Alle inzendingen over lot

in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen in de zwartheid van een gewatteerde nacht tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht ik zie flakkerende…

herinneringen deze stilte is voor mij echt geen rem Want jij leeft voort in mijn gedachten Al zijn er andere mysterieuze krachten waardoor onze paden zich nu scheiden Ik laat mij daardoor niet afleiden Jij blijft dezelfde zoals ik jou zie Ik luister naar jou, je spreekt in mijn hart daarmee schep je voor mij de ware remedie waarmee ik ons lot…

een boog met zwarte pijlen schittert door mijn doorrookte ogen ik ben gevallen in de zwarte aarde en wacht op het naderende lot dat de verliezer zal ondergaan als slaaf verkocht of afgemaakt door de noordelijke barbaren mijn helm heeft mij verlaten mijn zwaard achtergebleven in mijn laatste gevecht het spookt door mijn hoofd een…

Morgen zal er een nieuwe dag zijn Niet voor ieder niet voor mij Morgen zal de zon weer schijnen Niet voor ieder niet voor mij Je kan niet altijd geluk hebben Soms zit het mee soms tegen Je kan je lot niet zelf bepalen Hoe rijk je ook bent wie je ook bent Ik hield zoveel van het leven Dat ik dacht dat ik nooit zou sterven Maar op een dag…

Een nieuwe plek, nieuwe plaats een nieuw huis Een nieuw begin, een nieuwjaar Nieuwe kansen in het leven Het ouwe loslaten en totaal een nieuw avontuur beleven Een nieuwe start, een nieuw begin, een nieuw leven Een nieuwe kans door het lot gegeven Een nieuw begin in het leven Het ouwe hoofdstuk slaan we dicht Om het een plaats te geven…

gepiep Ik zie ontluistering, en lijden, en al dit onverdiende Ik houd zacht je hand en vervloek wat ik denk in 't geniep Wat Kerk en Staat verboden heeft omdat Hij jou schiep Dan een beeld, een lach, een krachtige jonge vrouw Zij gaf mij het leven, uit haar ben ik geboren Vergeef mij moeder, ik heb reeds berouw Maar toch was jou een beter lot…

Zie uw beeld en 't menslijk lot!…

De terugkerende scheiding schaadt het lot van een weemoedige duikelaar. Een duikelaar die opkomt tijdens twaalf maanden van leren, die twijfelend hoop geven om uiteindelijk weemoedig te doen generen. Schaduwen vallen over de lichte trend van een duikelaar, die het zwart omhullen bij het naken van een nieuw jaar.…

Moet ‘t lot het nu ontgelden? ‘T is immer Hij die over ons beslist, Wat er moet gebeuren met jonge helden, Die door heel de wereld worden gemist. Rust nu in vrede, lieve vrind. Moge je voortaan de liefde ontvangen, Dezelfde als waarmee je hebt bemind.…

Zoals het lot. Zoals de zomerzachte klanken, van een in zichzelf gekeerd, en spelende fagot. Cirkels. Kozend, strelend, oneindig reflecterend, kruipend in elkaar. Cirkels. Zoals die, van jou, en mij.. -…

Statig rijzend naar het licht Recht opgaand in het zicht Hoge kronen vaak gesloten In de ondergroei wat jonge loten Douglas sparrenhout De geuren zijn je neus toevertrouwd Boomstammen die 50 meter de lucht in rijzen Menig houtvester zal het om z’n houtkwaliteit prijzen Intieme sferen die het bos aan de wandelaar zal geven Je kwam er weliswaar…

En dat zovelen moesten sterven en Dat dromen aan scherven gingen Wat zijn we onvoorzichtig geweest Wat was het ieder voor zich, hoe ving De overheid bot; het lot hebben we Getart, apart dat dit gebeuren moest Om ons bewust te laten worden Wakker gepord, zullen we nu zuinig Zijn op onze planeet, mist en smog Zijn verdwenen, na wreed en…

Aan verdrietig zaad ontsproten zijn deze woordelijke loten en ontvouwden droeve bloemen om gevoelens te benoemen. Letters als messen in een scherpe tekst kunnen ten diepste gewetens kwetsen, door ideologen tot waanzin behekst als voorgangers die gewetenloos zwetsen. Bloemen verbloemen het verdriet en de pijn.…

Ik stond daar in het licht der spot En voelde de spot op me stralen Eenzaam overgelaten aan ’t lot Kon ik nog amper ademhalen Zwijgend en de mond vol tanden Bezag ik die grote zaal vol stoelen Aan iedere kant die lege wanden Begon mij zeer eenzaam te voelen Daar in ’t felle licht open en bloot Stond ik met een kleur als een tomaat En ik…

