hij zag het Melkmeisje
van Vermeer
het begon in hem
te schuiven te klossen
van de consternatie
begon alles te zweven
hij vloog
als mugje
op het schilderij
later sprak hij
het was alsof
ik buiten
mezelf trad
helegaar niet waar
hij wisselde enkel
van gedaante
tot melkmug…
nooit eens wat anders hier
dankzij die meesterhand
zeëen van dagen
verstreken sindsdien
misselijkmakend, die
melkschenkerijpose
feitelijk kan ik geen
melkdrop meer zien!…
johannes vermeer
zo levend verstild
tegen de lege muur
tedere gebaren
zorgend koesteren
licht omstraalt jou
alledaagse madonna
bezig met het leven
het daaglijks brood
je voorname eenvoud
maakt je onvergetelijk
straks komt het kind
met vragende blik
je zult het voeden
liefdevol omhelzen
met zachte handen
die altijd zullen zorgen…
oh, poldermeisje
wat ben je mooi
met je glanzende huid
ogen omfloerst door
volle wimpers
zo verleidelijk krullend
je zachte lippen
die smachtend wachten
op een flinke pik
hooi…
Wijs: 'k Ben een Amsterdams matroosje
Ja de dag is weer aan 't dagen,
'k Hoor 't aan kraaien van de haan,
't Wordt mijn tijd om op te staan,
En wat zou me in 't bed vertragen,
'k Ben gezond gelijk een vis.
Kom mijn emmers krijg ik maar,
Want ik wacht reeds Teunisvaêr,
En het zou er anders stinken. -
Zie mijn mellekemmers…
[Senryu]
Zij kantelt de kruik
in haar roomwitte armen -
het licht stroomt binnen.
Zie afbeelding:
http://www.harkeyahh.com/harkgall/Jan%20Vermeer/vermeer.milkmaid.jpg…
‘t Meiske, met zijn tele* melk,
op zijn blote voetjes,
lang, gelijk nen terruwstelk*,
zoetjes, zoetjes, zoetjes
terdt* het voort, en anders niet
als zijn tele melk en ziet ‘t.
‘t Meiske hoorde: "Goedendag!"
zeggen, zoetjes, zoetjes:
"Mietje!" ‘t Meiske ommezag...
Op zijn blote voetjes
viel de melk en, vol verdriet…