700 resultaten.
Schiermonnikoog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 223 Ik word klein
Onder deze machtige
Koepel met de mooiste
Luchten van Nederland
Hier voel ik me
Nietig, klein en groots
Dit is meer dan spreken -
Hier zou ik kunnen sterven
De zee inrollen en opgaan
In deze onbegrijpelijke wereld…
Eilandgevoel: Schier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 Ik word klein
Onder deze machtige
Koepel met de mooiste
Luchten van Nederland
Hier voel ik me
Nietig, klein en groots
Dit is meer dan spreken -
Hier zou ik kunnen sterven
De zee inrollen en opgaan
In deze onbegrijpelijke wereld
Inspiratie: interview met Jan Mulder…
levensstroom
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 216 leeuweriken stijgen jubelend
in de stralend blauwe koepel
jij bent hier
in het suizen
van de wind
in teer ontloken groen
van verre bosranden
ik voel je levensstroom
in machtige eiken
het gezang van vroege vogels
en golvende bloemenweiden
de warme aarde is je schoot
al mijn vezels zijn doortrokken
van jou
mijn lentegodin…
Dit zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Mij boeit
de juiste sleutel
in het slot
het gepaste deksel
op de pot
de aangroeiende maan
de ochtendster op weg
het neerzijgen in haar schoot
het samenhoren
dit houvast
de hemel waar ik
door de koepel
van mijn dak
naar kijk
het samenzijn
dit zwijgen…
koepel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 273 de eeuwige kringloop
die ons bestaan bevestigt
is een snoer van wonderen
de blauwe hemelkoepel
jubelkleuren van de herfst
fonkelende sterren
in zwart winterfluweeel
met daaronder een verstilde
witbevroren wereld
dan de jonge lente
met ijlgroene bosranden
witgewolkte luchten
met de zon
die ons langzaam
levenswarmte teruggeeft
we…
De Koepel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 240 Gesymboliseerd gezag
(Deel IV in een serie van 5)
Jij straalt het centrum
Van deez' stad
Flonkert in de Arno
Knipoogt naar Ponte Vecchio
Symboliseert gezag
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jij kruiste wegen
Ooit. Toen. Nu
Streed eeuwen door rampen
Vocht jezelf naar 't gewelf omhoog
Uitzicht. Architectuur
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~…
bladerdak
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 585 geweven koepel
van takken en bladeren,
plaats om te schuilen…
Hoe machtig ben ik
netgedicht
1.0 met 25 stemmen 469 Ik las het levenswerk
van een dichter in een week
en gaf me over aan een vloed
van woorden, letters en een zee
vol hersenkronkels
- Hij bezweek voorgoed
die ook mij wilden verslinden
zoals een zeemonster doet
Langzaam trok het water
zich terug in het boek
Mijn geest vatte slaap
en stak de draak ermee…
machtig
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 459 haar vingers
kleven na
jamsessie
mondhoeken
naar boven
vers brood
na de liefde
wankele zoen
schittert
in overgave
tussen
enkele stralen
het is kort
wil ze zo…
Van machtig tot niets
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 279 Soms zijn we machtig en krachtig en soms zijn we helemaal niets
Soms kunnen we de hele wereld aan
Een gevoel dat we nergens aan kapot kunnen gaan
Onoverwinnelijk in het leven
Een goddelijke kracht aan ons gegeven
Alles gaat goed in het leven
En ineens ben je niets
Een virus, ziekte een ongeluk je werk kwijt
Of je hart gebroken
En je…
[ Is hij zo machtig? ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 29 Is hij zo machtig?
Dat geloof ik niet! Daarom --
zal hij me straffen!…
zomerrust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 399 weldadige zon
verwarmt mijn lijf
op de blauwe koepel
tekenen
enkele hoge vliegers
met witte stoom
hun tamtam…
Jij onverlaat!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.803 Ik oordeel machtig,
hulpeloos, vervreemd,
omdat jij in m'n
verzen staat.…
Uit duizend regens en
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 153 Geknetter
een salvo op de koepel
van mijn dak
geen doden
geen gewonden
gerommel
geroffel
gedonder
een flits
kort daarop
zonovergoten
een ingehouden lach…
herfstval
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 71 zo ik voorzichtig zonlicht proef
op blad, dat gaaf ten gronde richt
het pad betreed en fluister
joeltijd schuifelt nog vooruit
slechts dit moment
dit weten
onder koepels van besef…
Voor weinig poet in de petoet
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 286 Het bleek een stunt van Delta Lloyd te wezen
Bejaarden in de Koepel van Breda
In kleine cellen met een camera
Waardoor bij mij gewetensvragen rezen
Je stopt geen senioren in de cel!
