Alle inzendingen over meteoriet

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

'Wat is dat nou weer voor gesodemieter Met Benedictus en zo'n Beatrix Dat abdiceert maar raak en vraagt mij niks Dus ging ik even los op de St.Pieter De mens kan ik zo langzaamaan wel schieten En ik heb nog véél meer meteorieten.' Na de blikseminslag in Rome, vandaag meteorieten in het nieuws.…

ik ben een uit een muur gevallen steen een uit de lucht gevallen meteoriet een zwerfsteen uit een gletsjer aan land gekomen opgenomen…

Vallende ster miljoenen jaren door het heelal gevlogen lichtend weg geflitst…

ALOM RONDOM De stilte is de baarmoeder van niets, waar iets de ruimte betreedt als een schreeuw Iemand krijgt handen en voeten kruipt over het zwart van een vloer Er lichten sterren op en gaswolken en planeten en vormen satellieten zich nog en sturen alvast alvast voorboden van hen meteorieten…

Vraag mij af waarheen mijn wegen leiden in een wereld door woorden gebouwd in luchtledig gehoor van universum zijn het stenen of meteorieten die woorden verstommen tot klankloze echo’s als waardeloze golven de kosmos vullen zijn het misschien gevoelens die vasthoudend in waarde van liefde de dampkring ver overschrijden.…

boven ons verscheen een heldere vuurbol hij doorstond de ontmoeting met de aardatmosfeer we keken naar een lumineuze hemelse show een verzengend kosmisch spektakel na een gewelddadige neerwaartse tocht vond de meteoriet zijn graf ergens in een veld onverstoorbaar ligt hij daar lankmoedig wachtend op iemand die hem uitgeblust…

Vandaag is de vogellucht een loos gerucht Hun gekrijs om spijs verbluft Zij hebben voornamen Zij onthouden gezichten Hun lawaai is vervormd tot lied Zij weten immers niet dat een immens netwerk de planeet omspant om mensen en vogels te vangen en splinters meteoriet Men herkent in de zwerm de raaf Hij verft zijn haar met bloed…

dat ieder woord gezegd een eigen leven leidt blijft iets wonderlijks om je over te verbazen het licht heeft weer een golfbeweging gemaakt het is een ster van ver of een brandende meteoriet opnieuw maakt zich een gedachte los het spreekt zich uit, trilt na en slist van gespleten verhemelte naar gehemelte knippen vingers, houden…

Als DA14 ons wél had geraakt… Wat zou er nu dan uit aan ‘t sterven zijn? Iets groots, iets logs, een wezen soeverein Dat, even nog, van zelfvertrouwen blaakt Misschien is wel het antwoord op die vraag: De man. De ware dino van vandaag.…

Ik zag in m’n lucide dromen op m'n reizen van de geest reuzen groter als een ster richting zonnestelsel gaan-- ik zag apocalyptische ruiters erger dan megavulkanen en grote meteoriet inslagen-- ik zag dat de dood het wist hij poetste zijn beenderen in een hoek van de wereld-- ik dacht 't zijn maar dromen tot ik op de reisfoto…

tussen de rimpels van hun waarschijnlijkheid Het niets van Nietzsche lost op in quark gelei maar pas op voor wormgaten in de snaren van de nietigheid Werkelijkheid is pure wiskunde geworden zonder bewijsbare punten met zwier en vrolijkheid als muziek van Bach Pas op en schuw antieke logica en vergeet Philos en Sophia Als een mol of meteoriet…

Telkens weer nieuwe ontdekkingen Is het gas of een meteoriet of toch weer enkele zonnestelsels ergens ver weg in een Melkweg. Een verdoken planeet lichtjaren van hier wij komen er toch nooit bij. Het heelal is een samensmelting van kleuren mooier dan een schilderspalet.…

Subtitel: 5 liter 'Weet je' zei ik opnieuw 'jouw flamoes is mijn verlang jouw daad zeker die van mij gezamenlijk de onze in opgesomde tijd van nooit meer samen' Hermans' NOOIT MEER SLAPEN is er praktisch niets bij gevoerde oorlog met terroristische muggen die zoemen, steken slechts belemmeren en irriteren, opzoek naar meteoriet…