensweg Laat me gaan Zonder eeuwig overleg Laat me vallen Geef alleen advies Laat me opstaan Als ik daarvoor kies Laat me los Vorm geen dreigement Maar laat me voelen dat je er voor me bent Laat me vrij En HOU VAN MIJ !!!!!!!!!…

Zij leeft haar leven met slag en stoot overwint zij storm Vindt zij in iemand een veilige haven die armen om haar slaat Dan maakt zij die los na verloop van tijd Want zij verkiest het eenzaam lopen langs de vloedlijn waar zij steeds nieuwe dingen vindt na zware storm.…

De wind draagt jouw stem vlucht van hier drijft op de wolken verstomt in het oog van de storm heimwee naar zijn kracht de stilte voorbij barst hij los raast droomloos over het geploegde land moe gestreden geeft hij zich over bij het stralen van de ochtend in de armen van de zee…

tralies verbogen, de haat ontketend, het beest is los losgeslagen in vrijheid houdt het de wereld in vrees gevangen onschuld zoekt handen waar, steeds vaker, klauwen worden uitgestrekt pandorabel memorabel, deksels, Pandora onafgedekt, het kwaad is uitgelekt…

Van de Achmeatoren blijken platen van pakweg honderd kilo los te laten. Toch staan ze financieel nog prima borg: De Lange Marktstraat kent nu al drie plekken waar ze uw risico's in één klap dekken.…

Laat me lopen Mijn eigen levensweg Laat me gaan Zonder eeuwig overleg Laat me vallen Geef alleen advies Laat me opstaan Als ik daarvoor kies Laat me los Vorm geen dreigement Maar laat me voelen Dat je er voor me bent Laat me vrij En hou van mij……

zo'n winderig spruitjes gevoel zo'n kleierig bloemkool idee zo'n zuurkool in het vat gedachte met of zonder jus geprakt en een toetje toe daar kom ik maar langzaam van los en moeders met ernstig gezicht het geblokte tafellaken uitslaan en zich afvragen, "wat is er toch met die jongen"…

Niks anders dan het los te laten... De tranen komen ’s nachts Wanneer alles donker is En slechts het huilen van de wind Mijn stil verdriet verstoort.…

zoals je daar nu ligt onnatuurlijk breekbaar tussen de witte lakens zou ik van je kunnen houden je kijkt me aan zonder iets los te laten maar laat eindelijk wat houvast zien ik beantwoord je blik in stille aanvaarding toen ik wegging bleef de deur open jij kon hem niet meer sluiten en ik heb dat nooit gewild…

zoals je daar nu ligt onnatuurlijk breekbaar tussen de witte lakens zou ik van je kunnen houden je kijkt me aan zonder iets los te laten maar laat eindelijk wat houvast zien ik beantwoord je blik in stille aanvaarding toen ik wegging bleef de deur open jij kon hem niet meer sluiten en ik heb dat nooit gewild…

gesluierd is mijn taal verstrikt in woordgewaden worstel ik totdat ik bijna stik in- ademend verplichte stof mijn ogen zijn niet neergeslagen als ik breek tradities loos in schrift van warm naar koud het boeit mij niet of u van mij of mijn gedichten houdt vrij wil ik zijn en naakt in stromingen van ongedwongen stijl…

Gij die mijn verzen kent en onbevangen los van elk verlangen mijn woordenschat verwent. Dronken van letters lonken letterzetters, en zoeken naar de zinnen in mijn hart daarbinnen. Delg mij uit uw dagboek veeg mijn verzen weg, in de verste vergeethoek waar ik mijn letters leg.…

De nacht laat het lege nest los.…

Om omarmd te worden gezuiverd te worden weer heel te zijn vervuld te zijn los van de tijd verlost van de spijt de liefde te geven in wijsheid te leven het is niet gewoon het lijkt soms een droom dat zij er toch zijn en altijd dichtbij zijn dan bekruipt me de gedachte starend door een traan ik moet in een vorig leven iets bijzonder…

