hij schuifelde
zonder houvast
geruisloos want
de stoep was nat
zijn armen
onbeweeglijk in
een lange regenjas
handen in de zak
zijn haar
grijs artistiek
en op de schouders
zo kruiste ik zijn pad
een trotse kop met
felle blauwe ogen
een scherpe neus
mediteraan gebogen
hij lachtte zon
en jeugdigheid
de regen maakte in zijn…
nog schijnt de zon op
Turkse en Spaanse stranden
de verf verdroogt, penselen
rusten doelloos in mijn handen
ik zie het licht
in groen met blauwe ogen
palmen wuiven maar mijn hart
schildert slechts jouw gezicht
ik mes je op het doek
in zacht mediterane kleuren
door wijn smaakt je olijf
pikant in zuidelijke gebeuren
maar mis…
ik voel de pijn
weet dat woestijnwinden
schralend waaien door
het schuren van fijn stof
zo is ook iedere
plaats te achterhalen
waar eeuwen tijd hebben
vermalen tot couleur lokale
een mengeling van
kruiden en bereidingswijzen
van de gewassen van het
land met trotse hand
ook armoe en verstarring
bepalen dagelijkse kost
in het soms…
Ik moest wennen aan de zon,
aan de smaak van bacaljau,
volksvoedsel in alle geuren
van de ‘coleur locale’, en aan
de moderate stijfsel van de altijd
aanwezige was in de nauwe
stegen, die als grauwe voile aan
een schaarse hemel, ontstegen aan
de mediterane rouw en de tijd,
Caroteen zich clustert in bladders,
naast het blauw op oude…
Gister heb ik aan de wandel aanschouwd
dat haagjes spijklavendel cultivar
zijn losgemaakt van elite en kapitaal
zoals eerder de cavia en het cimbaal
in tuinen van Sloten tot Aerdenhout
Langs snel en dijkweg laan of straat
het is al Hidcote Blue wat er staat
blauw paarse lipbloemen met een dunne aar
nergens het roze van Miss Katherine
houden…