Alle inzendingen over mission impossible

' Ferme, stoere taal Van Unie versus unilateraal In wekelijks wel tien handelsakkoorden Mission impossible, stelt men hier vast Daarom haalt Boris àlles uit de kast!…

impossible en als ik die oester nou eens laat liggen in het zoute water en dan met mijn roze duikbril naar de vissen kijk en zwem en van die water- planten geniet en heel die oester straal vergeet en dat ik dan zo ronddabber en dan opeens oog in oog sta met die open zeevrucht die zijn pareltje uitspuugt?…

We namen afscheid van professor Heertje Met stoere posters door het hele land Hij sprak z'n redes stoer en bruinverbrand En was 't niet goed, dan deed-ie 't nog een keertje Hij bracht met zijn enorme bibliotheek Vervolgen op wat ooit onmogelijk leek…

Wilde ze allemaal tellen maar kwam niet verder dan ongeveer 2020 toen gaf ik het op…

Klein en geslepen wil ik leven, een moerasplant die slechts groeit op weinig licht en zieke lucht. Ik wens geen verantwoordelijk werk maar wel kantines vol kroketten die mij statig uit doen dijen. En koffie. Liters slappe koffie tot ik bleek zie als een vis en nodig op vakantie moet. Ik wil een alg zijn, even onbekend als onbekeken…

groots meeslepend en toch klein moet ik leven met mijn hoofd hoog in de wind waar ik dat zoek om te overleven waar ik dat van m’n gading vind daar het bloed in d’aderen met moeite omhoog wordt gepompt zal ik mij rustig moeten weten nee niet moedig maar ook niet laf ben ik nooit van mijn zijn afgeweken gedraag ik me zoals ik me gedragen…

de troubadour, voorgoed voorbij, net als toen ding a dong, ring-dinge-ding, the party's over now, no goodbyes my impossible dream, de vogels van Holland, one more night on top of the world maar ach, 't is ok, ik wil alles met je delen als het om de liefde gaat, dus blijf zoals je bent jij en ik, wat een geluk, 't is genoeg…

'Pak aan! Haha! Ik heb 'r!' Dacht het beest dat in het vlees Van de verschrikte Glennis Grace Zijn angel prikte, aan de Dnjepr Zouden die onmogelijke dromen Nu wel of nu juist niet zijn uitgekomen?…

nu de tijd aan je beeltenis knaagt omring ik mij met mensen waarin ik stukjes jou herken en zodra het ’s avonds schemeren gaat puzzel ik mijn dagverse herinneringen tot een deken voor de nacht wikkel ik mij in jouw armen die me omsluiten als water -verdampt tot mist in mijn hoofd de volgende dag-…

Missy impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie.…

Missy...impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie, we gaan naar huis.…

Zelfs als hij hoog in zijn ivoren toren In 't diepste van een mijnschacht wordt gedrukt Naar Aarde's middelpunt, als 't even lukt, Dan nog zal hij gaan graven en gaan boren In zijn zeer selectief poreus geheugen Als personificatie van de leugen Weer terug op aarde, als in een cartoon Zingt hij heel cynisch "Fly me…

“Hoe vaak moet ik het nog tegen je zeggen, Dat als je wat niet kàn elimineert, Hoewel het onwaarschijnlijke resteert, Je erin slaagt de waarheid bloot te leggen?” Die Skripal-zaak, die zo veel moeite kost, Had Sherlock Holmes vast sneller opgelost.…

Wie durft er tegen de wil van zijn 'Chef de Mission' in te gaan? Wie zal het taboe doorbreken? Welke journalist keert deze spelen de rug toe? Wie durft dit statement te maken? STOP! Sta even stil en denk na.…