49 resultaten.
winterbruid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 150 kanten sneeuwsluier
verborgen maskerade
dromen verkillen…
Elisa
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 99 Haar maskerade
verbergt een fragiel meisje
met diepe wonden...…
maskerade
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 168 een maskerade
door mijn felgekleurde bril
oogt werelds beter…
Nodeloos verdriet
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.873 mensen weenden luid
om de man die hen verliet
maar het ergst van alles:
ze hadden verdriet
om iets dat niet bestond
de man die zij zo diep aanbaden
was het kind dat al die tijd
verstoppertje had gespeeld…
Gelijke munt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een ongeleefd leven ligt al jaren verborgen
in een hermetisch afgesloten kamer bewaard.
Wellicht angstig om mij problemen te bezorgen
om te ontluiken wat door alle dagen is vergaard.
Ik wil de valse lucht die mijn adem blaast
niet langer laten rondwaren zonder doel.
Mijn ware aard onthullen die mij verdwaast,
want vriendelijkheid veinst een…
Tekst kwijt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 913 Ik schreef letters, schreef-,
Maskeerde maskerade,
-loosde woorden en dreef
Mij naar zelfblokkade.…
Zo eenzaam
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 433 Vurig bloeit de avondroos
onder de pijnbomen
haar liefde verboden
verloren hart
in de maskerade
van het onzichtbare
wie ben jij toch
fluistert de wind
zo eenzaam…
De rups
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 292 Ik droomde van zondag
de druk van de maskerade
die op je lag
drie uitvoeringen lang
mocht je
maar
je zakte in elkaar
kon niet meer
veranderde in een rups
het was genoeg…
Maskerade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 650 Maskers lopen mee
in de optocht van het leven
waar waarheid zich verschuilt
achter starre schijn en
werkelijkheid verloren gaat
in vermeende dartelheid…
Maskerade
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 2.082 Al is ons aandeel in de oorlog klein,
Voor strenge moslims is de Jihad heilig;
Dus is hier niemand meer voor wapens veilig
Die chemisch dan wel biologisch zijn.
Een gasmasker heb ik tenminste al.
Dan ben ik ook mooi klaar voor carnaval.…
Maskerade
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 820 Mensen zijn zo divers
als de woorden in een gedicht.
Ieder maakt zijn persoonlijk vers
door het eigen unieke gezicht.
rond
lang
vierkant
smal
vrolijk
treurig
schuchter
mal
Sla elk gezicht zonder masker gade;
een gemaskerd bal is één grote façade……
MASKERADE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 822 veel wijzer werd ik niet van mijn bezoek
hoewel mijn plan was grenzen te verleggen
heb ik op mijn verblijf toe moeten leggen
en eindigde als zwerver op een hoek
de handel stond als magertjes te boek
had niemand mij dat eerder kunnen zeggen?
ik viel ten prooi aan dieven en dieveggen
mijn tas met portefeuille raakte zoek
ik vroeg een juwelier…
maskerade
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 324 we hebben maskers voor ieder doel
voor ieder uur een eigen smoel
achter een façade van ongemak
hebben wij aan elke waarheid lak
zo is iedereen zijn eigen clown
een beetje leuk een tikje down
soms wat grappig dan weer triest
een euro winst en tien verlies
van koninklijk tot asociaal
het masker past ons allemaal
wij volgen zo het zelfde…
Maskerade
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.000 Wie is er nu werkelijk wie hij is
Wie laat zijn maskerade vallen
Wie praat gaten met leugens dicht
Wie blijft in oud gedrag vervallen
Wie wordt er beperkt in zijn doen
Wie kaatst de bal steeds weer terug
Wie wil zijn eigen gezicht redden
Wie denkt er sluw en vliegensvlug
Wie wil er alles op alles zetten
Wie gaat er desnoods over lijken…
Maskerade
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 482 nee, ik hoef geen rol in je toneelspel
acteren heeft me nooit gelegen
zelfs de gage die je me aanbiedt
weigert een rol te spelen in jouw stuk
aan figuranten heb je geen gebrek
ze drinken de woorden van je lippen
spreken je niet tegen, maar zwijgen
zoals nietszeggende personen betaamt
als toeschouwer amuseer ik me kostelijk
bij de komedie…
Maskerade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 248 In het donk’re uur
als de zon koud zwijgt
komen ze soms langs
tijdelijk losgelaten
herkenbaar vermomd
maar toch ongrijpbaar
marcherend zonder ritme
tot ik het licht aan doe
een eind maak
aan de maskerade
die maar geen blijspel
worden wil…
Maskerade
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 Lippen van zand, ouder dan de tijd
rafels van een schrale gestalte
vage sporen van zuivere zwijgzaamheid
dolende regen die droogte
als uiterste vorm van schraalheid drinkt
in dit schijnbaar zinloze weer brengen
lange witte wolken een kalme vervreemding
het suizen van een verkwikkende koelte
is weggestorven in vroegere zomers
nu de tijd hier…
Maskerade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 Het masker dat we dragen verbergt ‘t ware zijn
Maskeert de leugen en ellende en verdriet
De angst en pijn daarachter ziet de wereld niet
En houden we ons groot we zijn toch maar zo klein
Geen mens mag van onze zorg en lijden weten
Een ieder is koning op eigen terrein en huis
Draagt onder mantel van weelde zijn eigen kruis
En zou liefst elke…
naakt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 laat ik nog een keer de woorden ontbinden
ze ontdoen van overvloed en maskerade
ze uitkleden tot het bot
laat ik nog een keer de woorden ontmoeten
in hun naakte bestaan…
Cabaret
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 513 Live is a
cabaret
zelfs buiten
jouw theater
show en glitter
plastic en glamour
een ware
maskerade
tot slot
de finale
een salto
mortale…
Allahf!
