Alle inzendingen over mank

Het leven is soms pittig En soms gewoonweg zwaar Soms voel je je euforisch En soms ontroostbaar Geboren met twee benen Direct op de reservebank Zijn wij zwaar beschadigd En liepen behoorlijk mank Al struikelend gingen wij verder Want leven met één been Maakt je anders dan anderen Verdrietig, eenzaam en alleen Onzeker tastend in…

stormgewassen zuiver ruikt het bos een populier ligt neerslachtig dwars over het voetbalveld geveld moeder eend telt nog een keer vandaag mist ze er drie van de vijftien maar de vijver maakt een draai waar ze zich verstoppen kunnen boven water onder de treurwilg buiten beeld in de verte vindt een trein zijn rails terug evenwijdig er…

Láten we hét hebben óver klemtónen óp hun fundáment staat óf valt het vérs óver hun hórdes springén hardlopérs: pás voor pas úitgekiendé danspatrónen tégenwicht vóor onmuzíkale gnómen máken zij, déze klemtónen, de vóor áls op het ákkerland plóegen een spóor (nóu, nou, he, hé, eindelijk éven bijkómen) kúnnen we nú alsjeblíeft weer gewóon…

Woorden die een uitweg vinden door een manke geest Het leven is geen feest, wanneer de touwtjes trekken……

, geluid en beeld past bespeeld door een minister en de pastoor onscherp en dwars voor ieders oor Het gedempte ruisen van harp en fluit langs wolkenbogen en heuvelranden als strelend water tegen zilverstranden echoot over de geur van tropisch fruit Een instrumentenstoet raast voor ons uit we splitsen het vuil in groen en grijs blind, mank…

het afgelopen jaar is boek geworden en trommelt een bekende klank op mijn beslagen ruit; de dagen gaan vrij-uit want ik was mank. jij en het jaar en ik zijn boek geworden. ---------------------------------------------------------- uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)…

. ------------------------------- uit: 'Manke vliegen'…

Ach, dacht men in die Engelse praktijk Wij geven een prothese aan wie mank is En of zo'n onderbeen nu zwart of blank is Dat is voor de patiënten toch gelijk? Maar zwarte medemensen weten beter: Die blanke benen lopen voor geen meter…

Alleen het linkerbeen is afgezet; mank fossiel uit de verleden tijd. Als niemand ons nu stiekem pootje licht gaan wij op één been niet op ons gezicht.…

Nee, ditmaal was ’t geen wissel die kapot ging, geen manke rails, geen pech door blikseminslag, geen staking die nog duren zou tot dinsdag, maar omdat men op geitenjacht slechts bot ving. Een kleiniggeitje, zegt u ? Zulks gebiedt dat ik u toevoeg: “Nou, dan spoort u niet !”…

ik ben een manke vogel die alleen in dromen vliegt met armen van verbeelding gebundelde kracht in borst weer wakker stort ik neer in het matras geklitte veren doelloos gefladder lucht protest de dag verstrikt in prikkeldraad…

Prins Alex zegde heel de natie dank: Een uit het hoofd geleerd nietszeggend lesje, Besloten met één zin van zijn prinsesje, Al liep die zin taalkundig lelijk mank. Omdat ze zo lang elders heeft verkeerd Is zij het Nederlands alweer verleerd.…

het waren woorden die mij maanden toen ik mij nog in het reine waande de wrange klank van het manke in de dingen dat afdeed aan het zingen van mijn hart een eerste shot van smart waarvan er vele zouden volgen afgeweerd met lettergrepen als uiting van verzet waartegen zou ik pas veel later weten…

Ik balanceer het heden met een manke tred voort. Mijn klein kwijnend zijn, een hanzenpad gestippeld. Een bouwwerk van kruimelend zelfmedelij. Aan de zelfkant sta ik graag, Het houdt me op de been, Maar waar moet ik heen?…

