de zee vandaag
in onbestemde nevel
heeft zijn levendige vorm
geruild voor een grijze verstikkende deken
maar door de mistlaag
hoor ik het gekeuvel
van de golven
een witte vogel
krijst
in de grauwe dag
niets nieuws
totdat de zee
blauw wordt
de lucht
kleur bekent
en spiegelt
in het water…
In de mistlaag vlak boven de grond
dwarrelt een ongrijpbaar alfabet,
de letters zoeken een woord, een beeld
dat past in de lege plekken van het huis
waarin ik woonde. De stem van mijn vader
ebt weg over vijvers. De leegte zoekt verder.…
3.429
Bezig met laden