35 resultaten.
Het sterfbed
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.903 Met zorg hield ons bedroefde kring
De adem in, om acht te geven
Hoe in haar borst de stroom van 't leven
Nog flauwtjes op en neder ging.
Elk onzer fluisterde zo zacht,
En stond zo machtloos op zijn benen,
Als hadden we elk zijn eigen kracht
Haar tot de doodstrijd moeten lenen.
Door vrees en hoop werd evenzeer
Ons hart misleid, bij 't…
Zij zeggen
poëzie
1.0 met 9 stemmen 2.437 Zij zeggen : „Laat uw dwaas vooroordeel varen!
Daar is geen God, die antwoordt op gebeên;
't Oud Bijgeloof had tempels en altaren:
De Wijsheid onzer eeuw behoeft er geen.
De honger nijpt, de pest ontvolkt de straten,
Uw kroost ligt krank en worstelt met de dood:
Verbijt uw leed! Wat zou uw bidden baten?
Geloof hen niet, en klaag aan God uw nood…
Jan logica
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.022 Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen
En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit.
Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit?
Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen ,
Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…
Jong blijven
poëzie
2.0 met 2 stemmen 2.258 Het hart blijft jong en wordt niet oud,
Wanneer 't zich fris en open houdt,
Om al wat menslijk is te voelen;
Te voelen wat een kind verblijdt,
En wat er door de geest moet woelen
Eens jonglings, in zijn schoonste tijd.
Die zijn verleden in zich draagt,
Blijft jong, al is hij welbedaagd…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.086 De vertroostingen Gods zijn nooit te klein,
Hoe groot het leed moog wezen.
De God, die ze schenkt,
en ons lijden gedenkt,
Zij eeuwig gedankt en geprezen!
Houd dan moed onder 't kruis! Hoe zwaar het drukk',
Het zal u nooit verpletten.
Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
volvet!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 boerenwijsheden
gras, melk en madelieven
natuurlijk gerijpt…
Madelieven
poëzie
3.0 met 1 stemmen 1.417 -----------------------------------------
Openingsgedicht bij de dichtbundel 'Madelieven' (1869)…
Reuzen
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.898 Geen bergruggen, lawines,
watervallen
in dit land,
alles details
een slootkant
madelieven.
Hollandse kikkers.
De mensen zijn reusachtig.
-----------------------------------------------
Uit: 'Het geheim van de miereneuker', 1987.…
Bestendige madelieven?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 Maar op een dag die pauw zich
schreeuwend meldt, mij voor de
keuze stelt het doodlopende pad
te verleggen naar zijn believen en
terug te brengen naar mijn roots,
bleek de ultieme toets, overleving
door het hoofd te buigen, naar een
wereld vol bestendige madelieven,enkel
die kreet bleek mij te overtuigen.…
aan mijn ouders
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.309 de grens tussen jullie en mij
een border
beplant met witte en roze madelieven
alleen gelaten
met een handvol zaden
blijf ik nog wat
en wacht
op regen en zon
------------------------------------------
Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…
Onderdaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 944 Wat ooit papavers en madelieven waren
aangetast door een stortbui
Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte.
Versnippering van weefsel.
Morgen en dan pas overmorgen:
Bedolven onder ontredderde gebaren.
Nodeloos zwelgen in het zweet
Dat mijn rug laat rillen.
Het antwoord weigeren
Tot het bijt in mijn geheugen.…
gevoelig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 (ongrijpbaar ligt jouw tastbaarheid
buiten mijn bereik…)
ik strek me, rek mijn armen verder
naar het grote niets
en vang het liefste
waar ik me laaf
aan al het mooiste dat
je was in tijd, begraaf ik narigheid
maar dat is zwaar
en lukt me niet
blote voeten in het gras
voelen eindeloos jouw madelieven…
het koor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 302 dagen vol licht en blauwe verten
de zon geurt in versgekapt hout
verwarmt geelhartige madelieven
en ‘t veelbelovend fluitenkruid
ook donzige zoemende hommels
en trage lieveheersbeestjes
vogels kunnen hun geluk niet op
die optimist fluit in een groot koor
(een logisch vervolg op de optimist)…
Van duizend madelieven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 159 ieder jaar weer
word ik verliefd
op jouw lentemuziek
die klinkt in je stem
waarvan de kristallen tonen
verwaaien in warme wind
speels fonkelt
de melodie van je ogen
in kleuren die alles beloven
zacht dirigeert lichaamstaal
het bloeien van onze bloemen
naar de voorjaarsfinale
weer luidt het geel wit
van duizend madelieven
jou in…
Brief
gedicht
3.0 met 63 stemmen 26.421 Het grotestadskind schrijvend
aan haar grootvader, zegt niet:
men noemt mij mager,
een klein kreng waar straks
madelieven in een kring
omheen zullen staan -, maar:
't is erger met mijn pop
sinds u daarbuiten woont.…
Pad der liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Ik wil kiezen voor effen velden
lopend door het fluwelen gras
tussen madelieven waar zelden
een doornig roosje was.
