Eerst een luchthart maakt de wijn,
dan een ekster, dan een zwijn;
maar verheert hij eens ’t gemoed,
ieder drup kost mensenbloed.
Weg die beker! Weg van mij!
Liever dood dan razernij.
1827
--------------------------------
luchthart - onverschillig iemand
ekster : dief
zwijn : wellusteling
verheert - overwint…
dat stukje twijfel
naast het weten
die traan nog
telkens naast de lach
het niet kunnen bevatten
toch ook glashelder
soms struikelen
naast de krachtige stap
de melancholie
naast de luchthartigheid
-
misschien mezelf
wat minder prangen
blijven vertrouwen
blijven verlangen
naar……
ervaren vriend
-die erg vroom is-
beducht voor een mes
in zijn geplooide halskraag
verdween in het water
intrige van niet-levende schapen
ontstaan uit het vruchtbeginsel
van een niet-luchthartig mens
als met een trechter ingegoten arriveren
trouwe bezoekers van de kersenbloesem
onder klaaglijk-kreunend geluid
bij de kern van de zaak…
de god van de dood
legt de luchthartige
veer op de weegschaal
neemt behoedzaam het hart
plaatst het naast de veer
het hart houdt zich vast
Anubis schudt mismoedig
het hoofd:
hart je hebt zwaar
getild aan je bestaan
je legt teveel gewicht
in de schaal
enkel het hart, het vederlichte
viert de lichtheid
van de dood…
er is geen
luchthartigheid
meer in de
oogopslag die
mijn blikveld raakt
in een verstolen
moment dat
evenwel geen
diepte toestaat omdat
contact is geblokkeerd
vage dweperigheid
heeft ook de geest
gegeven omdat
die uitstraling geen
bron van leven heeft
meteen weer
vingers aan de knoppen
ogen kijken het rood
uit hun doppen om
de…
als melodie te klinken
als prelude van vertier
de tonen zouden dansen
op een verkwikkend ritme
van scheppende kansen
klanken speels en stuwend
in de open speeltuin
van mijn innerlijk heelal
met onzegbare lachende vreugde
en schenkende liefdesdeugden
zo ruim en schoon in getal
als woorden behoorden
tot onzichtbare oorden
zou mijn luchthartige…
Rijk en luchthartig heeft de roos gebloeid.
Haar zijden prachtgewaad was snel versleten.
Van een berooid hart wil geen mens meer weten.
’t Verhaal van armoe heeft nog nooit geboeid.
Wie wandelt door een leeggewaaide hof?
Wie plukt zich een boeket van dode rozen?
Trots dorens wordt een jonge knop gekozen.…
Water
Luchthartig
Openbaring
Bestendig
Zee
Dapper
Eeuwig
Twijfel
Wachten
Samen
Dorstig
Verlangen
Kalm
Doortastend
Zwijgend
Vermoeden
Stilte
Dor
Tijd
Muziek
Heelal
Woorden…
Paden waarlangs de ziel gaat…
opengaan
is er als onzichtbaar korstje
het eelt van gebleven angst
die door onze aderen stroomt
om het verlangen te stelpen
naar die knuffel of omhelzing
dat de zinnen al zo lang jeukt
nu langzaam de deuren weer
naar de wereld ons opengaan
schuurt behoefte met weten
mijn muur van kwetsbaarheid
die zich verbloemend maskert
met kleurige luchthartigheid…