De President van De Nederlandse Bank Heeft een dure en hoogstaande plicht Zo houdt hij op alle banken toezicht Maar zoals is gebleken loopt dat mank Dus nu gaat de arme man op krukken Opstappen zal daarom niet snel lukken ------------------------------------- Parlementaire enquete naar kredietcrisis en rol van toezichthouder.…

zoals in schemerduister van de valavond alles zal vervagen zo zal het gaan met ons geheugen met uren van vervlogen tijd groeit taal tot onvolkomenheid verliezen woorden kleur en klank gaan zinnen telkens vaker mank zal kracht van taal en tijd verloren gaan in eeuwigheid…

De vergelijking gaat natuurlijk mank, Maar ik blijf veertig dagen van de drank.…

oranje vlagt verlaten in de wind er is geen kind dat nog met wuppies speelt die tijden zijn geweest teloor gegaan daar in een ander land dat nu de overwinning feest de leeuw was lang een beest maar krabte eigen poten open en moest mank uitverkopen toch zijn de manen nog gewild door anderen gevild heeft hij aan majesteit…

Nog voor zij volledig de andere kant op kijkt, voel ik me al verlaten, verloren als manke in een lopersland. Mijn handen uren uitgestrekt, maar uiteindelijk op mijn rug geslagen.…

De voet geven of lichten wie gaat het aan met elke misstap leren we staan we halen hier een wit voetje staan op gespannen voet daar maar… voet bij stuk we gaan op dezelfde voet verder en wordt ons dat voor de voeten geworpen dan gaat het zover als het voeten heeft als het tegendeel blijkt gaat alles mank…

de afstand is nabij doch in beton gegoten een anti climax heb ik de dodendrank zelf ingegoten of kijk ik mank door ijzige emotie wat was de liefde slank of was het verbeelde negatie de nacht was hel verlicht het etmaal zonk weg in de herhaling de put gegraven met modder gedicht of was ik naief mijn eigen dief, mijn ziel opgelicht met…

zoveel letters zonder strekking manke taal zonder moraal kreten zonder samenhang egocentrisch klankkabaal waar zijn ze gebleven woorden die oprecht verbinden zin die aangrijpt en beweegt mens die meedeelt om te delen niet alleen zijn anus leegt nauwelijks wordt er nog getaald naar de voorkeur van de lezer daar wordt overheen gebraakt…

Stap na stap verloopt het mank. Het lichaam protesteert met een verstervende pijn tegen wil en dank De kilometers gaan denken in meter voor meter te hard gestart het noodlot getart het is maar een hobby, godzijdank……

De oude uitgebluste man zit op een manke stoel aan tafel in zijn kamertje van het bejaardenhuis. Zijn geest doet het nog aardig goed doch levensvreugd heeft hij niet meer, de grauwe sleur van eenzaamheid stompt af zo op de lange duur.…

verscholen tussen oude bomen staat nog die verweerde bank we waren jong met prille dromen vele jaren liepen mank gekerfde strepen vergroeide harten leesbaar is nog net jouw naam starend naar mijn eigen schaduw verbergt mijn rug een stille traan in het besef dat kostbare jaren zomaar verloren zijn gegaan…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

Mijn moeder zit daar tussen ze zit nu in't systeem van manke, kreupele mensen en voelt zich daar alleen... Bezwaard ga ik naar binnen weemoedig ook weer heen Hoelang ze nog moet blijven? Dat weet geen mens, geen een... Men loopt te revalideren in het verpleegtehuis maar moeder is niet beter en, komt ze ooit nog thuis...…

Magnolia, wat groeit me daar Uw bezigheid in zoeter staar En alle bloemen bloeien Die manke Jelle die daar stond Zijn scheve ogen, open mond Met bloemblaadjes te stoeien Die Suze is zijn achternicht En alles is op hem gericht Dat tussen twee gestoorden De vlinders fladd'ren in het rond Ze zitten nu waar hij net stond Ze zijn het eens…

Nu loop ik alleen nog mank. Het werd me steeds aangeboden, als ik niet meer goed kon staan. Maar na een periode, zal alles beter gaan. Ik wil het been nog voorstellen. Echte vriendschap is de naam. Die kunnen we altijd bellen. Als we weer wat wankel staan.…