Alle inzendingen over moeilijk

Deze moeilijke tijd je moet er weer doorheen. Elk jaar komt het terug Altijd moet het weer alleen. Het onbegrip is soms zo ondragelijk Waarom zou het nu anders moeten zijn, Buiten is het mooi Maar ik voel enkel die pijn. Deuren zijn gesloten. Zo vaak gewoon gesloten In deze herfst voel ik me, opnieuw zo buitengesloten.…

Ik wil je wat vertellen Eigelijk is het geheim En mag ik er niet over jokken Hoop dat je er blij mee kan zijn Het is wel moeilijk te bewaren Het weegt best wel een beetje zwaar Plotseling is het gekomen En het voelt ook nog zo raar op Ik heb nu van die rode wangen Die ik al jaren niet meer had En zitten van die lichtjes in mijn ogen Kijk…

De wereld is al moeilijk zát, zonder op elkaar te vitten. Mocht je toch niet genoeg hebben aan alleen jezelf en je eigen zorgen, zoek dan gewoon een bezigheid, waarmee je niemand kwetst. Dát wilde ik even kwijt.…

Het doet pijn om zoiets te lezen want hulp kan ik niet geven maar wens ze wel veel sterkte in hun zo moeilijk leven.…

Een lieve blik Een klein gebaar Een kaartje op de post Dat is echt niet raar Het is niks groots Tijd kost het niet Moeilijk misschien wel Tot je de reactie ziet Met zo'n klein gebaar Kan je zoveel betekenen Als jij het misschien nodig hebt Wil je er ook op rekenen Het verdriet verdwijnt er niet van Je kan het wel iets beter aan…

Want iedere blik zou schrijnen, Wat toch reeds zo moeilijk geneest. Alleen door rustig te schijnen Ben ik ook rustig geweest.…

Het staan met handen die naar boven wijzen gronden geen voet in dit bestaan, het knielen valt moeilijk voor een ziel die nooit geleerd heeft de aarde te kussen.…

Ik proef 't laatste verdriet op de bries van laatste lenteregen hoor de haan spreken tegen het eerste ochtendlicht De treurzang van lente droefheid in puurste vorm draaien zich in hondertachtig graden geven de wereld een nieuw gezicht De mooie cirkels die eens zo moeilijk draaiden, ze zijn in mijn leven gekomen als rimpels en zullen…

nieuwe ideeën vallen daar vaak door voorgoed verloren als waren ze niet geboren maar toch kan ik niet anders dan erkennen dat jij het was die mij er toe bracht het leven opnieuw te verkennen ik probeer nu vol te houden opgeven ken ik immers niet gelukkig maar want anders was ik al jaren geleden gestorven al blijft het vaak ontzettend moeilijk…

In een ver land je vaderland familie, bloedverwant een stem te horen tranen stromen is het van vreugde nee, even van verdriet omdat je haar hoort omdat je haar niet ziet Een schouder bood ik je aan armen om je heengeslagen delen, laat maar gaan een diepe zucht weer een traan 't is moeilijk zo te leven in een vrij land maar ver ver…

mijn grootvader zaliger maakte verre reizen wenen carthago montenegro moldavia lisboa monaco niets was hem te ver ik was zijn petekind gevraagd dus met mijn verjaardag wat is nou echt merkwaardig hij plukte in zijn rechteroor dacht met de ogen dicht diep door toen sprak hij heel officieel: ze zijn vaak moeilijk te vertalen niet door een…

Men neme een oude witte gevlekte doos en noeme het een koelkast men vulle hem met woorden fernandes, frambozengazeuse, tiramisu we schaffen ons enkele winterharde vogels aan die zich ook op heldere vriesdagen laten horen hun liedje is moeilijk te beschrijven maar lijkt op het tokkelen op de a-snaren van een viool systematisch…

diegene die kleur in mijn leven bracht ik had nooit gedacht jou te leren kennen jij hebt zoveel pijn in mijn leven verzacht ik zou alles voor je doen, zelfs door heet vuur rennen jij hebt me geleerd wat liefde is ik wist niet dat zo een gevoel bestond mijn leven zag eruit als een grote mist ik ben zo blij dat ik jou vond mijn liefde voor jou is moeilijk…

jouw leven was moeilijk moeilijker dan het al was je had een ziekte die nooit meer genas god had je dit vonnis gegeven en getekend was je voor je zo korte leven ik wil leven had je tegen mij gezegd en je hoofd op mijn schoot neergelegd open je ogen en kijk de wereld rond maar nu is alles afgerond je bent er niet meer met je liefde…

Vriendschap is een open deur een huis om in te schuilen en als het soms eens moeilijk is een schouder om op uit te huilen vriendschap is aandachtig zijn en steeds opnieuw luisteren naar verdriet, weemoed, angst en pijn en tussendoor een bemoedigend woord fluisteren vriendschap is verbonden zijn in angst, verdriet en lijden en als de ander…

