Alle inzendingen over moeder pijn mishandeling

eeuwige illusie dat haar onwetende spel ging leiden tot het onhaalbare - een leven zonder wroeging en pijn doch deze afgedwongen affirmatie kende al de facetten van eer een eerzucht Rust u verder in vrede en laat los wat u nooit vast kon houden…

Pijn, pijn van binnen ja ook van buiten maar van binnen dat schrijnt het hardst Alle tinten rood dat is het gevolg van de glasscherven maar nog veel erger.. Pijn, pijn van binnen ja ook van buiten maar van binnen dat schrijnt het hardst Waarom doe je me dit aan? Wanneer is het genoeg? Waarom juist ik?…

Laat ik nu eens heel eerlijk zijn, mijn god wat doet het vreselijk veel pijn. Als je weet dat je kinderen niet op je feestje komen en je toch stilletjes blijft dromen... Mensen om je heen die je graag willen feliciteren, jouw 40-e verjaardag willen eren... En jij wilt in een hoekje kruipen, je tranen op de grond laten druipen.…

Met in jouw ogen de pijn: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Van een afstand keek ik naar jou mijn zoon en voelde de pijn, die jij daar voelde. Het theater van het leven. De maskerade van het zijn. Ik voelde jouw pijn In mijn moeder zijn.…

Je sprak over leegte, mishandeling en kou en toch heb je volgehouden niet wetend of je op een dag nog iets als zin gewaar zou kunnen worden…

De woede vreet de ruimten leeg holt woorden uit woedt wreed maar zweeg gaf geen geluid het offerlam in pijn gehuld, verlaten mag niemand haten nooit hulp vragen moet alles maar verdragen wie lijdt heeft schuld wordt daar gelaten gesloopt in slecht geduld kan toch niet praten verslagen maar mag nooit klagen wie huilt wordt niet…

Je bent nog zo klein je kunt je niet verweren Een snauw en een grauw moet je elke dag trotseren Nooit een aai over je bol of een vriendelijk woord Jij krijgt een pak slaag je denkt dat dit hoort Je zit onder blauwe plekken niemand die het ziet Je huilt zonder tranen stikkend in golven van verdriet Opgedragen aan alle kinderen die mishandeld…

hij wast zijn handen met “naar onschuld geurend” zeep schoont zijn geweten zij knarst haar tanden en met haar mond in één streep kijkt zij verbeten en op de wanden van zijn kamer krast het kind ...om te vergeten…

begrijpen Schoppen hen domweg in het nauw Mishandeling is blijkbaar de optie Om je grieven te kunnen uiten in dit geval Maar dat de dáders altijd het slechtste af zijn Moge duidelijk zijn in dit geval Want al is de mens nergens nog veilig En is er nergens meer begrip Als slaan de oplossing is voor onbegrip Dan loopt iedereen dus kans op Mishandeling…

Iemand negeren Is een schadelijke vorm Van mishandeling Het veroorzaakt pijn In zowel ziel als lichaam En het lost niets op Men geeft de ander Het gevoel er niet te zijn Onzichtbaar te zijn Het is ontkenning Van iemands geboorterecht Van iemands bestaan Iemand uitwissen Een stille moord zonder spoor Een perfect misdrijf…

maand van de vrijheid het is goed stil te staan bij wat mensen elkaar hebben aangedaan vrijheid is zo belangrijk maar wat heeft het voor zin voor duizenden kinderen die binnen het gezin altijd angst hebben nooit vrij kunnen zijn altijd bang zijn voor mishandeling en pijn voor die vrijheid moeten we ook vechten want alle kinderen…

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht…

Het enige wat ik vrees Is dat ene moment van de dag Het hoeft maar 1 beweging te zijn 1 geluid Of jij staat op En loopt naar me toe Een klap Een schop Een gil Geschreeuw teistert mijn oor Dan ga je weer zitten En eten we verder...…

heeft geen inhoud meer en krijst daardoor zijn nood ik krimp ineen wanneer je zucht het valt wel mee alleen de eerste klap deed me ècht zeer daarmee sloeg hij alles stuk mijn liefde eigenwaarde en vertrouwen ik kan slechts rouwen om gevoelens die gestorven zijn ja, die eerste mep kwam keihard aan maar de rest… was enkel pijn…

