Alle inzendingen over misleiding

Als je er niet aan denkt, is het er niet Geen woord en zeker geen traan Niemand die het aan de buitenkant ziet Dus gewoon je mond houden en doorgaan Je lacht, je leeft Je doet nooit je beklag Maar er is iemand die je doorheeft Die misleid je niet met een lach…

Vleiende woorden indrukwekkend verhaal in vol van beloften omfloerste taal Een gouden troon rozen en gedichten vereerd, geliefd, gedoemd te zwichten Ik hou van jou zo makkelijk en los gezegd, gefluisterd, als door een vos Vol verleiding nemende handen de vrije wil, voorgoed aan banden Geworden tot iemands eigendom de gesel van…

Op zoek naar wat haar raakt Ze zegt dat je mooie dingen maakt Je wilt begrijpen waarom het niet lukt Onder een complex gebukt Van een donker verleden In je gedichten vermeden Ze blijft vragen om meer gedichten Het doet haar ziel oplichten Is wat zij mij zegt Ze is aan mijn woorden gehecht Dan zie je haar in beeld met een ander Je zegt jezelf…

ik misleid met mijn scheuten zie ik er bijna frivool uit doch het is slechts de schijn van stervend zijn…

Het aangezicht van een inhoudelijk fenomeen is net zo leeg als een misleidend tafereel een blinde vis…

Maar toch word ik, heel gedwee, door mijn gevoelens misleid. Het enige wat ik ervan leer, is dat ik verleiding moet weerstaan. Want keer op keer gaan er door mij mensen kapot aan. Ik verlies weer, het heeft me opnieuw misleid. Hoe ik ook protesteer, mezelf raak ik niet kwijt.…

maar omdat ik het goed bedoelde maar ik werd misleid door fluisterende stemmen die ik nooit had gehoord……

zelfs geurverliezend beroeren zij weten een plukkende herfst met schoonheid te misleiden zich met gratie de winter in te vlijen…

Camelia is mijn naam kind van de Filipijnen waar mijn zoete geur en schoonheid begeerd werd door reizigers uit verre oorden zij hebben mij ontvoerd, gevoerd en mijn voeten in vreemde klei gezet hier zou ik aarden roem oogsten geur en kleur verspreiden naar alle windstreken tot aan de boer die mij niet kende Camelia is mijn naam…

jouw armen zijn als takken van bomen die ongemerkt tot mij komen eerst zullen ze mij met fluwelen bladeren liefelijk strelen om mij dan als takken met dorens harteloos te kelen…

Waar ben je nu als wat je bent Wat te zien is is niet gewend Vervaagd door het verdwijnen in de mist Misleid door je schaduw heb ik mij vergist Je contouren leken zo sereen En toch de wolf in schaapskleren als vroeger en voorheen…

Inflatie, prijsstijgingen, prijskaartjes in het schap die niet meer bij te benen zijn voor de kassa die een steeds hoger bedrag aantikt, en meer trucs om de kostprijs eruit te halen... ziedaar in kort bestek wat Wim Meyles ons vanochtend in zijn fraaie snelsonnet heeft voorgeschoteld als gratis consumptie ______________________________ NIX Ik…

Doorschijnend haar nachtgewaad baadt ze in een zee van kaarslicht Transparantie blijkt bij dageraad minder helder misleidend als een dwaallicht…

misleiding noemt men dat spelen met de gevoelens van de ander een poppenspeler die de touwtjes hanteert de marionet zo neerzet dat het lijkt alsof zij zelf heeft bewogen dat is knap je hebt niet gelijk door dat je wordt bedrogen…

er bestaat alleen nog maar een wereld met weghaastend wit een rugliggend hunkerend naakt die tracht de maan te misleiden om in het pikkedonker eindelijk de geneugten van begeerte te leren weten…

Je hebt me om je tuin geleid De hagen hoog bijna ondoordringbaar Ik leverde met jou veel strijd Voor en na het minnekozen Onmiskenbaar gewapend En achter een schild van woorden Om je tuin...... heb je me geleid Ooit maakte ik je het hof Plukte er de mooiste rozen.…