Maar bij mijn schoonmoeder denk ik: ‘Hoewel...’…
Koepel van Bonnefanten
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 352 het Romaans effect
maar nu in licht
gestreept over oneindige breedte
waar zwaarte zich vertilt aan zicht
een zwarte band verbindt zich met wit
en suizen mijn oren een gezang
zonder noten
ik huiver
van onhoorbaar geluid
een stolp over uitgestald fruit
en strakke stengels
hier roep ik mijn woorden
grijp de buit
van grootse en hoge sferen…
Kleurrijke koepels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 (Sint-Petersburg (1997))
Deze stad
Ademt een sfeer
Van ongeloof
Een atmosfeer van
Niet te evenaren
Deze stad
Bergt een groot werk
Laat kunst huizen
In blijde genâ
Met missie bewaren
Deze stad
Leidt jou via
Nevski Prospekt
Langs Dostojevski
Nabokov naar haar ziel
Deze stad
Zichtbare geest
Winterpaleis
Kluis. Hermitage…
DE SCHOONSTE KOEPEL
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 's Heren gouden kroon buigt zich vol stralen
over een wijde, donkerblauwe luchtzee,
die vloeiend voortwelft, met stille wind mee,
strijkt langs blije heuvels, bloeiende dalen.
Glanzende Hemelse druppels dalen
zacht neer in het dichte gras, vervolgen gedwee
hun weg naar land en gaard bij boerenstee,
geven vruchtbaarheid in alle talen.
Bewondering…
Mijn Levensader
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 215 Als alles mij te machtig is
zintuig ik naar de Vader,
beleef ik Zijn getuigenis.
In 't diepst van die geheimenis
komt Hij mijn ziel steeds nader
als alles mij te machtig is.
Zo straalt Hij door mijn duisternis,
vormt Hij mijn levenskader,
beleef ik Zijn getuigenis.…
Aan Marinus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 Ter nagedachtenis van Marinus van der Lubbe 1909-1934
Locatie: Koepel Reichstag Berlijn…
MIDDENSTATIE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Een hoge paleiskoepel overhuift
onverstoorbaar statig het gekrioel
van mensen, die zich spoeden naar hun doel,
als de trein met gedender binnenstuift.
Men roept gehaast, snelt langs elkaar en wuift.
Druk zoekende ogen en jachtig gevoel
zijn in de spijszaal plots aangenaam koel,
waar de blije drinker ogenschijnlijk fuift.
Bedaagd marmer prijkt…
Postindustrieel wonen (Oostblok)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.368 Alles wat van het vijfjarenplan kwam
ligt hier verloren
Stilgevallen wat hydraulisch
werd aangedreven
wat mechanisch
Het valt niet mee
de overgang te verlichten
het staal te plooien als weleer
Zou dat kunnen
beton afgrazen
de koepel opengooien en
de was drogen in het neon?
---------------------
uit: 'Thuis', 2014.…
Ganzen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 De ganzen weer zo hoog in de lucht,
de wereld werd ogenblikkelijk een planeet
met een hoge koepel en je zag de halzen
ver vooruit gestoken richting het zuiden.
Één werd er ziek en staakte zijn vlucht,
twee andere begeleidden hem, bleven bij
hem tot hij overleed, en haalden samen
de groep in, met veel moeite, geschreeuw.…
Wereld
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.989 Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt: onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
---------------------------------------------------
uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…
gemis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 De tijd heelt alle wonden,
het gemis blijft
al is het stil
klinkt het
triest als regen
op een glazen koepel.
Een vroege vogel fluit
zijn vrolijk lied,
de winters gaan voorbij.
het gemis blijft
zielig zinderen.…
nog lang niet klaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 De hemel een grauwe grijze koepel
Stakerige bomen roerloos op een rij
Dode takken in moerassen vergaan
Als een muur de ijsmassa op de kust gestrand
Een berg verdriet verborgen
onder het oppervlak
Alles is tot stilstand gekomen
Het is nog lang niet klaar…
Machtige Strijdster
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.055 Over de heuvels
over de heide
Zie ik mijn machtige strijdster rijden
Ze vecht met reden
Ze vecht voor vrede
Tegen kwaad,
ongeluk en haat
Loof Mathilde, wie het kwaad vergeldt
Lof, lof,
Ik hou van mijn Mechteld…
Vormeloos en machtig
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 171 In jouw ogen schijnt de zon
vormeloos en machtig
Ik verstevig mijn greep
op jouw hand
en neem je mee
naar de zachtere kant
van je gezichtsvermogen...…
Machtig alcohol
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 323 Leeg zijn de blinde ogen
die de dood voorbij staren
en nog slechts genot
uit alcohol vergaren.
Met verdwaasde blik
doorlopen ogen
likt zijn vinger
die laatste aromadruppel
uit een ledig glas
als een verzopen vlinder
die zich vasthoudt
aan die ene druppel nectar.
Afstoten, aantrekken, afstoten, aantrekken -
holle woorden verwaaiend…