profileer je niet
wees slechts het begin
en eind van eigen kunnen
als je geaard bent
door jouw vaste voeten
zijn de roots van lang geleden
als de rafels van vandaag
er hangen druppels aan
gevormd door vreugdekreten
twinkelend gerangschikt
tussen tranen, vol van pijn
elke laag van dit bestaan
draagt reeds de kracht van
verdergaan…
En steeds weer
verlangde ik
naar het licht
de rivier van kristal
de roep
van de ochtendvogel
de dans
van de windvlinder
de geur van de roos
die bloeide
voorbij de schaduwen
van eenzaamheid
Daarom, menslief
Gedenk niet mij
maar alleen mijn woorden…
de droom die erin schuilt...
een vallende ster
schitterend...
heel even...…