595 resultaten.
Op een Gronings terras
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Laag bij de grond,
gras tussen klinkers,
gelardeerd met wat peuken met as.
Wat doe ik hier?
Zonlicht straalt in mijn tas.
Ik kijk in mijn bier,
en ik zie, dat wat zo-even nog verborgen was.
Drek en gier.
Flarden van gesprekken waaien langszij.
Ja, ook nog een biertje voor mij.
De stadsbus walmt blauw en stinkt diesel.
Een zwerver zwalkt…
Het zal wel middag zijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 993 Ik heb geen flauw idee
Het zal wel middag zijn
Het licht doet pijn
Ik wil niet mee
Laat me
Mijn uurwerk is kapot
Het zal wel middag zijn
Ik heb geen flauw idee
Onduidelijk aanwezig, net de zee
Ik kan niet zwemmen
Laat me
Het zal dan dus wel middag zijn
De stand van de zon
Hoe vaak moet het nog worden gezegd?…
Een middag in mei
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 573 Een maandag
ontdekte zinnen, beminnen
een middag in mij.…
Als een wonder
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 339 De hele middag blijft hij,
Hij heeft geheel geen haast.
Hij laat zich maar bewond'ren
En wij zijn zeer verbaasd.
Het is als een wonder,
Als in een wonderland,
Op die lauwe, luie middag,
Aan de waterkant.…
een middag in de herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 wolken meren aan de horizon
geen dag verveelt het regent
licht dun verdeeld om
een fabriekstoren
laag in beeld
tegenover een regel zon
kruist een viaduct in de oorsprong
met auto's op zijn rug
een flits ramen beweegt
langs de hemelbrug
een kanaal duwt brede rimpels over
het water een lijnenschrift vandaag
gebruikt door een vrachtschip…
middag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 asfalt in vloeibare toestand
zo aangebracht dat de ondergrond
onzichtbaar is in dit land:
bevuild en vertroebeld
verontrust loopt men
eerst in een lange, daarna korte lettergreep
langs de rivier waaruit de schimmen dronken:
bedrieglijke schijn
een remmend effect wordt verkregen door
maling aan iemand of iets.
alles in het midden
verandert…
Toen die middag,
hartenkreet
1.0 met 15 stemmen 1.380 Toen die middag hield je een pistool tegen m'n hoofd.
Dacht ik, je had me wat beloofd.
Ik wil hier weg.
Het maakt jullie geen fuck uit wat ik zeg.
Door jou ben ik wie ik nu ben.
Ik zit nu vast, ik zit klem.
Door jou is ze weg gegaan.
Weet je wel wat je me fucking hebt aangedaan?
Toen die middag hield ik een mes voor je rotkop.…
Middag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 Jong en lenig stapte j' uit de auto
Je zag er zo goed uit
dat ik me oud
We gingen meteen weg
naar 't atelier,
waar twee vriendinnen
je bevroegen.
Jou liever in geheim omhuld,
kapte 'k af en wandelden we naar 't kanaal,
kwamen mensen tegen, groetten
Thuis mediteerden we op de bank
Stil en krachtig was het
aten daarna wat, praatten…
[ 's Middags naar middag ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 's Middags naar middag
en 's nachts naar de nacht ruiken --
en altijd naar jou.…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 71 Geef mij één middag
één middag in de zomer
in de schaduw
onder de bomen
waar alles langzaam is en loom
waaronder een blauwe hemel
de uren lijken stil te staan
met de wolken en de vlinders
de geuren van jasmijn
waar alles wacht
in stilte
op de avond
op de schemering
één middag
één middag in de zomer…
[ Jouw wanhoop tegen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Jouw wanhoop tegen
mijn hoop, neus tegen neus, slechts --
een deur ertussen.…
Een middag in mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 laat in de middag
rust
de kat in de vensterbank
rekt zich een tijger
en spint
in behaaglijkheid
laat in die middag
rust
het licht op haar gezicht
de wangen
wit als seringen
kus ik
in ondraaglijkheid…
Indische Oceaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 420 Een middag midden op de oceaan
langs trappen naar het bovendek gelopen
kom ik bij de railing aan en blijf er staan
tussen twee breedtegraden van de tropen.
De einder neemt rondom geen einde
als mijn ogen als een albatros gaan dwalen
over 't water met beneden de koralen
die bloeien in het blauwe zijnde.…
Uren
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.132 Als blonde kindren hupplen de Seconden
De poort des Morgens uit, vol lichtgeluk.
Als kreunende ouden, steunende op hun kruk,
Strompelen traag de zware Middagstonden.