Dat smaakt verleidelijk goed, misleidend, maar toch zo zoet.…

Wie met één ogenblik het eeuwig heeft gegrepen, Dit Heilig Land van Berseba tot Dan, Zijn bergen, zijn steden, hier, de Jordaan, De zonnezee, met zwarte en witte schepen, Misleide God, als God misleiden kan. Dit is een vreugd, die wanhoop zal weerstaan.…

De kunst in zekere mate als maatstaf buigzaam riet langs een dunne meetlat, soms misleidend voor mensenhanden educatief doordacht, als kunstproject geraakt, glad als een ritselende slang, spelenderwijs.…

Ik hoopte dat u duvels waar misleidend vol van list gij toonde dat ge lager was en ik werd uw trappist Ik droomde dat ge bokkig en vol rond niet aan te tippen zich schonk teneinde kriek te zijn en u kwam aan mijn lippen…

Hij deed er jarenlang echt alles aan om het voor iedereen geheim te houden, misleidde, loog, maar thans belicht die fraude een diep verborgen deel van zijn bestaan. En kranten koppen ongecensureerd wat niemand wist: “LAURENT HEEFT GESTUDEERD !”…

De naam is echter wel misleidend, want die gaf mij tot vanochtend het idee: da's Dolly Parton d’r decolleté.…

Ik kijk je volop in de ogen die als schaapjes over drijven alsof ze onbeperkt kunnen blijven zolang het blauw maar onbewogen Ik verzoek je, zeg me wat er is Verveelde zuchten; langs me heen verkilde flitsen, verwerpen alleen jij ziet het fout; jij hebt het mis Onderdruk zuigt damp uit kring stormen dreigt in koude vlagen tot opheldering…

Vandaag neemt Vader Tijd ons in de maling: Hij heeft voor ons gejakker en gezwoeg Uiteindelijk toch echt geen tijd genoeg, Maar soms gaat hij één uur lang op herhaling. Eén keer per jaar, vannacht van drie tot twee, Gaan wij met onze tijd niet langer mee.…

prachtig, het mooiste pakje onder de boom het moet open de opwinding verleiding zo groot, zo mooi ik kleed haar uit betast haar proef haar zoek de strik die haar opening blokkeerd mijn hand rijkt naar de strik glijdt in de opening opzoek naar inhoud naar liefde naar leven een lege doos…

Een heldere kijk op de wereld doe je niet van dichtbij, maar van ver. Een heldere kijk op de wereld doe je vanuit het perspectief van een ster. Neem een paar stappen terug en bekijk het hele plaatje. Neem een paar stappen terug en zoek het gaatje. Het gaatje waar een puzzelstukje ontbreekt. Het puzzelstukje dat het antwoord geeft. Het antwoord…

De domme avond, doordeweeks, doorweekt en dierlijk als een potloodventer. De grijze jongens in de avondbus. Iets verderop een moeder met een snor. En elke halte weer twee levensgrote, neonrode vrouwenlippen die vertellen wat er aan het leven schort. Het einde van de regenboog! Ambrosia, verlicht en wel, wijst ons de weg. En wij, met onze…

Gewassen verdienen onze bescherming. Planten moeten we volop water geven. En zonder gewasbeschermingsmiddelen, kunnen gewassen echt niet leven. Wie durft beschadigd fruit te eten, dat wormstekig in de winkel ligt? Ook mensen willen beschermd worden. Tegen eng en smerig ongedierte. Zonder beschermingsmiddelen, worden mensen onbeschermd ziek…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

verslagen coupeer ik ze bewerk de scherpe punten met mijn botte mes laat me niet langer misleiden door de zoete geur van beloften in de knop een doornenkroon verliest zijn kracht als er geen wil is om te snoeien ik laat de steel weer dragend zijn wat overblijft is rozenhout en toch ook een vleugje pijn…