Als ik maar weet, mijn God Dat U mijn aardse leven leidt En mij van zonden hebt bevrijd Dat U begaan bent met mijn lot. Als ik maar weet, dat ik mijn zorgen Altijd aan U mag toevertrouwen En dat die keus mij nooit zal berouwen Dat U bij mij bent, elke nieuwe morgen.…

van het glas op, prijst een merel het lot van alweer een dichter nakend op het trottoir met grijze lokken golvend in de regen.…

donker dwaalden schaduwbomen op de van licht vergeven kale plaats hier bleef de wind achterwege er was voor jonge aanplant geen schaduwkant zomerse hitte droogden jonge loten uit kaal barstte in de grond de zwarte kluit waar nachts de plek leek uitgestorven loerden ogen uit de rand van het bos naar prooi mooi zichtbaar…

Profetie Ik zeg u dat de toren van Babel Onafgebouwd staat op het gladde ijs Van vele zeeën, omgeven door een Windwerk van geheimzinnige tuba’s De vrouwen van Sodom en Gamorra Worden zoutzuilen, orgelpijpen, kijkend Naar het beloofde land der klavieren Zij vormen een nieuwe toren Een zoute symfonie voor violen Lot mag zijn vrouw bespelen…

Waar ik mijn oog, vermoeid van traan op traan, Bij 't flauwe licht der doodse lamp moog' slaan, Ik zie Gods zegel op des lijders voorhoofd staan Zijn lot is veilig! Een wrede slang knaagt aan het menslijk hart, Zij tiert bij vreugd, maar kwijnt en sterft bij smart.…

Zo houde ook ons, hoe guur het zij, Een goed geweten warm en blij, En blijve altijd, Het lot ten spijt, Ons de opgeruimdheid bij.…

Het vreemdste verschijnsel is 't schijnbare goed dat 't Engels verwoordt in 't Engelse "good" maar verrassend verbasterd is van onze "God" en rijmt op een woord als het mythische "lot".…

Vallend in jouw dampkring kan het lot maar een kant op als menig weerloze eenling hetzelfde niets in mijn kop Vliegend op vurige vleugels smelt allerlaatste weerstand 'n briesend paard zonder teugels zo dacht ik zonder verstand Trappelend in jouw moeras dat borrelend trekt en beeft blijkt gedachte eendagsvlieg die zich martelend overgeeft…

Liefde hoort toch mooi te zijn, maar het lot heeft nu beslist. Ik gaf de liefde nog een kans, de laatste wat mij betrof. Eerst blonk mijn hart, nog van zijn glans, nu ziet het alleen nog dof. De pijn nog scherp in het geheugen ga ik verder met frisse moed. Maar verwacht van mij geen leugen met de liefde komt het echt nooit meer goed.…

veel perspectief en felle kleuren om haar mond een strakke lach gerimpeld als oud linnen wenkbrauwen getekend twee dunne lijntjes licht ovaal en zwart lippen donkerrood dochter van de dood Als een schilderij was zij antiek innovatief een waar gebeuren de morgenstond die de avond zag vevuld van zinnen als het maanlicht rijst het lot…

Dag vrouw, dag mooie zachte pop breekbaar ben je geworden en breekbaar is je lot.…

Nu lig ik laag, Uw wortels mij omwinden, Mijn bloed verandert, het ontkiemt, ontspruit; Nog staat het lot mij toe, o mijn beminden, Dat ik mij innig in een bloesem uit.…

Maar juist omdat u zich gelukkig prijst Dat alles hier hetzelfde is gebleven Bent u niet van een dure plicht ontheven: Een hogere rechtvaardigheid vereist Dat u het lot een wederdienst bewijst En dat u dus met gulle hand zult geven.…

Mijn eigen naam, die niemand kent De som van al mijn trilling Van mijn lot equivalent Tegelijk mijn warmte en verkilling. Plaatsnamen, zaaknamen. Liefdesnamen Die nooit voorbij zouden gaan, Waarvan sommige al vergeten zijn Terwijl wij andere beramen.…

Want in die codex God's, Jullie constellatie herbergt mijn lot. Jullie, zilveren glitters en maneschijn Als paarlencollier op zwart satijn.…

Het gaat me echt niet om ‘t krijgen maar omdat jij dan zou bestaan en ik trots naar m’n kind kon kijken je zorgzaam over je haren strijken bemoederen voor je weer zou gaan Maar het lot besliste anders de stilte zwijgt in vol ontzag voor de leegte die hij ziet in m’n blik; zwaar van verdriet op deze... mooie moederdag…