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 2.008 Ook carnaval wordt strakjes anders hier,
Want het is tijdens deze maskerade
Verboden zich te kleden als Bin Laden
Of willekeurig welke Arabier.
Dan pakken ze premier Wim Kok zelfs op,
Want die heeft vaak een tulband op zijn kop.…
je herkent me niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 445 maskers breng ik mee
vreemde kleren
lange veren ook
en alle kleuren van de regenboog
parasols
een enkele paraplu
misschien regen
je weet maar nooit
en de maskerade kruipt
kringt zich traag
door alle kronkelstegen van de stad
die nog aan deze morgen wennen moet
naar de rivier
brug hoog gekromd
koudijzeren leuningen
en verlangen…
Oester
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 De meesten zien alleen de schil,
hun ziel niet sterker dan de wil,
want zoekende naar diepgang,
de maskerade en haar zwanenzang,
zul je me vinden
onder mijn huid,
de parelzak waar je op stuit,
want midden in die fraaie zak
huist parel in een mantelpak.…
ontmoeten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 98 zij zag zijn ogen
achter het glas van de helm
geen maskerade
maar wel een glimlach
die zijn masker open brak
zij zag zijn ogen
zij wist wie hij was
wie achter dat masker zat
zij zagen elkaar
glimlach in de storm
in vergankelijke tijd
de diepe stilte…
een fragment van aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 341 mijn lelijkheid
breekt de grond
open
door een bevrijdend
oordeel van de dood
vlinders
in donkere tijd
leggen wanhopig
hun gewicht
op mijn trommelvlies
wanneer een maskerade
verzandt in late zonde
van leegte
ik leg me
naakt in de aarde
en vraag gratie
in dat ene moment van
waarheid
mijn ogen ver weg
als vogels…
ALS GE MAAR .. .
poëzie
4.0 met 6 stemmen 574 Als ge in de maskerade,
Die het leven spelen laat,
Maar niet speelt tot eigen schade
Aan uw eerlijke gelaat!
Als ge maar naar 't doel der dagen
Groeit en bloeit, om in het lest
De éne eigen vrucht te dragen - -
God vergeve dan de rest!…
Kijkje in het Leven.
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.691 Vlak over mijn deur komt de lijkkoets thuis.
Daar stalt hij, de sombere wagen!
Hij bracht er weer een naar zijn laatste kluis -
Dat doet hij zo alle dagen!
'k Hang uit mijn raam; 't is heet in de stad,
Een stikkendheet Julidagje;
De zwarte koetsier heeft het warm gehad,
Veel warmer dan ‘zijn vrach'je’!
Ook reed hij van 't…
Ik zie je wel ergens tijdens carnaval
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 gekozen
is wat menigeen die jou ziet laat blozen
Je werpt er tropisch vruchten mee af
jaloerse blikken reageren wat laf
Maar dat kan jou helemaal niet deren
Jij krijgt voldoende interesse van de heren
Jij bent een feestneus pur sang
en gaat voor dit gehele carnavaleske belang
Je vindt het leuk om je te verkleden
ik wens je een bijzondere maskerade…
Het bos van de wolf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 329 Een gesmoord lachen in avondrust
terwijl feeksen sluiers plukken
voor magiërs zonder gelaat
regent stilzwijgen neer
op het papieren strijkorkest
de fagotten wenken hem terug
ergens zwenkt een vogel
zijn aftocht tegemoet
de strijkers wikkelen al strengen
om hem te binden
zijn tong is rap en zwierig
voorop in de bonte maskerade
draagt…
Herfst Festival
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.156 De verandering kwam niet geheel onverwachts,
een maskerade in gedoodverfde kleuren
verschenen door schaarste in het verschiet
bladeren gehuld in geleefde geuren,
nog onbekommerd warm uitgedragen
in ondraaglijke lichtheid van het bestaan,
beroeren stralen deinende kruinen
de top van de kleurenpracht bereikt
het uitzicht verbluffend.. een…