Alle inzendingen over moeder eendjes

met moeder op kop, steken de eendjes over op het zebrapad…

De Eendjes op rij de trotse moeder voorop het blijft bekoren!…

Och, weet je nog dat ik verdwaalde naar de eendjes liep in het afvoerkanaal daar droomde tussen zoet en zout dat ik mijn naam vergeten was ik omkeek en de hele wereld zo was het zout zo bleek altijd bij mij bleef toen jij me kwam halen was ik niet verbaasd je gaf me te verhalen zoals mijn moeder deed.…

Eén keer per jaar ben je de klos, slingers, wijntje, taart, je feest er maar op los. Laat ik nu eens heel eerlijk zijn, mijn god wat doet het vreselijk veel pijn. Als je weet dat je kinderen niet op je feestje komen en je toch stilletjes blijft dromen... Mensen om je heen die je graag willen feliciteren, jouw 40-e verjaardag willen eren...…

Zonnestralen in het gras Eendjes zwemmen in de plas Kuikentjes er achteraan Moeder maakt voorop ruim baan Het is Lente Het is Lente! Paardebloemen overal Niet alleen bij paard en stal Gele bloemen in de weiden Om de mensen te verblijden Het is Lente Het is Lente!…

Staande op het balkon zie ik moedereend met vier jongen moeder at van het brood, dat vanzelf naar beneden was gesprongen. Dat heb je met mensen die wonen in een flat of appartement ze duvelen oud brood naar beneden, als kost het geen cent!…

De Oerolifanten uit Oerwapperland zijn wereldberoemd om hun grote verstand, en ééntje daaronder wel heel in ’t bijzonder: die is nota bene een Letterschrijfwonder! Een tikkeltje Engels, wat Duits en wat Frans, een half woordje Spaans en twéé Nederlands, een snuifje Chinees en een zuchtje Japans maakt, flink door elkaar, zuiver Olifants.…

winterochtend vroeg de eendjes zwemmen over niet in hun eentje…

De eendjes zijn weg. De vijver lijkt leeg te zijn op wat fietsen na.…

hij wist dat een kopje koffie zou uitmonden in een band voor het leven gepaard aan het voederen der eendjes hij stelde derhalve de uitnodiging dienaangaande nog even uit…

Misschien mag ik met poppen dollen of kleuren kladden op papier naar buiten voor het speelkwartier met in mijn hand twee krentenbollen Misschien lach ik wel om de regen die vrolijk spettert in een sloot en voer aan eendjes stukjes brood die ik van moeder heb gekregen Misschien vind ik mezelf verdwaald in levensechte dromen waar jaren…

Misschien ben ik verdwaald Verdwaald door al wat me is overkomen Met laarzen en een paraplu Stamp ik door de plassen Lachend en genietend nu Ik ga me straks wel wassen Aan de eendjes voer ik brood Van mijn moeder net gekregen Anders vriezen ze straks dood Ik zie mezelf de zak nog legen Misschien was ik gelukkig Gelukkig door al wat…

De eendjes vechten om het brood ze werpt ze nog wat toe zouden eendjes zwanen worden en zouden ze weten hoe? De wereld om haar heen vertoont een beeld dat haar verwart vrouwen die zichzelf verkopen mannen zonder hart...…

zittend aan de kant van het meer turend over het weidse water is het heerlijk genieten een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug jonge eendjes volgen hun moeder zwanen zwemmen statig in colonne langs het heldere water geeft zicht tot op de bodem een school visjes is te zien in de diepte met de zon helder aan de hemel de wind kabbelend…

met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois te mogen genieten kleine, idylle, moeder natuur waarbij alles verbleekt totdat... au! die rot mug me steekt. ;-(…

met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois te mogen genieten kleine, idylle, moeder natuur waarbij alles verbleekt totdat... au! die rot mug me steekt.…

Eendjes in de ronde vijver brood gevoerd door kinderen klein, ik mag mijzelf gelukkig prijzen als ik daar in dat park mag zijn. De schaduw van de hoge bomen beschutting tegen de felle zon, lekker luieren met z'n tweetjes 'k zou willen dat het altijd kon.…

geschreeuw verdween samen met de stemmen van voortbewegende ramen die wolken droegen, ver weg van mijn witte lelie dromen en het maagdenvlies dat zich verborgen hield onder de gescheurde kousjes en jurkjes van mijn pop klaverblaadjes, ter nagedachtenis werden kleine planeetjes als tranen, kinderen op geboortegrond als eendjes…

Daar wil ze dan voor eendjes gaan zorgen. Met ‘begin-van-de-week-broodresten’ wil ze eendjes iets uit haar hand geven. Alle kleuren hebben haar meeleven. Niets kan haar goede humeur verpesten. Elke week ziet ze teleurgesteld dat alleen maar de sterksten uit deze groep genieten en de rest niets heeft gehad.…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

mijn benen het was weer tijd huiswaarts te gaan en met mij waren ook de eendjes verdwenen 'k Heb genoten van de stilte in de zon het water en alles wat er leeft het is ook elke dag opnieuw een wonder wat de Heer de mens aan schoonheid geeft.…

Daar zag ik iemand die wat op mij leek, en stil vertederd naar wat eendjes keek.…

Eendjes zitten graag in het water en worden later zelf moeder of vader.…

altijd elke juni kwekke kuikentjes in mijn waterkant hoe klein zijn toch die donsjes dit jaar zeven gekropen op de kant alle lentes nieuw leven kleine teentjes wenend tuitjes zittend bij de eendjes aan hun waterrand…

Kwaak zegt het eendje en plonst in de diepe sloot lekker brood vandaag.…

Vier eendjes in ‘t water stoppen niet met gesnater ze kwekken en kwebbelen terwijl ze daar peddelen Eentje zegt: Lucy Zwaan heeft een nieuw verenkleed aan zie ze daar pronken en naar iedereen lonken wat een gedoe wordt die dat niet moe? Nummertje twee zegt versteld heeft ze ‘t je niet verteld?…

ik heb geen woorden voor de doden die gisteren nog aten zwijg liever bij de vijver waar ik eendjes brood voer een vogeltje zijn pootje spalk over gisteren wil ik niet schrijven wel over vandaag of de zon die de bladeren beschijnt ik wil het niet hebben over de doden en de verlaten straten het zijn namen die mij herinneren aan…

Met haar warme stralen opent de zon met verheffende kracht het ontluikend groen een hemelse kleurenpracht vogels zingen eendjes paren nieuw leven bloeit pril geluk dat groeit Want met een nieuwe lente en een blij gemoed streel je alle harten zoet…

Het feit dat vele mensen niet meer ontroerd raken door kleine, gele eendjes of kleine, gele kuikentjes baart mij veel zorgen. De tederheid van het meest kwetsbare wordt niet meer herkend en ruw uitgebannen.…

Scheefhangend de oude treurende wilg overhangend zijn kale takken de ijssloot. Zachtjes bewegen de slierende vruchtdragers in de frisse winterwind als stijve dikke haren. Eronder glibberglijden de eenden naar het door kinderwanten in het wak gegooide in hapklare blokjes gesneden brood. Het ijsgat, opengehouden door de bewegingen van ganzen,…