Alle inzendingen over lorre

lorre mag mee hij is onmisbaar en weet dat best maakt zich niet vuil zo is lorre niet hij waakt over de rest aan lucht of er geen tekort is tussen antraciet en morgen mag lorre weer mee en weet dat best…

" Lorre kijkt me met een schuin koppie aan Ze spreekt de veelzijdigste woorden nu ik sinds vorige week voor het weggaan de radio voor haar aan laat staan…

Men heeft aan Lorre wel gedacht, Maar durft er niet van kikken. Daar grijpt ook hem de kapitein, - En Lorre zong zijn laatst refrein: "'t Is maar een wissewasje!"…

Wat leide ik toch een leven, Het prinsjen van de buurt! Mijn stok is bruin gewreven, Mijn kooi is glad geschuurd, En ik kan klontjes krijgen, Voor 't praten en voor 't zwijgen. Ai! Lorretje Kaporretje, Kapoe, kapoe, kapoe, Houd mij je bekjen toe! En zou ik mij dan storen Aan 't smalen van dien knaap, Die…

Lorre! Koppiekrauw! En meer nog) die dat mens me heeft geleerd 't Is alles zo onrijp, zo braaf, zo saai... Geef mij maar zeelui', dacht de papegaai --------------------------------------- uit: 'De tweede Ronde' zomer 2004.…

Lorre! Koppiekrauw! En meer nog) die dat mens me heeft geleerd 't Is alles zo onrijp, zo braaf, zo saai... Geef mij maar zeelui,' dacht de papegaai ------------------------------------------- Uit: 'De tweede ronde', nr. 2 2004.…

Kousenflarden om haar benen; tenen staken uit haar schoenen Kusten bij elke stap ’t steen en niettemin was zij om te zoenen Lorren rondom haar schouders; grote vlekken op haar vale rok Met haar wat moeilijke, ouders had ze het dikwijls aan de stok Rode haren in wilde wind en; ze wuifden al van ver naar mij Oh ze was een heerlijk kind en…

Sindsdien deel ik de tijd, mijn kast en mijn leegte, en het is waar dat ik voor het eerst en haast tot mijn spijt afhankelijk ben, maar ik blijf opgelucht dat het een hand is en geen tong, god verhoede een tong, of een neus, wat neuzen teweeg kunnen brengen, hoe men er in lorren gehuld achteraan moet, nee een hand, lege hand, glad, verlegen…

het was en is niet alleen maar feest ons land gaat kaal gekleed onder een hermelijnen koningsmantel er schuren uiteengevallen lorren van overzeese delen rond het lichaam ooit aanelkaargenaaid door heloten zeeën vol met zoute tranen voelbaar verdoezeld in de natte voering wat is nu nog een koning zonder grip behalve dan gekleed gaan…

In lorren geklede kinderen huilen zachter Wanneer zij de richting van mijn vinger volgen. Vergeten zij hun armoe, pijn of honger? Zo’n weldoorvoede vinger zie je niet altijd. Trots ben ik dat ik hun ellende niet voel Omdat ze mijn aangegeven richting volgen.…

Pas wat beter op de pot, en blijf met je mans goede maats, ’t Is waar, het zijn brokjes de meesten, maar och, jelui weet er Ook al aardig mee om te gaan, en dat maakt de lorren niet beter!…