Mietje
poëzie
’t Meiske, met zijn’ teele melk,
op zijn blote voetjes,
lang, gelijk nen terruwstelk,
zoetjes, zoetjes, zoetjes
terdt het voort, en anders niet
als zijn teele melk en ziet’t.
’t Meiske hoorde: „Goedendag!”
zeggen, zoetjes, zoetjes:
„Mietje!” ’t Meiske ommezag...
op zijn blote voetjes
viel de melk en, vol verdriet,
wie dat ’t was en…