Hoofdschuddend, zuchtend, droef-eentonig druk,
Tonen zij bloot de nooitgenezen wonden,
Tekenen rood op schouderen geschonden
Door 't eens zo trots getorste levensjuk.…
Zomermiddag
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.277 Vlij u hier onder warme schaduw,
En versterve in het mijmerend lied,
In het lied der bomen uw lied.
Zie hoe rein en eenzaam hun donker
Met het eindeloos hemelgeflonker
Verglijdt in de effen en langzame vliet.
Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt,
Weet ik nog of ge lacht of niet?...
Ons lachen en twijflen en wenen
Vervliegt in 't gestraal…
Wat dan?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Wat als de nacht je zodanig sloopt
je vurig het licht van de dag wenst
Wat als je in de morgen breekt
hopend op de rust van de avondzon
Jezelf door de middag heen slaat
Wensend op de stilte van de maan
En je in de avond op zoek gaat
Naar het vroege ochtendlicht
Wat als je `s nachts niet kan slapen
Met de gedachte aan een nieuwe dag…
Nevelmoe
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 406 Na de middag
regen
de dag is nevelmoe…
mijn begin mijn einde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.358 dit is de dag
de middag
tussen januari en februarie
een rustpunt
een moment
ik weet dar er
duisterheid kleeft
een spanningsveld
een krachtmeting
dit is de dag
de middag
weg rustpunt
weg dat moment
want zonder dat
moment
geen vreugde
geen fijn zijn
geen moment
van daar
geen moment
van zijn
zal er...…
De donkere dagen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 De laatste dagen, ze zijn aangekomen,
het donkert in de middag alweer vroeg.
Er zit in ieder jaar juist tijd genoeg,
maar nu zou ik hem toch graag wat vertragen:
Het is zo knus die schemer ‘s middags vroeg
rond Kerst en Oud en Nieuw, de laatste dagen.…
LAMENTO
gedicht
4.0 met 61 stemmen 10.932 je huid
altijd maar in de zomer in de middag je huid
dat altijd maar je ogen zouden breken
dat altijd van geluk je ogen zouden breken
altijd maar in de roerloze middag
langs het lange diepe water dat ik dacht
dat ik dacht dat je altijd maar
dat ik dacht dat geluk altijd maar
dat altijd maar het licht roerloos in de middag…
Dove loveshower
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 185 witte draaikontjes
wippen de ganse middag
van kurhaus tot dam…
[ Zo'n landschap als dit ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Zo'n landschap als dit
op unieke middagen --
eeuw na eeuw gezien.…
Botweg
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 287 Tweemaal na elkaar
reden ze me in 't gat
het was een zaterdag
een middag in de stad…
Wat is de aarde toch een lege plek
gedicht
2.0 met 78 stemmen 20.184 Wat is de aarde toch een lege plek
wanneer de middag grijs en koud als
versteend staat in de lenteknop
een jonge tak staat in de lenteknop
wat zijn de dagen arm maar teder
wat is de aarde toch een lege plek
wanneer de middag grijs en koud als
en april zijn eigen weg gaat
------------------------------------
Uit: 'Van gelijke duisternis…
verliefd moment
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 731 de zwanen
zoals die middag zij het maaswater
uit haar stilte trokken
voor een vlucht met kippenvel
zo was haar begroeting…
Maart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 [Haiku]
zover het oog reikt
bewegingloze wolken
de middag kleurt grijs…
Wending
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 Het licht schijnt op weg
tijdens een herfstdag op koers
treurt de middag nat.…
herhaling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 229 je wilt het
nog een keer zien
nog een keer horen
nog een keer voelen
nog een keer zeggen
ik hou van jou tot
aan het ochtendblauw
kijk hoe de zon opkomt
in onze middagen liefste
altijd onze zelfde middagen
de woensdagmiddag
en de maandagmiddag
zeggen we altijd
als we weer bellen
voor de zoveelste keer
wil ik dat nooit missen…
middag op het pleintje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 middag in het dorp
kortstondig klokgeluid
dakpannen glimmen
loodrecht mikt de toren
naar de zoele zon
stokoud zucht een linde
op het pleintje
het is alsof de stilte
zijn stam afkluift
over de kasseien
kruipt niet een gerucht
binnenshuis schudden
stemmen het overschot
aan woorden uit…
Middag in Oktober
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 421 Zo laat laakt de zon het droom verwelken
kinderstemmen, voldoende geroezemoes
en groentesoep gesmokkeld met twijfel
het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind
langs de herfstbomen naar novemberhaven
waar tussen roeiboten, een vreemde visarend
groene ogen in droom bewonderd falen
in het zadel van de cowboy in de wind
onder wolken, zon…