Wandelend door heldere zonneschijn
die mij mijn hart verwarmt
zal dan van liefde dronken zijn
als jij mij daar omarmt.…
de zevende januaridag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 geen vorst vandaag
de winterkoning zingt zijn lof op
vroege lente, luidkeels
stapt de morgen deze wereld in
het gras draagt speels wat tere madelieven
voorzichtig wit in breekbaar groen
er schuiven auto’s langs
ze snellen vol bravoure het donker uit
geen ruit met ijs
slechts ramengrijs met vuile strepen
volledig
in gewone doen…
Tussen paardenbloemen en madelieven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 De wereld ziet er anders uit
Langs de randen van het fluitenkruid
Waar berkenblaadjes wiegen
En vlinders langs je vliegen
Hier mocht je rusten in het gras
Waar een droomwereld in je was
De wereld tussen paardenbloemen en madelieven
Gedachten spelend in gerieven
De zon heeft z’n warmte gebracht
Ogen dicht en een dromende lach
Innerlijke…
Zomaar zomerdag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 Vanaf vele perken
schenen zonnebloemen
madelieven lachten
in gras op het gazon
overal hing rozengeur.
Op het water dreven zeilen
tussen oevers wuivend riet
toegezwaaid door wilgen
spiegel van blauwe hemel
die vertelde in een zachte bries
van nog vele dagen zonneschijn.…
Mijn schrijven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 142 ik gebruik
het zachte
nederlandse
schrift dat naar
boterbloem en
madelieven geurt
dat polderend
haaks op rechte
lijnen staat
vaak innemend
vriendelijk als het
om teksten gaat
waarbij de
maatschappij
mijn klankbord is
in normen en
waarden die tijd en
opvoeding paarden
ik behoor tot een
groep die kennis van
zijn roots uit…
De natuur die weet wat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 124 Lente in de winter
meibloemen in maart
hagelstenen in juni
herfstblad in de zomer
madelieven in oktober
alles is mogelijk.
de natuur vertoont grillen
ze keert de seizoenen
binnenste buiten
ze verrast ons met hoosbuien
naar een strenge winter
kunnen we wel fluiten.…
Hoe kook je slakken zonder schelp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 529 Hoe kook je slakken zonder schelp
absorbeer de overvloed
aan water
met het zoutvaatje
verstopt
ik loop afgesleten treden
blootsvoets, de blaren kapot
het zachte eelt moegestreden
wie legt mij uit
hoe blijft het schrift schoon
de handtekening standvastig
in trillende vingers
ik raap de peuken en verstrooi
as, in bloeiende weides
madelieven…
Kom schemer met mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 ik wist je
te wonen
in je glazen huis
lente bracht
haar eerste bloemen
op de wind bij je thuis
je decoreerde en schikte
de kleuren van zon die
in jouw vazen zijn voorjaar vond
op het wiegen
van de eerste madelieven
danste je het prille groen
rustte de middag
in een spiegelende tuin
op het zwart van de aarde
waar het leven dit…
In aarden vaten
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 336 Hoe groen is alles nu: de mei
vult duizend tinten in die later
niet meer te vinden zijn; de wei
bezaaid met madelieven, wortels water
drinkend uit de bron of uit de lucht.
Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen,
soms heimwee ook, maar zang en zucht
ze blijven hier aan kleine dingen hangen.…
In aarden vaten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 133 Hoe groen is alles nu: de mei
vult duizend tinten in die later
niet meer te vinden zijn; de wei
bezaaid met madelieven, wortels water
drinkend uit de bron of uit de lucht.
Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen,
soms heimwee ook, maar zang en zucht
ze blijven hier aan kleine dingen hangen.…
Alles heeft zijn eindtijding
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 191 die verlepten als verdroogde
madelieven. Van het dagsucces
tot wat ontspoort.
Van wat vandaag is maar niet
per definitie tot morgen behoort.
Soms leeft men het leven voor
de doelen van de korte termijn.
En lijkt het gevangen in zijn
eigen dromen te zijn. Speelt het
een spel na een onverbiddelijk
kortstondig verpozen.…
Schoon vooruitzicht dat ons streelt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 151 Voel zachte bries door kruinen stoeien
strijkt over ‘t nog dorre veld
wachtend op het groene gras
waar straks madelieven bloeien
sneeuwklok en krokus hebben verteld
dat lente en zon ras zullen komen
dan verschijnt ook snel
eerste blad aan de bomen.…
Aquarellen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 Als kinderen kransen strooien in de
augustus-zon, getooid met universele
linten, geschetst in aquarellen van
lavendel, in onbelaste onschuld
zullen dragen als de kleinste
danseressen op de spitzen, stelen
dansend madelieven uit het vers
gemaaide gras, speelsheid met
libellen delen op een geaard gazon,
gedragen op kristallen vleugels…
voor de zomer
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 650 Lente
De bloesems aan de bomen
welriekend en van korte duur
Vormen daarna een roze loper
bij het vallen, uur na uur
Het bankje, geteisterd door weer en wind
heeft vele romances zien ontluiken
Gezien het aantal hartjes met initialen
met liefde heeft hij zich laten misbruiken
Het park met zijn versgemaaide gras
en ontegenzeggelijk veel madelieven…
Morellen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 Kan nog steeds niet wennen,
getijden gaan vluchtig, ik vermijd
dat ik hang aan een onvoltooide tijd,
waar meisjes onbetaalbare kransen halen
uit de lentezon, getooid met gekleurde
linten, geschetste aquarellen van hun
vragen, waarin schuld en schande is
ontlast,toch zullen dragen, de kleine
danseressen op de spitzen, stelen
dansend madelieven…