Alle inzendingen over luisteren

Weerloos in zijn waarde is de jongen in het huis aan de Parklaan somtijds aanwezig meestal in zichzelf gekeerd schuifelend en hummend zoekt hij tastend en luisterend zijn weg als een dwaallichtje bestaand tussen mensenkinderen contact een spook in het duister Omzichtig raken warme handen liefdevol de jongen als het tijd is om te…

Luister altijd naar je gevoel, anders wordt het een knoeiboel Drift geeft je slechte raad en maakt dat je jezelf verraadt Voel je je drift opkomen? Luister dan naar je hart en kijk naar je dromen Neem een beeld waarop je je aandacht richt Iets lieflijks, iets kleins, ook al voel je geen evenwicht Draai je om!…

De moeder blèrde ‘t was meters weg te horen kom hier naar kind, luister nou maar als moeder als dat zelf gedaan had: was de drogist nu niet voor iedereen verloren! De moraal: ga alleen boodschappen doen en niet met je hele gezin!…

Heb je het fluiten van de wind gehoord tussen luisterende bomen met de gedachte aan de dood, zo aanwezig de dood in het diepe zwijgen van de nacht er gaat een gerucht rond dat er een vreemdeling is aangekomen met veel geld en fatsoen ze hebben zijn snor afgeschoren zijn dodelijke wapens zijn vernietigd al zijn corrupte geld aan de armen…

Die het liefste luisteren, samen naar elkaar, als naar muziek. Of, samen naar de wolken kijken, die komen en weer verder gaan. Samen luisteren naar de wind, die vredig door bomen blaast. Naar wilde storm, die raast. Zien, hoe zonder grenzen, vrije vogels wegen vinden, naar een onbestemde horizon. Zien, hoe onze angst verdampt.…

in de stilte van de nacht ben ik op zoek naar een beetje rust een beetje kracht buiten duister de natuur in rust mijn lijf geeft signalen en ik luister gejaagd gespannen niet lekker in mijn vel ik geef niet toe ik wil me vermannen ik wil niet zeuren en zeker niet klagen want ik wil weer de zon zien in al zijn kleuren…

Woudduiven brachten de boodschap aan te luisteren naar het bladerruisen in de kruinen van de eiken Sprak daar Zeus niet met paarse vermoeide lippen de toekomst uit orakelend, bliksemend gods woord via mannen met blote voeten onverzorgd als bomen in het bos bladerval, dode tak en hangend mos…

Wat zijn de juiste woorden wie reikt ze mij zo aan wat zeg je tegen iemand die een geliefde af moest staan Wat zijn de juiste woorden jou zo te zien doet mij zo`n pijn dan moet het toch voor jou bijna niet te dragen zijn Ik zeg maar beter niets en zit hier nu naast jou want luisteren is volgens mij de enige échte vorm van rouw…

Verzwijgt de mist de taal der handen tot elk gebaar verzwelgt in het dichten van half geloken ogen wordt zelfs het horen niet meer gehoord waar klanken nooit de juiste hoogte bereiken luister en ontvang woorden in nevel, versta de stilte en voel verborgen taal…

Ik knars seconden met hoorbaar gevoel en luister tegelijkertijd naar de pen die mijn hand voortdrijft, onomwonden schrijft. Tik, tik, de tijd tel tel telkens weer hier en nu waar ik verblijf.…

Schaduwen schieten van links naar rechts en jij, schuin met een glimlach haaks op de golven zo samen luisterend naar de geluiden van een zweverige nacht. Zo volgen we elkaars contouren, klinken op de toekomst en zingen over liefde.…

berust, luister en beef wees volgzaam maar niet vrij stil geen vragen in het antwoord van doorbroken heerschappij waar de zwijgzame velen in alle nederigheid zich hullen in de sluiers hun ontevredenheid en gebroken tegenspraak hen ontneemt te dromen dat wat ooit is geschreven in vraag mag worden gesteld…

Kinderen mogen van hem spelen op de begraafplaats naast zijn huis of mogen daar stil zijn en bloemen neerleggen op de graven en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister, gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.' Huis bij de rivier. Vissen in de rivier. --------------------------- uit: 'Alvast', 1998.…

waar molens dwalen in het duistere labyrint van opperste gerechtigheid de oneer gaat schuilen in die prangende vraag van het schuldig waarom zoekt Justitia haar blind vertrouwen in het weken en wegen naar eerherstel velt zij oordeel in bewezen feiten zij hoort de partijen luister ernaar…