Om na een tijd Weer te herstellen Een ander vinden Open te stellen Haar liefde schenken Kwetsbaar te zijn Vertrouwen hebben Geen angst voor pijn Het wordt steeds zwaarder Spontaan te zijn Te durven vallen Wennen aan pijn Na iedere keer Gaat het meer moeilijk Doet het zo zeer Mijn hart van steen Nog te doen smelten Dat is voorbij…

het is moeilijk om jouw te vergeten. mijn beste vriendinnen zeggen het moet maar, je ziet hem toch nooit meer..! maar ik geloof er in, ik geloof er in dat ik jouw nog een keertje mag spreken, jou veel dingen mag duidelijk maken, om te zeggen: hoe veel ik om je geef.…

ik heb alle rollen uit de stal al gespeeld in de kerst van mijn dromen wist mij een herder met kudde en schapen spraken samen in blaten hadden de ster snel in de gaten was jozef met ezel vol liefde en trouw zijn hoogzwangere vrouw verzorgend bij winterse kou in maria heb ik mij moeilijk kunnen verplaatsen haar onbevlekte ontvangen…

Is het gek wanneer ik zeg dat ik het moeilijk vind te verdragen en dat ik met mijn ogen dicht nog zoveel aan jou wil vragen maar nu pas in het ochtendlicht begint het me te dagen dat het verdriet dat in mij zit ik alleen moet dragen Als ik in de spiegel kijk dan kijk ik in je ogen Tenminste dat is wat mijn familie doet geloven…

Sta voor ze klaar, Ook al is het soms moeilijk. Ook al is het soms naar. Als je dit doet, dan kun je verwachten, Dat als jij het nodig hebt, Ze ook jou pijn komen verzachten. Ik heb ze gevonden, Zal ze nooit meer laten gaan, Heb ze aan mijn hart gebonden. Voor hen, een lach en ’n traan.…

O moeder der wateren, natuurlijk, ik blijf het proberen, maar het Grote Gedicht, dat handel en wandel op aarde geruime tijd lam zal leggen, is enigszins moeilijk te maken. ---------------------------------------- uit: 'Een toerist in Atlantis', 1980…

Je bent zoals je bent je praat normaal of met een accent Waarom moet je iemand pesten omdat ze niet behoren tot de besten en moeilijk kunnen leren dragen ze misschien vreemde kleren zijn ze in jouw ogen een beetje sloom ietsje anders dan gewoon waarom probeer je hen te kwetsen echt het is niet leuk dat pesten een mens heeft gevoel hopelijk…

De Nederlandse taal wat is het toch moeilijk allemaal is het nu met een d of met een t misschien wel met alle twee ik ben het echt verleerd het is de computer die het corrigeert soms onmzeil ik ook een woord dat klinkt misschien gestoord of ik vraag om raad omdat het er toch wel vreemd staat en als ik wel een taalfout heb begaan sorry,…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

Kan het niet plaatsen, hoe je nu bent het verleden, iets wat jou nu zo krenkt doet iets je pijn, kon men dat maar weten dingen die jij moeilijk kunt vergeten. Praten, dat zou men dan graag willen 't zou de angst misschien even stillen geen internet, praten zo dan op papier maar doe ik je hiermee wel een plezier?…

Wijsheid: de bereidheid om toe te staan Dat er dingen zijn gedaan Die met de kennis van vandaag Gisteren ongetwijfeld beter waren gegaan De lessen uit de keuzes van het verleden Bepalen de wandeling in het heden Laten ons morgen hopelijk tevreden Even achterom kijken en ons verrijken Door elke onderhandeling met onze moeilijkheden Wijsheid…

vast willen houden tegen beter weten in een parel drupt langs gezicht hals en valt in het kuiltje tussen haar borsten een hartentraan loslaten wat is het moeilijk te laten gaan wat je zo dierbaar is vuisten gebald in de schoot tanden bijten op lippen de wind fluistert troost maar even wil ze dat niet horen wat doet het pijn nu daar…

het is soms moeilijk dingen los te laten al weet je dat ze niet meer weerkeren nooit meer je blijft je immers vasthouden aan een laatste restje hoop nog even omkijken naar wat reeds tot het verleden hoort een laatste diepe ademtocht de afstand wordt al groot wat doet het ook terzake het is het eind van de wereld niet al werd de laatste…

Verdort die éne fiere roos in het bonte geheel om zich moeilijk staande te kunnen houden in een broos gekrakeel, wat een einde maakt aan z’n uitdagend bloeien, is het hele rozenperk gedoemd tot snoeien?…

liefdevol om ter bescherming van de tot wasdom komende knoppen streelt en koestert ze tegen de koude wind die opgestoken meteen zijn kleine kwetsbare slachtoffers vindt het is geen spel van leven en dood maar gaat om vertrouwen en geborgenheid in het gescheiden nuttigen van dagelijks brood nu openen zich twee werelden die nieuw en moeilijk…