Alle inzendingen over mammoet

Het is heel koud in dit gedicht. Zo koud - voorzichtig met je netvlies - dat je blij mag zijn om het alleen te hoeven lezen. Het is gemaakt van zwarte vingers en bevroren inkt. Het staat in gletsjers om me heen verrezen. Ik heb er lang in rondgedwaald. Ten slotte ben ik opgegeven, door de wind in slaap gefluisterd, weggedoken in de tijd…

Volgens The Guardian had de mammoet doodgewoon antivries in het bloed. Misschien redt 't klimaat ons dus ooit kordaat van adel en ander blauw gebroed.…

De oermens die een mammoet had geschoten Dacht dat hij zijn gezin een dienst bewees Met honderdduizend kilo mammoetvlees Dat hij trots meebracht voor zijn echtgenote. Maar zij sprak: “Dat ga ik niet bakken, man, Want volgens mij krijg je daar kanker van.”…

Er heerste doodse stilte in de Kamer, De leden beefden na en zagen bleek En Weisglas sloeg zichzelf, totaal van streek, Verbijsterd op zijn vingers met zijn hamer, Want met een blik die mammoeten kan doden Had Rita haar excuses aangeboden.…

Het nieuws van 4 oktober, donderdag: Een rijkeluisbuurt is weer uitgekamd Een mammoet die een olietanker ramt Een rups verdrinkt na falen vlinderslag Van wolvenhuil tot vale gierenlach 't Is ieder jaar weer werelddierendag…

In de Sahara zwommen vroeger vissen En op de Noordpool joeg de krokodil De mammoet stampte, verder was het stil En er liep nog geen mens te kissebissen De sterreling die hier de boel komt checken Zal ooit van ons geen spoortje meer ontdekken. AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen.…

IJswind joeg sneeuw over de toendra Een gletsjer strekt zijn sluipende armen Zwerfkeien rollen in zijn greep De mammoet sleept zijn wollig haar De kiezen malen groene vezels Dan trilt de speer Doorboort het hart De jager klooft het vlees Schuilt in de tent van zijn vacht Uit ivoor snijdt hij een beeld Het skelet wordt een gebinte…

Graseter, groot en ogenschijnlijk meedogenloos, hongerde zichzelf tot winterstop. Yvon kon hem niet helpen, noch bevragen in niet te misverstane en suggestieve zinnen, krommer nog dan boeren die vrouwen zoeken. Zijn slurf in het gras gedrukt, tot velden duinen werden. Zijn poten in de diepe klei gedrukt. Zijn tanden aan het werk gezet…

Waar kon je heden nog een mammoet vinden? Hieraan verbonden was een consequentie. Een waarlijk lumineus idee had John: op Marktplaats zette hij een advertentie die tot z'n grote vreugde uitkomst bracht. Hij had geluk: z'n mammoettanker kon hij ruilen voor een olifantenjacht.…

Ook de mammoet knikte. Je had genoeg aan een zes-min. Stof begrijpen had totaal geen zin: je scoorde pas wanneer je alles pikte, jointjes rookte en de pillen slikte. Kritisch denken was een slecht begin. Hij die nadacht raakte uit de pas en kwam in aanzien onderaan te staan terwijl een nul de lage lat passeerde.…

Voorbij aan 's mensen waarnemingsvermogen en aan het zicht onttrokken horizonten, sneeuwbedekte nevelvlakten grenzen overschrijdend en boven schaars begroeide toendrabodem rijzend, lagen tussen brede lagen veilig onder glaciale permafrost fossielen en kadaveren begraven: lang geleden uitgestorven gave mammoetexemplaren -…

de vergetelheid en Vergankelijkheid ingaan en Dat na jarenlang ons dronken Te hebben gedraaid, derwisjen Waardig We door dode talen zijn gekropen Gezeten hebben aan het sterfbed van Spreuken en gezegden, vinden we In het gedicht alsnog een schuilplaats Terwijl de Dood het bord afspeurt Naar de toets met delete Probeert de muis hem, mammoet…

Hij prevelde van een godin en ook iets van een uil Omfloerste woorden, want hij maakte echt geen handen vuil Gepeupel sprak hij toe met entartet en boreaal Dat was het Noorderlicht: volkomen onschuldig verhaal Hoe alles ooit begon, waar de was tijd nou toch gebleven Toen mannen nog met speer van jacht op mammoet konden leven Hij hunkert…

Nergens was iets van mammoetpoep te koop. Daar men het nu in Rusland weet te vinden Gaan ze de strijd met de bacil aanbinden, Maar hopelijk biedt dat geen valse hoop. Die mammoetmoeder leek wel zo verminkt, Dat je mag vrezen dat het zaakje stinkt.…

Onze mammoeten zijn groot. De raketten zijn onovertroffen, Leggen de Melkweg bloot. Mensen reizen door de ruimte, sneller dan de tijd; Breken door de grenzen van hun eigen realiteit. Wij neigen naar het onmogelijke, naar het oneindige deel. Het infiniete verlangen van het hebberige veel.…

Zijn heelal gooide keer op keer woestijnen in een brein, picknickplaatsen voor kruipende mammoeten en versierde veldmuizen, tapdansende gorilla's. Wat nou rare vogel?…