Alle inzendingen over moedig

Zo oud en zo nieuw als onze gedachten die we we liefhebben, denken en bereiken in de oude ochtend die zijn nieuwe gelaat weer toont en ons weer leidt naar de tijd die we beginnen met de gedachte dat we steeds weer moedig willen zijn voor elk nieuw begin…

. mijn benen strek ik tot op de andere lege zetel zo een omzichtige daad noem ik vermetel jij zat er eerst wist me geen raad .…

Het getuigt van goede moed, als je een keer iets doet, wat eigenlijk buiten je macht ligt, maar als je erin faalt, zorg dan dat je er geen angst voor krijgt!…

er komen zeker dagen dat het mée laten stromen niet mijn koers zal zijn ik wil mij verzetten bij de eerste tekenen van ontrouw aan mijzelf zal de lucht betrekken krimpt de zon in mij zal ik moedig kunnen zijn niet schuilen in een bunker? de storm van verandering vraagt om standvastig zijn…

Mijn lieve vriend, Het nieuwe jaar nog net van start dan hoor je, koppen moeten er rollen Het jaar net een dag oud en je hoort: noten moeten worden gekraakt. Het jaar nog zo vers dat we allemaal goede wensen horen Het jaar 2012 zo aan het begin we krijgen alleen maar slechte tijding. Wat doe je dan met goede wensen Wat doe je…

Moedig in het leven staan. Dat is véél. Méér kan een levend mens niet doen.…

Moedig angstig. Angstig moedig. Niet langer hoeven vluchten. Niets meer verdringen. Wie moedig lijkt is angstig, in meer of mindere mate. Wie angst in de ogen durft kijken, is moediger dan leeuwen zijn. Is wijzer dan een uil…

Langzaam, maar heel zeker. Zo groeit het inzicht. Zo groeit besef dat miljardairs aan zet zijn. Miljardairs bezitten de macht. Om geld weer te laten stromen. Om miljoenen mensen te helpen. Om weer gerespecteerd te worden. Miljonairs verdienen geld zelf. Op de een of andere manier. Miljardairs niet. Zij bevriezen wat moet stromen Naar…

ut is stille in diese nagte veur mie sterfe ene mensch in verslete kragte mee durfe siede ghie die doot anne ghie bluuf immer dich selfe unne werme ende fiere manne oltiet praot ghie mee dene laghe so gul ende sterreck in't fandaoge ende surge ghie feur haore sigtbaore piene tu draoge…

Wat vrij leven is voor mensen, wat lucht en ruimte voor de vogels is bestaat zich daarin vrij te wensen en wat de oceaan is voor iedere vis, vergaat in gesproken woorden, resoneert in stemmen die voorgoed gebroken zijn na al dat bloed dat is vergoten, smaakt de verworvenheid naar pijn, blijft de deksel op de beerput, of komt hij er vanaf, zonder…

Blijft het hangen in een geur van schijn , houdt dat de deksel op de wensput van het verlangen op een kier of valt hij dicht, zonder dat te noemen is het de grootste pijn of straf, of lopen we voor beide weg al horen die eenduidig bij elkaar, worden we dan bestempeld als moedig of een beetje laf?…

Zijn het de gewone mensen die de grenzen van de moedigheid verkennen in tijden van gevaar. Die hun leven riskeren in oorlogstijd en andere mensen helpen te overleven, omdat we menselijke plichten hebben jegens elkaar. Heten ze Truus, Hannie of Miep die in het geniep Joodse kinderen hielpen te ontsnappen.…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…

Vlammend leven moedige mensen. Van wieg tot graf. Zoals vlammen, die gestorven hout tot nieuw leven wekken. Wanneer moedige mensen sterven, leeft hun gedane arbeid voort. Zijn hun allerlaatste woorden, nog niet gezegd.…

Moedig van de drank en voorzichtig na de roes -- valt het leger aan.…

Wie de kunst verstaat van z'n hart geen moordkuil te maken z'n zielenroerselen in woorden om te zetten mag zich terecht een hartenkreter noemen met de nadruk op 'art': een kunst op zich en pakt het droevig uit, een smartenkreter voor wie die kunst verstaat!…

Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Een boom verliest zijn blad, behoudt zijn diepe wortels, verliest zijn takken niet. Een mens verliest zijn jaren, maar niet zijn wilde haren. Zoals bladeren niet vallen, van zijn verbaasde mond.…

(senryu) moedig sneeuwklokje lacht machtige winter uit met koket rokje…

Moedig verder gaan.…

Wie met hart en ziel gestreden heeft, en moedig heeft verloren, is een kampioen.…

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder…

Ontsnappen aan dit Door trots verlaten land, dat Ik vurig lief had Waar nu lafaards regeren De moedigen ontmoedigd…

Moge het gebed van de blije morgenstond steeds in onze ziel doorklinken als een marslied van moedig denken en gaan.…

Een doemdenker in Dongeradeel werd de toekomstellende te veel. Voor een nieuw begin, sprak hij zich moed in: “Ach ik schuif wat letters in ’t geheel”…

Je maakt mijn wereld open, lang gezwegen over wat ik je breng, vanuit dat land weer te kiezen, vaak langs ongewone wegen, maar op eigen kracht, die steile bergwand te beklimmen, en op z’n beboste flanken te nestellen boven op een macht van de ervaring, om na elke klim elkaar te vertellen, de moed niet te verliezen, wat misschien verleidt…

het oude jaar is weggeschraapt restjes zeer kruipen tussen tegels en voegen elke dag opnieuw lichtverlenging van koude korte dagen voorzichtig dromen sneeuwklokjes ik hunker naar hun wit…

(voor Hannie Schaft) Bij iedere stap in de duinen van Bloemendaal herinnerde je de inhumane bruten, die je met een pistoolschot uitschakelden, soms waren er meerdere schoten nodig en ook die beleefde je opnieuw, terwijl je inwendig het SD-hoofd van Amsterdam, Willy Lages, vervloekte vanwege zijn besluit om je drie weken voor de bevrijding…

Brave Parade is een song, geschreven door Lynn Miles. Een lied over verliezers. Over mislukkelingen. Over mensen die de boot hebben gemist. Over minnaars die verlaten zijn. Over de moed der wanhoop. Over de wreedheid van een afgod. De wrede afgod die succes heet. Lynn Miles zingt aan het slot It's ok I'm not afraid, marching in this brave…

De iemand die zichzelf verliest zal een angstig niemand zien voordat een wanhopig mens een moedig mens kan zijn.…

Angstig zijn bijna alle paarden. Willen vluchten bij gevaar, is de kern van hun natuur. Gisteren heeft jouw paardenmoed, jouw angsten dapper overwonnen. Levenskracht bestaat uit angst en moed. Beide krachten laten paarden vurig leven. De liefde van een dierenarts is ook kracht, die zieke paarden dankbaar genezen doet.…