74 resultaten.
wat een naam zegt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 411 ik ken een makkelijke
en een moeilijke Mieke
moeilijke Mieke loopt
met haar hakken in het zand
tref ik haar, dan raakt ze mij
ze leert me 'nee' en afstand
en gesloten
makkelijke Mieke
mocht ik meteen
met platte zolen
lopen wij een eindje op…
Mijn dochter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 En ja hoor, Mieke meid,
de jouwe mag er ook best wezen.
Maar tussen ons gezegd en stil gezwegen
en Joke, zeg het Mieke dus maar niet,
persoonlijk ben ik eigenlijk van mening
“ het is me toch een stuk verdriet”.…
Van Daele verzamelde vergeten woorden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 154 Hoewel ik de nachtloopster afwees
en mijn bijslaapster geen dienst bewees
heb ik met lijflust
mijn eega gekust
maar haar bedsermoen miek mij bedeesd.…
Hand in hand, kameraden: dochter en vader!!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 188 Haar lieve handje
met die mooi geknipte nageltjes
in mijn grote grove hand
die met afgekloven, gebeten nagels
van de aanslagen van mijn levens
Handen die echter elkaar niet loslaten
van wat ons verbindt en zal verbinden
tussen (on)beperkte vader en dochter:
de liefde voor het leven
de lusten van het leven
de lasten van het leven
en…
LIEFDESHAIKU
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 471 Mijn tekeningen
en haiku zijn voor mieke
en ieder ander.
Het is niet het beeld
maar de verbeelde ander
die ik wil strelen.
Mijn hartekreet wil
jou tot in je hart raken
met mijn tederheid.
Het zou heerlijk zijn
nu al je stem te horen
roepen: ik kom.…
DE BEDREIGDE WERELD
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 111 De bedreiging van de wereld
De aarde, de zee, de lucht
Ligt zo aan de oppervlakte
Is zo aanraakbaar
Zo voelbaar
Denk aan de zo bedreigde insecten,
De dieren aan de Noord- en Zuidpool,
De bomen, de bossen, ons groen
Dus ook de bedreiging voor de mens
Voor mij, voor jou, voor ons allen
Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar
Heeft het…
verstomd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 552 Verstomd door de stilte,
de woorden één voor één,
stil voor de blokkade.
Vertwijfeld maar destructief
banen ze zich een weg doorheen
mijn masker van uiterlijke schijn.
Bereiken het diepste van mijn wezen
en schokken me met de waarheid,
maar valse schoonheid
herneemt snel zijn plaats.…
van liefde zot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 373 Liefelijke warme kleuren,
oog dat ziet waaraan ik dacht,
lach die tracht mij op te beuren,
sterke hand, zo zijde zacht.
Wetend dat jij door zult zeuren,
zonder woorden weliswaar,
vrees ik wat er zal gebeuren,
als ik zwicht voor zo'n gebaar.
Open harten, open deuren,
ooit valt alles in zijn slot.
