Alle inzendingen over louter geldingsdrang

Dit keer een thema van antieke Grieken Tragiek van menselijke ondergang De scoringsdrift was louter geldingsdrang Hij maakte losse-polsjestatistieken Een trap naar zijn ‘verdachte’ wetenschap en van de trap viel Diederikje Dap…

Kwabwangen en yoghurtnekken, Verpakt in driedelig krijt Laten burgers ongegeneerd verrekken Zijn in ego liever rijk dan kwijt. WIA, weer iets afgepakt De politiek is in de stront gezakt, Vertegenwoordigt norm noch waarde, Graaiend afgezakt naar 't slijk der aarde.…

zoals de tijd en stromend water de ruwe rots tot gladde steen polijsten louteren tranen en het verglijden van de jaren dit heftig verdriet tot weemoed…

het regent in gedachten en het water wast tot aan fontanellen temidden van vaak herhalen ademt de echo zijn denkbeelden uit ook na lang vergeten blijft de boomgaard onaangeroerd kaal in de spiegel van ons staal priemt een regenboog van vlees dan schuilt ons raam zich droog dansen we zichtbaar maar ondiep naarmate het stof uit wolken…

het ruikt hier naar vochtige aarde, een louterend woord ligt op de betonnen bodem van de kelder om op bestemde dag, doch zeker is dat niet, met zachte hand te worden opgeraapt…

Ik ben in Dante's hel geweest Want had mijn eigen Beatrijs Maar deze heette Tinus Thijs Hij was een bok, half mens, half beest Ik zeg aan ieder die dit leest Vergeefs verlangen heeft een prijs Ik ben in Dante's hel geweest Want had mijn eigen Beatrijs Een mens pijnigt zichzelf het meest Mijn hart zat vast in een blok ijs Toch stond een Hemels…

D…

ik kom toe glooiend en kan eindelijk strekken mijn voetzolen zijn als gelooid het plateau heeft vijf huizen bruinig zonder schors het zijn armen die me binnen trekken zonder handen als de verbeelding van reddeloosheid plompverloren het overvalt mij de kerktoren priemt de lucht open en morst de kleuren in het dal mijn benepen hart jubelt…

Ze zullen zich gaan bewijzen, geldingsdrang en opportunisme, de tegenstanders zullen ervan lusten, totdat ze zichzelf opblazen als extremisten, want zo gaat dat met ordinaire hoogmoed.…

Een gedicht is veel te kort dat is wat ik zeker weet wat aan poëzie nog schort is hetgeen men weer vergeet Een gedicht is veel te lang dat is algemeen bekend woorden zijn als geldingsdrang eigen waan is inherent Zelden wordt het hart geraakt door een woord vanuit de put ook al wordt een zin van nut Een gedicht is pas volmaakt als het…

Ach, m'n ziel is louter klanken In dit uur van louter kleuren; Klanken, die omhoge ranken In een dolle tuin van geuren.…

Het kussen bezet, gooit dons lachend vanaf één hoog zijn oog ziet alles door een kier keert inzicht naar buiten zes treden vinden geen thuis spijlen breken de laatste cirkel zelfs de sleutel past niet meer ooit had hij goud in zijn handen…

Ik bouw een droom, dat lijkt een magere handeling, die deze ochtend heeft gemerkt, de schroom beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het donker wordt, de aandacht voor de geest, spreekt zich uit in het stille zwijgen, zodat gedroomde beelden zich in helderheid tot zinnen laten rijgen, wat niet te repareren is met louter…

De vuisten bloedend geslagen Zombie die nog slechts kon ademhalen Sidderend in mijn pikzwarte hel Verstikt in eigen schril gejank Beneveld door een muffe stank Beethoven zonder klank HIJ haalde me uit de diepe put Pasje per pasje verloor ik mijn zwaar juk Eerst kruipen en dan lopen Eindelijk weer een normale tred De afschuwelijke louteringen…

Louter stilte.…

Je weet het best, wie anderen negeert zal van de weeromstuit een stormvloed oogsten van geldingsdrang die zich heeft opgebouwd in deze genegeerde; 't zal ten hoogste (dit psychologisch wapen) 'n handvol zout en 'n busje peper in de wonden smeren want veronachtzaming laat niemand koud het zal de mening verabsoluteren dat is hoe een miskende…

Opzij Met die koffer Ik moet er Snel bij Geen tijd Te verliezen Vanaf nu Ben ik vrij Genieten werd mij Vanaf start Reeds beloofd Maar 't gedrang Naar de vrijheid Gaf Hoe wrang Mij al snel Véél te snel Een lelijk Ontsierende Schram op het hoofd…

Steeds minder word ik langs buiten het dunne een muur waar ik langs leef steeds meer kantlijnen het werkvlak het zwijgen alsof er een oude stiel is bewaker van een leeg bed op de rand met het sprekende hoeven geen lakens meer uitgedeeld…

Dit woord mag nietig of onbenullig aandoen maar is de wortel van haat afgunst onverdraagzaamheid verborgen wrijvingen tenslotte het wereldkrakeel verschijnt eens de ruime geest?…

Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook de scheppende ziel vereeuwigd op papier een hobby gevuld met creatief vertier en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…

De schilder of beeldhouwer aanschouwt zijn pas voltooide schepping wacht wellicht op bewonderaars en beoordelaars scherpe uitspraken en vragen afkeurende blikken mogen hem fel kwetsen maar de strijdlustige vingers aanvaarden nieuwe kamp tonen samen met gedachten speurende geldingsdrang streven naar verlangde vrede slechts deze ene…

De maagdelijkheid van de jonge jaren is verstreken Geldingsdrang kwam er voor terug Iedereen raast maar door Op de hielen gezeten door een onzichtbaar spook Dat in vele gedaantes optreedt Geld, macht, bezit Uiterlijk vertoon versus introspectie Met het klimmen der jaren wint de melancholie Steeds meer terrein De herinneringen worden…

Uit louter wanhoop gaten springen in de weerstand van het levenslot…

in mijn kale tuin huist een oase van rust bloeit louter stilte…

Levenslang geen zon, louter kou, wind en regen. 'n Eendagsvlinder.…

warmte de vering geborgenheid kortom louter pluspunten voor ons lijfelijk geluk…

senryu duurzaamheid maakt dwars louter uit balorigheid koop ik een plofkip…

Als ik als lid teken Van de club Der litteken Dan hoop ik wel Dat ik bid Met louter leken…

Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen? Een platte geest dronk nu een glaasje. Maar ik ben een poëtisch baasje en ga mijn weemoed in een versje doen. Dat is het voordeel van mijn gave. De burger kan zijn ei niet kwijt, terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid gelijk een paardje voor mijn kar laat draven. Is het volbracht, dan ben ik opgelucht…

sterke verhalen van vroeger 'drinken was destijds een manier van overleven' dat zelfs jonge mensen oude jenevers dronken 'oude jenevers' met klinkende namen die mij thans zijn ontschoten maar ach-wie drinkt er vandaag de dag nog oude jenever een kabouter misschien? Lejo van Kuijeren…