Alle inzendingen over middenin

kun je hem horen tegen de ramen op hoor je zijn huilen door roosters? een dijk van een kerel die tegen zichzelf opslaat robuust als afzetting vaak ligt het anders met soortgenoten welke losbreken spuwend in het gelaat van de mensheid zie jij zijn déjà vu’s in flasbackdijken ? herken je die zware storm?…

een ander mens- en net als ik gevangen middenin 'n onbeholpen ogenblik.…

net zoals een droom oplost in werkelijkheid is het bij wolken op een afstand wondermooi flarden mist er middenin…

Niet gans uw ogen sluiten, Alleen maar meer of min: - 't Is binnen niet, niet buiten, Maar altijd middenin!…

Niet gans uw ogen sluiten, Alleen maar meer of min: - 't Is binnen niet, niet buiten, Maar altijd middenin!…

Vrouwen in de dertig in 't leven middenin niet meer zoveel gegiechel af en toe toch nog een blos soms denk je verwonderd aan de tijden van toen hoe je werd overdonderd wat was je nog groen vrouwen in de dertig d' er net middenin niet hoeven te zeuren over pukkels of je lijn nu ben je pas zeker je vindt leven fijn de jeugd al voorbij…

Een speelkameraad aan de buitenkant voor de knaap middenin…

het liefst had men de huidige van haar moeder uit gekloond omdat ze zo echt was en middenin het volk stond de natuur die het nu eenmaal anders vond heeft ons vastberaden en standvastig met haar tegenstelling opgetroond…

Geweldig genieten zo mooi... ga kijken zo lief...ga voelen Keiharde wereld wij staan er middenin begrijpt niets van wat wij bedoelen…

wandelend langs het strand eens te meer in diepe gedachten zag ik niet hoe zwarte wolken vanuit het noordwesten over de zee aanstormden voor ik het wist stond ik middenin een ijskoude plensbui…

De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

De foto toont mijn herders er middenin.…

Proces van genezing, is Een studie van tijd Middenin de duur Progressie die verblijdt Periode optimaal Scheren en wachten Daarna, ongekend Pijnvolle nachten Kracht van de ether Heeft goed gewerkt Met behulp van vriendin Opnieuw aangesterkt Kon ik weer op eigen benen; Van een last bevrijd.…

Daar zat het, de dag was oud, het was net alsof het zout, alsof het zoet werd, zo kwetsbaar en introvert, het trof de branding, stond er middenin en ging, het liet zich gaan, brak de branding aan en vertrok…

Even maar in bloei langs de spoorlijn de klaproos met het kleine behaarde blad de bloem vuurrood en donker middenin. Hoog boven het gras wuift ze naar wie langs haar komt. ------------------------------ Uit: ' Sterrekers', 1984.…

verloren in wanhoop als de enige vlucht verstrikt, in je eigen uitgezette dwaalspoor de liefde verzucht onnavolgbaar ben je je grauwe gebied wordt groter maar pakt je in echo's, klinken in de verte klanken vervagen je loopt er middenin…

Een licht, een woord, een ademhalen een zoeken naar wat zin, je leeft en zit er middenin en toch kan je dit niet vertalen in kleuren, klanken, tederheid,... je glimlacht enkel naar de mensen die net als jij wat liefde wensen en snel of traag vergaat de tijd.…

vroeg hij blij nee zei zij haar ogen gericht op mij jij maakt van mijn levensgalerij één grote woestenij met middenin die grote kei en dat ben jij daar kom ik niet voorbij zo zit dat bij mij en daarom voel ik mij onvrij…

Als je je er middenin begeeft, is het nog mooier dan het al is. De natuur is een wereld, waar we zuinig en trots op moeten zijn. In stilte de natuur, er ontbreekt eigenlijk niets. Je moet het zelf ervaren! Woorden komen tot je, kunnen helend zijn en bevrijding geven. Foto Dick Voogd…

Als een lichtende ster aan de hemel zo was zij in ons gezin de spil waar alles om draaide kinderen rondom haar en zij er middenin Onze ster, nu aan de hemel verlies in groot gezin vandaag was haar verjaardag mijn moeder, mijn vriendin leeft verder in gedachten is nu herinnering...…

Net middenin de moeder aller buien Deelt Femke plotseling mee dat ze vertrekt Dat paarse kabinet heeft haar genekt Ze miste net die échte portefeuille En koud doet ze de deur achter zich dicht Of Nederland is al totaal ontwricht.…

het vuur doofde middenin het verwarde heel even losgewoeld, wat ieder te dragen had ik keek even achterom en droeg woorden weg, uit meer dan een portret we moesten gaan we moeten gaan volgend jaar omhels ik weer…

het dorp lag stil in 't zonlicht boven haar de schapen in de weiden ter linker en ter rechterzijde met middenin een hoge boom een zilverpopulier met haar kornuiten de vogels ik luisterde en hoorde ze buiten uit volle borst de bloedhond weg fluiten…

Tussen wegendrukte en havenklanken ademt een bomenrijk ruim en verblijd. Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken. Een tuin vol hoekig…

Gevangen tussen ijle hoop en vrees Waar Europese macht de kelen dicht knijpt De crisis als een bosbrand om zich heen grijpt Leeft middenin het vuur: de Portugees Een ober in Coimbra telt de flessen Van zeven dronken Fado-zangeressen…

men zegt dat ik zwart schrijf en zo is het ook hoe lang nog, vraagt een ander de woorden slaan mij koud om het hart ik ledig het hoofd om het zichtbare niet te verwarren met het onzichtbare zwart op wit ergens middenin houd ik een regenboog tussen vingers voor wie dichter wil komen op te droge grond…

het gedicht stokt na de eerste zin een leemte gaapt de dichter zit er middenin wanhoop stapelt huizenhoog als woordeloos gegeven wat rest is slechts het schrijnend zeer niets wekt de schijn van ommekeer des dichters hoop houdt hem in leven…

De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…

in het woud van duizend bomen stonden zij - middenin de bloei van hun kaarsrechte fiere leven toen zij meedogenloos omgehakt eerst de ene dan de andere terwijl zij vielen klonk er geweeklaag en er was gehuil maar beulen hebben geen oren hun harten bevinden zich diep in hun portemonnee er meandert bloed uit hun handen…

het heuvelland in eindeloze glooiing strekt zich tot de einder uit links de ranken waaraan de druiven hangen voor de wijn die de avond van de landheer zal verluchten rechts het graan voor het bier van de knecht die zwaarder vocht behoeft en middenin de witte schimmel in de weide dromend naar de verten hendrik…