'k Zag in uw oog een glimlach en een traan,
Blauw bloempje, waarin morgenparels blonken;
Gij wijst mij naar de Moedermaagd, ik waan
Mij in aanbidding voor haar weg - gezonken....…
Zien we op tien mei een breed poëtisch banket,
vele dichters voelen zich ineens ertoe aangezet
mee te surfen op de golven van de moedermaagd.
Met woorden die in suikerwater lijken opgelost
en van de zorg door het bejaardentehuis verlost,
worden wij telkens door een natte poëzie bui belaagd.…