De muren om me heen fluisteren ik zit er stil naar te luisteren probeer het gefluister te verstaan maar ze spreken een taal zonder naam Het is als het gefluister van de wind van bladeren op het witte grind die in de herfst weg worden geblazen als ware het water zonder glazen Ik probeer mijn gedachten te vangen voor ze verdwijnen in stil verlangen…

als ik je soms bezoek pak ik altijd mijn zoete zinnen in met violet velours en kanten strikken zo blijf jij lekker aan mijn lippen kleven en dan leg ik mijn rijk in paarlemoeren glans tentoon en rijg ik ronde klanken te luisteren in je oorschelp totdat onze vingers tintelen in een knoop…

jij pakt mijn hand loopt langs de vrouw en op het dorpsplein luister ik naar iedere stap van mij naar jou je draait je om laat ogen kleden en onder oude bomen staar je naar het meisje met een kortgerokt verleden niets beweegt geen droom, geen beelden en als ik omkijk van mij tot jou verzamel ik de vrouw in het heden…

De lente komt we raken bevangen door licht luisteren gaat in zingen over kijken in springen zien wordt blijheid en ruime adem het duister blijft achter zonder groet als niet de kleine oude stem over het bos zou praten waar bloesem groeit uit herfsten zonder einde…

als de donder bijna op de bliksem valt de wind nijdig raaskalt onder de luifel de regen tegen het rolluik slaat geen vogel nog een poot zet op het dak de herfst de eerste lansen werpt zal ik luisteren naar de babbelzieke regen tegen welke prijs hij samen met de wind dit hels geweld bekokstoofd heeft…

Het is stil ik luister wist niet meer van het bestaan maar nu toch in de verte hoor ik wat is dat hoe heet zo'n beest een haan? En opeens hoor ik andere geluiden zijn het dieren die ontwaken?…

Als ik ‘s nachts hoor schreeuwen door een krolse kat dan luister ik maar even en dan ben ik het zat. Ik roep dan snel mijn kater en zeg hem ga nu gauw even lekker stoeien met die poezenvrouw. Die griet die zit te gillen omdat zij een kater wil ga even met haar spelen dan is die meid weer stil.…

Ik knipper even in de lamp van mijn geweten luister naar het startsein van een nieuwe droom en neem plaats. Het begint met een vlucht en eindigt met ontwaken daartussen draaien lussen de dienstregeling houdt nooit op.…

veel tonen gaan in luister en huiver zwaar vervormd aan ons voorbij ze klinken vals te vlak onzuiver razend slagwerk koperbrij maar elk lief lied nu voort gedragen naar een verre, verre morgen zal daar de samenklank gaan schragen in ‘t slotakkoord van onze zorgen…

laat woelig water roekeloos stromen baad onverbloemd en luister naar het zand neem me mee til me hoog, daar waar de nacht wacht weef vleugels in satijnen dromen glijdend naar de dageraad waar draden zullen breken en ik terug op aarde val…

Zonlicht laat zich te water, stralen die met koetjes komen, de kalfjes kennen elk hun plaats, de leegte houdt het praten braaf, de zalfjes brengen zoete dromen, spinnen garen om de wol te baren, tijdens dutjes onder lindebomen,luister was het de nachtegaal of zwarte raaf?…

als ik zou zwijgen zinnen tegen mijn boezem houdt wanneer het aanvalt in brandend verlangen dat meer bemint dan ogen al wat mooi is zou je dan luisteren als jij bij me bent als de nacht zwijgt zonder rede zouden we liefde kunnen rekken naar waarheid bemind om meer lief te hebben dan ben ik sprakeloos als jij bij me bent dat zou…

Kinderen die rennen voor de deuren en met vrolijk gelach de straat opbeuren, treinen die komen en gaan op het spoor, een merel die zingt voor een luisterend oor, een fiets die met piepende banden remt, een duwtje tegen een raam dat klemt, een kerkklok die zeven uren slaat, dat zijn de geluiden zondagavond op straat.…

De oliesnor is los Hij krakeelt weer in het bos Soms roept hij Pet en Fluim met z'n mondje niet groter dan een duim Wee wie hem 's-nachts tegenkomt als hij met duizenden samendromt De ene keer sluipt hij hard dan weer is hij vervuld van smart Dus als je hem ziet luister dan niet naar zijn lied…

Stormen rivieren wolkenluchten die somberheid verduisteren onbestemd verdriet relativeert alles rond jouw eenzaam graf ‘t regent tranen in verdriet mensen die wel horen maar niet kunnen luisteren er druppelt verdriet uit tranen mensen die wel handelen maar alleen in eigen wanen.…

Liefde is wijsheid het geduld van een moeder hooglied van man en vrouw schone poëzie luister ik wat niet gezongen kijk wat niet geschilderd als in een mooi mysterieus schilderij zijn strelende vingers op de plaats van haar hart O heerlijke liefde tere roos in knop bloem die langzaam openbloeit!"…