Heeft één Dichter tegen zijn Volk misdreven
Als ik misdreef door ongebonden leven,
Als ik misdreef, ijdel en ongetrouw?
Des rouwt mijn lied. Geen troostwoord kan verzoeten
De wrede wroeging der voldreven Daad.
Ik heb geen tranen genoeg om te boeten
Wat Daad en droom bedreef aan gretig Kwaad.
Geen troostwoord?…
Als ik misdreef dan deed ik het door u.
Ik die misdreef, die van mijzelve gruw,
Ik heb misdrijvend u alleen gediend.
Ik die misdreef en die, uw straffen ziend,
Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw,
Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu
Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd.…
zonder gewicht
Niets komt bij je binnen
Niets prikkelt je zinnen
Het venster is dicht
Je vragen en wensen zijn wijd als de zee
Maar golven vol duisternis sleuren je mee
En breken je dromen
In kolkende stromen
Verdronken idee
En toch wil je vechten
De strijd gaan beslechten
Niet bang en gedwee
Het eeuwige vragen van wat je misdreef…
2.262
Bezig met laden