Alle inzendingen over mijn gift

Als bloemen zijn verdord, is niet per definitie de gift aan gort!…

Elke dag was een gift voor haar, heel stilletjes lag ze daar, tevreden met een glimlach om haar mond. We zullen je zo missen beste meid, maar weten ook; het was je tijd!…

de laurieren kraakten als gift terwijl je niets vroeg in de vroege ochtend uit al wat je omringt hier, daar en ginds de laurieren ontbladeren niet houden de eer omhoog in de boomgaard waarop je oog bleef staren met nieuwe luister…

Kom binnen in die tempel, mijn armen, en dring door tot mijn ziel die een gift is, een gift voor jou, die je omwikkelen zal als een spin met draden met koorden van liefde een web een wieg waarin je opnieuw wordt geboren. Binnen mijn armen groeit liefde jouw beginnende liefde tot tere liefde.…

Tart drift, zwart gift, hard schrift. -------------------- uit: 'Rebis', 1989.…

opgevoed door vissenbloed een wereld om koud van te worden jong en geraffineerd als een kronkelende ratelslang volleerd in ‘t spuien van gift opstandig en bang het werk van de tiran…

In de bladen van een roosje Vindt gij, o mijn zoete Troosje, Kleene gift. Waar' zij zo groot Als de gunst, te kleen een doosje Waar' de ganse wereldkloot.…

(fontanellen sluiten nooit helemaal) achtergelaten door de gift van leven tril je na jouw stem drijft zacht tussen mijn vingers, hinderloos verklaart ze daar de liefde aan mijn hart…

de donor leeft het leven met verve geeft zijn nieren pas af als hij noodgedwongen geen keus meer heeft als wij massaal ons leven donor zijn zonder de vraag papieren te tekenen is ons orgaan de gift.…

Liefelijk breekbaar vastgehouden of opgehangen opgeruimd na dagen spanning bewonder me voorbij de aanzwellende routine, een gift gegeven vergeef het ze lach het toe het blijft verwarmd in de kamer.…

Zij zijn niet afhankelijk van giften van anderen. Zij geven hun spirit door aan anderen. Door hun aanwezigheid worden wij verrijkt. Free spirits, for all we know!…

omdat ik me in je daden niet langer kon weervinden sloot ik me van je af tot ik ging inzien dat jij het was die me toefluisterde mijn instinct niet te negeren een gift van jou die voel en vertrouwen liefde terug in mijn leven bracht…

Ik steun de Foster Parents volgens plan, Want al blijft van mijn geld dat zij ontvangen De helft ook aan hun eigen strijkstok hangen Voor mij wordt het er enkel beter van: Ik heb niet slechts een kind geadopteerd, Maar ook degene die mijn gift beheert.…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

Ze volgden trouw een ster tot in Parijs, Elk met een gift, als laatste eerbewijs Om Arafat afdoende mee te troosten: De een een pil, de andere een spuit, De derde trok de stekker er maar uit.…

Ging je vroeger met 't gezin een dagje uit Naar Duinrell of naar Ponypark Slagharen Liet vader stipt zijn remmingen weer varen Als hij de gift zag op de achterruit 'Voortaan gaan we naar Vlaanderen, want Aan stickers heb ik regelrecht het land!'…

bijzonder – verjaren verjaren – weet je is geen prestatie verjaren – weet je is een bijzonder kado een gift - zomaar - gekregen tijd - uit liefde geboren - van mens tot mens - zomaar - allemachtig prachtig verjaren – weet je is een bijzondere gave…

Wanneer gespleten tongen woorden slaan en lippen blauw zelfs kou kunnen laten bevriezen zullen veren gedoopt in huid op huid het dons altijd kunnen verbloemen al blijft de gift git het blanke vel leest naamloos…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

Studenten voelden zich ooit uitgezogen En vonden het destijds heel wat misbaar waard: Die zogenaamde gratis OV-jaarkaart Die korting die tot gift werd omgebogen We kunnen dan wel grootse visies claimen De tijdgeest kleurt de stelling die wij nemen…

Deur naar de stilte Waar het leven licht Door kleuren verweven Voorjaars geuren als gift Deur naar de stilte De wind niets meer wilde Schade werd aangericht Naar een wereld van evenwicht Stormen geluwd Vrede gegeven Niets overschaduwd Samen, toekomst geregen…

Misschien was de wereld je wel veel te klein En misschien was het leven je niet lang genoeg, voor je reis naar het licht Je gevoelige hart, zo vol onnavolgbare humor, was wel je grootste gift Vouw nu je vleugels maar dicht. Niemand kan zonder Vrienden. Dank je wel Co, ik hou van je.…

Ik werk nog steeds aan mijn Request-geschrift Ik schrijf mezelf het RSI en rambam Waarbij ik ook m'n toetsenbord half lam ram Want ik moet snel weer door, na elke gift Schroom niet als u graag op mijn schrijverij biedt Opdat ik ieder streefdoel straks voorbijschiet…

zij heeft in bewegen de zegen van boven gekregen lenigheid en souplesse als ultieme gift in een lach die aanstekelijk is een heerlijk natuurlijke performance die je meeneemt en vaardigheden geeft in een wereld waar talenten geen centen verdienen is met het uitwonen van je lijf maar waar plezier leidraad is in het speelse…

jij hebt je lach vervolmaakt uit de duizend giften die jou zijn geschonken waarbij je mond de oh’s en ah’s van nature hebben meegekregen in ontvangst van cadeaus de sprankeling in je ogen is van later toen verlegenheid in spontaan worden werd omgebogen ja een nieuwe dank cultuur waarbij ook handen en de verandering in postuur…

kleur en papier maar in de schetsen verdwaalde jij ik voelde jou niet hier later accenten gehaald van het kleurenpalet je kwam inderdaad toen veel beter tot jouw recht maar je ziel heb ik niet kunnen raken ben toen gaan lopen zag hoe zon bloemen met licht en warmte doopte zo dat zij hart en ziel kregen met liefde als gift…

Ik kreeg Uit zijn kinderhand Zilt ruikende schelpen Kostbare schatten Uitgestrooid over Mijn levenspad Gulle giften Zodat ik zal weten Geleefd te hebben Met de kracht van herfstige stormwind Met helder spetterend golvend waterblauw Met gouden zonlicht Diamanten regendruppels Ik kreeg Uit zijn kinderhand Het vermogen om zelf Weer kind…

mag ik je mijn veldboeketje geven met sprankjes vitaal leven een toefje ritselkruid met paardenbloemensap voor ongerechtigheden van de huid een slinger madeliefjes geknoopt met jeugd twee rode hartendiefjes wat bella donna tegen helder licht verzacht het ochtendzicht mijn veldboeket bloeit zomerzon is puur een gift voor ons van…

de wind van uw vleugels doen slapende bromvliegen ontwaken, de wesp opgeschrikt zijn gift injecteert in zacht vlees…

een ribbelig strand de patronen golven tot vloeiende lijnen in het waterige zand het is de afdruk van onze unieke menselijke breinen in verbondenheid het geestelijk communiceren zijn we kwijt valt buiten de persoonlijke mogelijkheid maar de database staat in silicium gegrift wind vlaagt hoofden vrij als paradijselijke gift…