Klootzak hoe kan je nu Wat heb je nou gedaan Omdat je zo jaloers bent Hoef je haar niet te slaan Hufter wat denk jij wel Regeren met gebalde vuist Vernederen en kleineren Er waanzin door je ruist Klootzak kijk naar haar En besef hoe jij haar tart Je ongegronde achterdocht Breekt haar oprechte hart Hufter hou je handen thuis Stop het…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Hoe moeilijk kan het zijn, hoe lastig ook soms, als je ziet dat kinderen spelen er later een knop omgaat, zodra: er iemand 'anders' is er sprake van mishandeling is?…

Mensen mishandelen, Verkrachten, Aanranden, Afpersen, Martelen, Waarom? Is het zo fijn om iemand pijn te doen? Word je er zelf beter van? Voel je je dan machtig? Is het leuk om mensen te zien huilen? Of doe je het om je eigen pijn te vergeten? En dan pest je ook nog, Waarom?…

Als ik droom dat ik doodmoe wegzak in een witte smetteloze wereld, waarin ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb terug te keren, weet ik zonder verdriet, dat ik stervende ben en dat het goed is, mij niets onmenselijks overkomt, geen lichamelijk aftakelen na vernederende geestelijke mishandeling…

Dat het pijn doet dat is zeker waar, Dat het veriet doet eveneens. Maar jeetje had hij die gevoelens voor ons als gezin toch maar. Al konden we hem dus niet tegen houden, Altijd zal ik van hem blijven houden.…

De oorzaak van dit allemaal Is gewogen op de liefde-balans Het is een woordeloze taal En iedereen heeft een kans Een kans om geliefd te zijn En lief te hebben Doe de liefde toch geen pijn Door tussen de mensen rond te zappen…

Als klein kind weet ik niets wat aan mij wordt geleerd, is mijn kennis goed of fout, wat weet ik daar nou van Moorden en mishandelen is op mijn leeftijd toch niet echt wat u noemt gewoon Maar dat wordt mij geleerd. wat moet ik nou vluchten is voor mij geen optie Maar uw hulp doet mij wat..…

genen beschuldigen haar een moeder hapt naar adem gaat de weg terug pijn blijft in haar buurt een moeder dapper gaat ze verder droomt een droom een stille lach streelt haar pijn…

gillen schreeuwen vloeken bloed aan alle kanten smurrie onbenoembaar pijn pijn er komt geen eind aan weer scheeuwen kleiner daar is hij of zij maar wat kan mij dat verdommen ik ben moeder MOEDER…

de spiegel die brak de illusies die vergingen Al mijn tranen al mijn woorden ze werden uitgewist door de laarzen van het gelijk In de tunnel van angst zocht ik het licht de handen die reiken dwars door de waan De schouder van warmte die ik zo miste in het dorre struikgewas van koningin onbegrip Toen daar nu hier voel ik de pijn…

doelloos malen haar gedachten in een raamloos hoog vertrek gevoelloos eindigen haar nachten in een naamloos blauwe plek hoorbaar schreeuwt haar lek geheugen in een monotone dreun zichtbaar eindigt hier de leugen in een hartverscheurend gekreun onontroostbaar haar geweten onomkeerbaar haar verdriet onbemind en steeds vergeten nog voordat…

Het gebeurt nog steeds mannen aan de macht het gebeurt nog steeds vrouwen worden afgeslacht het gebeurt nog steeds bont en blauw komen ze tevoorschijn mannen aan de macht kinderen zijn de dupe als de vrouwen worden afgetuigd. Is het een wonder dat de kinderen verloederen is het een raadsel dat ze verharden? Mannen aan de macht en…

Het ergste is nog Dat andere lelijke gedrocht Wat mijn moeder moet zijn. Maar zij doet mij ook alleen maar pijn. Ze neemt het op voor die gay. Moet ze zelf weten. Ze heeft er zichzelf mee.…

Blonde engel uit Zuid Holland meisje van West Nederland Blauwe ogen, open lippen, liggend op het Noordzeestrand Mooi blond meisje in ’t zand aan de kust van Nederland Bebloede armen, open benen, huilend op ’t Noordzeestrand O lief meisje aan de zeekant van Wild west Nederland Afgetuigd en murw geworden met in elke hand een tand Arm…

nooit geen wandeling meer voor mij. aan een ketting... in een kooi. wat heb ik nu verkeerd gedaan. ik krijg veel schoppen en veel slaag. help... mijn baasje houdt niet meer van mij!…