Alle inzendingen over momentopname OR gebleven

In het bos Wandelde ik door de foto Die ik de voorgaande Dag had geschoten Daar kwam ik Olga tegen Lerares Nederlands maar wel Heel gewoon gebleven Dat heeft mij zeer verdroten.…

De brug is open traag komt een jachtje aangekropen een vrouw op het schip, schaars gekleed lacht een minzame groet een man aan het roer wacht traag komt een jachtje aangekropen de brug is open…

mijn vertedering om wat mooi is, te proeven momentopname…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Eén foto wordt een testament, Eén blik naar een klein moment, Blootsvoets en duizendschoon, De wereld verandert licht van toon. Twee harten in één ritme Kleuren het beeld in ware dromen, Zolang dit beeld zal bestaan Gaat voor mij de wereld open. Tranen vormen treden van geluk, Tederheid gaat over grenzen, Warmte zindert door stilte…

Meelopend met de tijd haasten de managers zich het leven door geen seconde blijft onbenut altijd onder tijdsdruk Managers van de eigen tijd opgezweept, voortgedreven slaven van de klok onbewust van hun wrok Targets moeten worden gehaald verpakt in tijdloze pakken branden ze in no time op eindigend als wrakken…

het toeval is mij niet vreemd vind soms woordenstromend een vriend maar vaker nog ben ik mijn eigen vijand ontbeer ik pen en papier of ben ik zwart afgeschermd op het moment dat mijn kop de mooiste dingen afscheidt en na vijf seconden brabbel ik een kater ik denk te snel dacht ik even later…

zoals je daar staat met de maan in je ogen en de wind die je haren woestwarrend verwaait zo leg ik je vast aan een papieren ketting verscheurbaar possessief maar onverdeeld vrijwillig een momentopname in ontwikkeling altijd binnen handbereik…

heeft u dat ook het besef van wat is er eigenlijk gebeurd hoe kom ik hier en waarom vooral waarom kijk ik terug ben ik al zo oud, flitst het door mijn hoofd gisteren nog luisterde ik gespannen naar frequentie-wegfietsend radio Luxemburg "Bits and pieces" genoot dit menschke van The Herd, "From the underworld" waar is die tijd gebleven…

Lievelingsklanken klinken langs frêle ranke flanken Mijn ogen schreeuwen wijn, gehoorgangen lang In het midden sta ik, jullie zitten in mij, mijn tranen waren al lang opgedroogd in de laatste oase Ik lach schuchter en loop wel achter de feiten aan Bier vanavond.…

toen hij op de drempel stond zag hij hoe zij vergeefs haar weerbarstige krullen in het gareel probeerde te krijgen bewogen bleef hij staan…

een glas valt water vloeit reddeloos over tafel de onhoorbare zucht van de waterdrager: leeg voor even onbelast de ultrakorte vrijheid van het beduusde water op het tafelblad een waterig stilleven kleeft aan onze ogen: meer in mini formaat…

een gedicht is een momentopname uitgedrukt in woorden die de dichter op het juiste ogenblik van zien paraat had verwondering echter is de sluitingstijd van de ogen zoals bij de camera het afdrukken…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Spinnend ronk je langs haar zij kronkelend zacht glijdt jouw vinger over de lijn van haar dij slechts mogelijk in naakte geborgenheid: een momentopname met een vingerknip weer voorbij...…

Het Damrak, propvol met reclameborden wordt nu - al blijft het een momentopname - ontdaan van alle schreeuwende reclame: De straat moet voor één dag een plaatje worden. Dus maken wij in al het feestgedruis alléén reclame voor het koningshuis.…

Heerenveen - FC Twente een momentopname Kyle Ebecillio en Andreas Bjelland zitten Bilal Basacikoglu op de huid... inderdaad het vaderlandse voetbal anno 2014 ten voeten uit…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Hier en nu, niets veranderd Toen ik voor het eerst kwam, De bomen waaien nog steeds dezelfde kant op De stenen pleinen klinken nog steeds hetzelfde, Als ik er op loop, schaduwen overvallen Me nog steeds op dezelfde plek, Niets is veranderd, nog steeds echoot Mijn liefde door de straten, het hangt in vlaggen Aan de gebouwen, geluk voel ik als…

jij ging weg, afspraak en mijn werk zat er op het liefst waren wij gewoon gebleven…

Ze komen niet met velen gaan alleen tegen hun mythe in lopen zij rond op zoek naar rust zichzelf teveel geworden breken zij uit op weg naar nieuwe horizonten gaan zij rechtstreeks op ongekende doelen af ze weten slechts van leven niet van dood het in hun schoot ontstane kroost leeft met hen mee de einder lokt ze zijn hier niet gebleven…

karaf met lust tot op de bodem leeg gezopen zijn zij fladderzat en zwijgend uit elkaar gekropen…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…

Een momentopname van het leven. Ik dacht dat ik niet goed hoorde aan de telefoon, pijnlijk toen jij mij de grond inboorde. Had het schaamrood op mijn kaken. Het kwetste mij enorm toen je zei dat er zaken waren, zo dringend. Dat je vrijheid in je voelde woelen. Een leven verdwenen in momenten, die je alleen wilde zijn en nodig had.…

Ik wek je tot leven met dit gedicht je krijgt weer een gezicht al is het maar voor even ik zie je weer voor me staan wat krom, meer gebogen ik bekijk je met lede ogen want je gaat toch zoals je altijd bent gegaan je kunt niet tegen dat geluid van al die mensen om je heen je verdraagt het gewoonweg niet wat je wenste kwam uit je bent…

Als iemand de techniek antidateerde Dan zag je in bijvoorbeeld Doetinchem Hoe Joseph Luns zijn hese voorkeursstem De bus inwierp en dat fotografeerde Dat was dan net zo nutteloos als nu Maar mooi voor Hermans stemschermenrevue…

gevangen in het beeld dat mijn ogen van jou schapen raapt mijn verstand de illusie van de straat…

heide koesteren zoals je het in je hoofd hebt wat struiken een heuveltje en een blauwe lucht dit kleurpalet in je opnemen en weten dat het voorbijgaat…