Blikken die mij openscheuren,
stapelgek…
verlost
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.702 verlost van vragen
verlost van pijn
verlost van dagen
die verschrikkelijk voor je zijn
de dingen die je niet meer zag
de eigenschappen van je die ik zo graag mag
nooit
nooit meer zullen we ze zien
nooit meer
de gezelligheid die je bracht
zo ineens
gelachen en geleefd
een vriend
die nooit vergeten zal worden
een vriend voor altijd…
Nog even
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 939 laat me nog heel even
genieten van het leven
laat me er nog heel even middenin staan
en laat alle herinneringen nog even langzaam voorbij gaan
laat me nog heel even genieten van toen
die mooie momenten, de liefde, die eerste zoen
laat me nog even denken aan de kinderen
voor het eerst in mijn armen
hoe ze mijn hart vol trots konden verwarmen…
Hart en ziel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 271 ...op 7 september start het programma 'hart en ziel' met Mieke van der Weij voor iedereen die zichzelf en de wereld beter wil begrijpen.…
'k Versta de eindeloze rouwe
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.369 'k Versta, o kind'ren, uw geween,
bij 't vroeg en smartelijke scheen
van ene echtgenoot en vader
die vrouw en kinderen tegader
toch zo gelukkig miek. O man,
geen mensentale zeggen kan
wat uwe dood in die drie harten
geslagen heeft van wrede smarten...…
bert andré ( voor mieke)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.319 ik zie nog hoe je altijd
noodgedwongen
in zijn schaduw liep
- hij was zo'n grote man -
en hoe hij dan weer
jou steeds opnieuw
in het zonnetje zette
- hij was zo'n warme man -
hoe groot is nu
die lege plaats naast je
niet enkel pijn en eenzaamheid
maar vol herinneringen
hij was in dit leven
zoveel mensen tegelijk
dat zijn afwezigheid…
DOOD DOOR SCHULD
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 949 Ze hoort het moedeloze aan
van in het nauw gedreven leed
het ongelooflijk ongeloof
voor alles wat hij deed
Ze schreeuwt het radeloze uit
van in de knel geraakte pijn
het angstaanjagend angstgevoel
voor wat hij niet kon zijn
Ze schopt het machteloze weg
van in de kiem gesmoord verdriet
het onbegrepen onbegrip
voor wat hij achter liet…
TRANEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.593 Je geweten knaagt
soms diepe sporen
zonder mededogen
voor je kleine ziel
ik kon je vangen
voor je verder viel
en je behoeden
voor wat is verloren
Ik twijfel niet
om wat ik heb gewonnen
een moederhart
is sterker dan ik dacht
het vormde zich het web
dat jij bedacht
en sloot de draden
die ik had gesponnen
Nu krult je hand…
GEDEELDE SMART
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.087 En jij…
Jij draagt de waanzin
gegijzeld door het lot
en witte woedevuisten
slaan ravijnen in je hart
en muren steeds kapot
En ik…
Ik sterf de doodsangst
gegeseld met het leed
en rood omrande ogen
huilen zeeën in mijn hoofd
waar ik geen kust voor weet…
UITGEGETEN
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.766 Je hebt alleen
het lege bord
weer in de kast
gezet
en hongerig
en onvoldaan
ging je meteen
naar bed
Het rommelt nu
al uren lang
steeds weer voel je
de pijn
dan speelt het op
de wrange vraag
hoe ‘t hoofdgerecht
zou zijn
Het zoete dat je
proeven mocht
smaakt enkel
bitter na
Heel even maar
was hij jouw zoon
en jij was…
DICHTERLIJKE DRANG
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 378 woorden
wevend weergegeven
als altijd
achterhaald
door dichterlijke drang
zwijgt ze
zinnen zoekend
wellicht wetend
waarom...
hoe wrang…
LENTEWENS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 686 laat me jouw lente zijn
en nooit meer
zonder liefde
je winterluiken
sprankel ik
vol kleuren lucht
en licht
en als je vlucht
dan dartel ik
mijn tere bloesems
op je huid en streel je
ogen dicht
laat me toch lente zijn
en nooit meer
zonder jou
ontluikend zal
mijn middagzon
je zoete kussen
stralen
en intussen
zoem ik dan
de luchtkastelen…
OPEN TUIN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 519 Als dichter kon ik nooit
een tuin omschrijven
de schoonheid van 't geheel
bleef woordeloos
het liefst wou ik er eenzaam
in verblijven
zo zonder dichtersdwang
