Alle inzendingen over mobiliteit

Na je geboorte word je in een kinderwagen rondgereden, zelf en je ouders zijn hierover zeer tevreden. Het is in feite een rijdend display, om te laten zien, kijk ik doe vanaf nu ook mee. Zodra je wat kan lopen mag je in een wandelwagentje plaatsnemen, heerlijk recht opzittend alles om je heen waarnemen. De volgende fase via een driewieler…

als je naar de files kijkt raakt de auto zijn mobiliteit automatisch kwijt…

In een dorstig land tasten reizigers in het duister, ze wassen de handen van de zorgeloze zon en dekken hun vermoeide sporen toe, papieren grenzen rotten in het raamwerk van tevredenheid in het transparante venster van overvloed tastbare stromen worden een taboe ontneemt de vrijheid van gedachten en het recht op mobiliteit…

Een moment aan de prille aanvang van het belovende jaar volgens teleologie ik vooruitloop onder een lichte vorst; op sneeuwwitte tegels plots mijn schaduw glijdt in gebaar, licht van glijdende mobiliteit de verlichte toekomst morst.…

Meer bewegen is een plicht meer asfalt een recht samen mobiel zo sociaal!…

De aarde schaamt zich Voor haar bewoners De aarde huilt daar zij Teloorgang voelt, terwijl Zij geenszins ten onder Wil gaan Veranderende blik Op mobiliteit Elektrisch wordt standaard Terwijl sjeiks geen invloed Krijgen op olie-arm Beleid Gelukkig ziet de Wereld in dat zij Misschien het tij nog juist Voor ondergang gekeerd Zichzelf…

was dit wel een ander jaar bij alle groei in de persoonlijke harmonie geen uitnodiging voor een reunie het lijkt toch over met mijn acuut gevaar toen al was ik in mijn aanwezigheid overal echt hoogst tijdelijk hoe vaak word ik op de mailing list misschien niet pijnlijk gemist het is om nu van te verzuren met mijn drang tot mobiliteit liep…

bestuurdershok en verkleedde mij af en toe ook nog graag als conducteur om op een fluitje te blazen dat is voorbij ik vond mezelf terug langs de spoorbaan bijkomend uit een diepe duizeligheid verward maar dat komt vooral door het draaien in die cirkel en onzekerheid: geduwd of gesprongen reiziger zonder trein of slachtoffer van pseudo-mobiliteit…

twijfel, waardoor de inhoud wordt misvormd, blijft de essentie van humaniteit gelijk, het tooit de fraaiste synergie van mensen, waarvan de kleur en toon niet anders is dan dezelfde hoop van een open schuilhut, tussen beide polen van de zwaartekracht los gemaakt van macht of onmacht en op eigen kracht vrij te denken en in mobiliteit…

is echt een fenomeen alle burgemeesters willen een ware coryfee liefst de nummer één men heeft de oplossing gezocht in spreiding grotere mobiliteit van het aanbod meer aansluiting op de regio Vondel deed nu het westen Slauerhoff het noorden Roemer Visscher het oosten Guido Gezelle het zuiden vrij invliegbare gastdichters waren…

Een universele mobiliteit…

Het meert aan uit de geschiedenis, wolken schaduw ebben voorzichtig weg in flarden mist als vloten zich traag voortbewegen door de polders langs het opgejaagde pad zover men het ziet, ware een bestemming in de overspoelde ziel, het onbekende ons komt halen op het ijkpunt op het kruispunt van mobiliteit als eerste stap.…

In een vermorst land tasten reizigers in het duister, ze wassen hun handen in een grijze zon en dekken hun vermoeide sporen toe, papieren grenzen rotten in het raamwerk van tevredenheid en overvloed en blijven stromen hangen een onwrikbaar taboe, het ontneemt de intrinsieke ruimte van ziel en geest, het autonome recht van mobiliteit…

Door de schaduwen in mijn rugzak besta ik in alleen in mobiliteit, al was het maar voor even, de dorst gelest uit geleende tijd voortgestuwd en aangevuld met andere levens blijft hij mijn vriendin, bezwangerd het gemoed van aanzwellende golven eerst veraf, nu angstig dichterbij, wie niet winnen wil, heeft bij voorbaat al verloren…

Mobiliteit als overleving opgesloten als universele droom die traag zal rijpen en al een doel is op zichzelf ze staren naar mij met lege ogen, van ver gekomen, plat gewalst in een papieren maalstroom vanzelfsprekendheid te mogen overleven aan rafels van een Fata Morgana die wazig wordt aan de horizon contouren zijn onduidelijk…

misschien een kind een hypotheek werken, vakanties routine een groter huis hypotheek afbetaald bezadiging, pensioen wijsheid, rust vinden leuke dingen doen genieten van vrijheid, reizen opa en oma kleinkinderen plezier, samenzijn gezondheid wordt minder beperkingen in mobiliteit gehoor, bril rollator wegvallen partner verdriet, eenzaamheid…

het is het lot wat de toekomst vanuit het inzicht laat herbeleven, geschreven in een menselijke code waarvan iedereen een sleutel heeft, onmerkbaar kwetsbaar vanuit de huidige geschiedenis, en staat het verleden nog glashelder voor de geest, een hard bewijs wat eerder is geweest, de wind legt vast wat in hoofden leeft, verspreid in mobiliteit…

Gezondheid is als liefde Onmisbaar in ons leven Mijn liefde voor boeken Als reizen per trein Aan mobiliteit hecht ik Waarde. Aan seks evenveel Literatuur en kunst inspireren Een hoofdletter 'L' en een kaatje-klein De nacht inspireert.…

Struikel ook nog met regelmaat als het even moeilijk met mijn eigenzinnige mobiliteit gaat. Maar kijk, glunder ook even, 't voorjaar komt tot leven.…

driftig en rustig verlegen en brutaal ik hoorde hun verhaal zwijgers en praters liefhebbers en haters va- en invalide zonder arm of been slecht ziend en zelfs blind moeders met en zonder kind mensen met een cva moesten na het kwaad rijden met een cvt dat is een automaat zwetend op de stoel bereikten zij hun doel vechten voor mobiliteit…

Driftig pompend stuwt mijn hart mijn bloed naar gekende hoogten Het hoofd wordt leger, ruimer, voller De maalstroom droogt even op Woon je nog ergens wanneer je niet kan kiezen of je blijft of gaat Als mobiliteit verstilde oefening wordt Woon je stilaan alleen nog in jezelf?…