Boven de wolken leeft geen naam meer danst leeg met loos duister naar het licht waar woorden wankelen onder aards gebral struikelen stralen ademloos, haperen raken het laatste dag en verdwijnen in mist zelfs huilen maakt muziek…

mijn vrouw zijn luistert naar de verschroeide ziel stilt tranen die inwendig schreien en voedsel zijn voor het innerlijke in mij ik laat los zo lang opgesloten gekluisterd aan de tralies van mijn zijn aangekomen op het punt van het verteren pluk ik nieuwe vruchten die verlangend blozen en zich nestelen in mijn opgekuiste ziel…

De stop was niet vastgezet niemand had erop gelet zo komt het dat niet nauwgezet het ding los lag. Toen het probleem gevonden werd snel werd opgelost de stop werd vastgezet werd er van meet af aan door iedereen op gelet dat er nauwgezet de stop voortaan werd vastgezet. Als ’t kalf verdronken is:…

ik zie dat mijn bolletje wol zich steeds sneller ontrolt overal draadjes die rafelen en pluizen in een chaos structuur los van het uur en leven dat al geregen moet zijn in verbazing en pijn maak ik haast om de eindjes te knopen de draad weer op te rapen en het patroon te vervolmaken…

Speels fluister ik verlangens los waartegen dekens warmte bieden bescherming tegen kou en ongenode gluurders. Je eigen huid voelt zacht en onderwijl gaan gedachten vrij omdat alleen jij, en jij alleen kan denken wat je voelen wilt.…

, vraag ik bij het ontbijt “Dat is jouw papa”, triomfeert ma Bos Hij speelt en knuffelt, laat me niet meer los Het hele weekend heeft hij alle tijd Op zondag vraag ik bij het slapen gaan: “Wanneer heeft papa eind’lijk weer een baan?” ----------------------------------------- www.twitter.com/ReneMBroeders…

laat het maar los mijn lief doe je ogen nu maar toe de wereld wacht wel even mijn lief want je bent ontzettend moe morgen kun je weer verder mijn lief zo strijdbaar als jij bent wil je niemand pijn doen mijn lief dat is aan vissen inherent…

Over de huid die je hart beschermt kriebel ik met mijn leven erop los eigenlijk is het hart niet voor plagen bestemd maar uiteindelijk was ik toch de klos. De zon schijnt de lach van binnen uit al dat bloeit en groeit in mijn natuur zorg ik dat alles netjes sluit oh wat heerlijk, wat voelt dit puur.…

Je tilde me op ‘k was van de grond het duurde maar even ik was echt helemaal los je zette me neer terug op de grond weer op beide benen ik sta weer op de aard En als je me vraagt hoe was het te zweven hoe vond je je tochtje nou, ’t was het best wel waard!…

Het verloren paradijs is alleen te herwinnen door los te laten wat ooit was.…

Wreed ben je je doet me pijn met zoveel moeite en venijn los laat ik je ik wil je niet meer 'k heb zoveel pijn zoveel zeer je kan bedaren ik ben weg ik voel me vrolijk en opgelucht zeg en nu jij zal jij ooit bedenken de andere weg in te slaan? Nee. Nooit.…

is het liefde, lust, gewoonte of gewetenloos gemak is het mooi of lelijk hard of zacht vroeg in de morgen of laat in de nacht het is alles het is wij maar ook alleen ik en alleen jij het is niets een hol vat een oneindige leegte met hier en daar een losse wand een roomdivider die intimiteit verbeeldt in niemandsland…

'Neutrino's reizen sneller dan het licht' Dat nieuws van CERN blijkt toch een bakerpraatje De meting werd verstoord door een los draadje Het tijdreis-perspectief raakt weer uit zicht Maar Marcel kan zich als expert ontpoppen: Zijn 'message from the future' bleek te kloppen…

Verliefd zijn, zijn we vergeten Hebben er niet meer aan gedacht Het is ons ontnomen op een kille dag Gewoon zomaar zonder reden, Binnen heeft er nooit iets gebrand, Onze harten zijn niet meer aan elkaar Los als een snaar, we vrijen niet meer Diep in de nacht, onze liefde is verdwenen We hebben er niet meer aan gedacht.…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

een vage klank wat losse tonen op een rij nog net geen melodie maar in herhalen vormt zich langzaam het refrein dat de basis van een lied zal zijn ritmisch vormen zinnen strofen dragen het gevoel in klank naar boven het is mijn lied over de liefde maar muziek en woorden zijn uit verdriet geboren…