genoot ik sprakeloos
Maar nu de leegte kleurloos
aan me kluistert
zie ik de reden plots
gegrift op mijn papier
ik miste nog de geestverwant
die luistert
die mij begrijpen kan…
DE PIJN GEVOELD
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.631 De pijn, gevoeld
tot in de nerven van het zijn
heeft alle cellen uitgehold
tot lege kamers zonder ruimte
voor liefde noch voor haat
het legt de klanken in een mond
die niet meer spreken wil
de onmacht machteloos verwond
tot zinnen zonder taal
En zo gedreven door hetgeen
wat niet meer eigen is
stoot het meer af
dan het behouden laat…
MIJN CONIFEER LEYLANDI
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.507 Ik heb hem vaak vervloekt, mijn conifeer Leylandi
zijn twintig meter wanhoop nooit ontzien
hij kon me toch niet aan, die conifeer Leylandi
ach, hooguit als het stormde dan misschien
Soms pestte hij me terug, mijn conifeer Leylandi
en smeet zijn bruine afval op mijn kruin
dan schudde ik minachtend, voor conifeer Leylandi
de uitgedroogde rotzooi…
ZIJN LEED
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.103 Een mens blijft
heel zijn leven onvolmaakt
hoezeer hij ook
blijft zoeken in dat leven
hem wordt altijd te weinig tijd gegeven
voor hij tot bovenmenselijk geraakt
Zo lijdt een mens
soms meer dan hij laat zien
en huilt hij harder
dan zijn tranen stromen
want op de vragen die er in hem komen
vindt hij geen antwoord meer misschien
En…
HET DEERT NIET MEER
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.056 Het ligt verborgen achter flinterdunne kleuren
Het grijze weggevaagd door nog een stoffig blauw
En in de ochtendnevel geurt de zoete aarde
Als bloesems openvouwen dat ik van je hou
Het is verdronken in de opgedroogde parels
De nachten uitgedauwd in lome dageraad
En in de middagwarmte kleurt de tijd de waarde
Omdat de zon verlangend aan de…
HIJ DROOGT EN ZIJ WAST AF
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.249 Een felle vloek
en het bord valt uit zijn hand
druppels bloed op duizend stukken
hij foetert iets van; ’scherpe rand’
en; ’doe het lekker zelf voortaan!’
zij troost,
maar kan haar lach niet onderdrukken
’Ik help nóóit meer!’
en zijn ogen spugen vuur
strafschop voor haar leedvermaak
zo gaat het bijna ieder uur
zolang al als ze samenzijn…
HET WAS NAJAAR TOEN HIJ STIERF
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.331 het was najaar toen hij stierf
en haar achterliet
ze treurde de tijd voorbij
zorgzaam getroost
door wie haar liefhad
ze ruimden zijn verdorde blad
de kleuren verpulverend
tot herinnering
en ze wachtten op de warmte
van de eerste zonnestralen
en haar lach
maar ze miste het voorjaar
en zijn eens zo statige stam
waar ze altijd tegen…
HOEVEEL IK VAN JE HOU
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.141 ’Van mijn bed, door het raam
naar de sterren en de maan
en daar helemaal omheen
en weer terug tot mijn bed
en dan nog duizend keer
nee……nog veel, véél meer!’
Jouw grootste liefde
past niet in de reikwijdte
van je kleine armen
’s Nachts verdrinkt je,
stort een vliegtuig neer…
DE BRON
gedicht
3.0 met 37 stemmen 8.988 wild en krachtig
stormde ’t machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend
beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
stuwend, sleurend
zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend
niets belovend
lokte ’t woeste water mij
tergend glad
’t zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend
doelloos zoekend…
VERBRAND
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.123 als hel van spijt zo overtreft
dat er geen dag of nacht is
en ik geen hand vind
van wie dierbaar is
geen schouders om het leed te dragen
geen ogen die de tranen stromen
geen stem die woorden troost
als hel van spijt zo overtreft
dan breekt het mij tot as…
HAAR EERSTE KEER
netgedicht
3.0 met 358 stemmen 37.527 ze spiegelt zich in ronde vormen
truitjes trekkend naar haar buik
maar haar vrouwzijn blijft verborgen
achter zwartomrande ogen
sterrenstralend in het glas
waar ik zoek naar steelse blikken
van wat gisteren kind nog was
straks zal ze met verhalen komen
maakt ze mij tot deelgenoot
en dan streel ik speelse lokken
van haar vurig rood gezicht…