Alle inzendingen over mon

De leiders Moon en Kim gaan voor de vrede. Ze hebben eensgezind een boom geplant, een tastbaar teken van hun broederband, net als Macron en Trump dat woensdag deden. Dan vlooit Kim Moon als amicaal gebaar. O nee, dat was het andere liefdespaar.…

Mon coeur, brille dans mon corps. Tes yeux, je ne sais pas où ils vont. Ce sont eux, qui me touchent.…

te geven Bon Voyage mon Chérie…

Als moeder wil je bezorgd de levens leven -- van je kinderen.…

Nu zij hem vertelt over een verboden liefde in Nevers Hij over de verschrikkingen van Hiroshima spreekt weten ze hoe het is hoe het verlies van geliefden is. Ze zegt: mijn kale hoofd van toen is dezelfde als de kaalheid na de bom Hij onderbreekt: wij delen een trauma herinneren is een daad van herscheppen je bent niet begiftigd met een…

Was het geen Camembert of Brie dan huilde hij een dag of drie totdat zijn moeder zei: "Mon cher, hou op met je gecamemblèr." ------------------------------------- uit: 'Het Grote Beestenfeest', 1988.…

Ik heb vandaag geen kaart van u gehad En ook geen Mon Cheri die ik best bliefde Ik ben dus blijkbaar niemands stille liefde En had mezelf toch hoger ingeschat Maar al met al voel ik me knap genomen Hoewel er morgen ook nog post kan komen.…

De bladeren vallen neer Maar de kleuren bereiken me niet Hoe kan dat je in al die kleurenpracht Alleen de duisternis maar ziet Het gevoel dat ik dat felle blaadje moet worden En geen bruine valse toon Iemand moet zijn op wie men kan bouwen De perfecte mensendochter of zoon Maar de vingers wijzen mijn kant op Weer wat fout gedaan Ik wil…

Voilà, mon cher, hier is het dus, mais oui Vlak onder het gewelf ligt iets, mais qui? Is het een hij of zij op nummer honderd? Gereserveerd? Niet dat het me verwondert Zo'n kuil met baldakijn en oleander Graaft niemand voor zichzelf, maar voor een ander…

Mon dieu, hoe vleselijk is dit alles... Het riekt naar falie sanne en naar walles En naar de achterbakse zwadderneel Wiens huid bruin, zwartgeblakerd is en geel Voor wie zijn weg staand in het duister baant Wordt anoniem de sjeu verdonkremaand…

. _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur là, monsieur Adjudant Mijn god, les forêts et les bois staan in brand U zou uw naam eer aandoen, als aide de camp Ik heb nu al meelij met ma douce France Quelle tristesse, sécheresse mon pays des vacances…

Bijzonder willen zijn is heel normaal, denk jij -- zo gewoon te zijn?…

Ooit waren wij verliefd op Annie Schilder Die zong in witte bontjas 'Mon amour' Nu zegt diezelfde band ons dan bonjour En wordt de palingsound slechts nog verstilder Totdat een hunner hits wordt hergebruikt En in een Tarantino-film opduikt…

hoe smal haar taille import uit versailles licht is gauw te licht ze doet d'r ogen dicht haar standje is dan braille en al doende met mon seigneur was haar cri-de-coeur 'mijn vrij in de rij zit rechts ter linkerzij van de autodeur'…

Moon en Kim hebben samen een boom geplant En lieten zo hun oude vete varen Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland? Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief Op de Winterspelen al wat perspectief…

De poetsvrouw neemt het stof op en zingt een blauwe maan houdt haar staande en alleen er schuilt naast dit lied een duidelijk perspectief in haar gebaar, een bijna geruststellend ritueel ze lucht de kamers, weg alle geurtjes, alle vlekjes gewoonte, alle stof tot nadenken of buitenwaaien gedoemd.…

Vingers over mijn aura Strelen mijn ziel Kippenvel van binnenuit Tranen in mijn ogen Voorbij het verleden De toekomst ver weg Nog nooit zo dichtbij…

Als kinderen hadden ze samen zo lang het hun heugde, gespeeld, - als kinderen hadden ze samen hun wel en wee gedeeld. En onder het stoeien reeds, noemde het meisje de makker haar man, - hij haar zijn klein, lief vrouwke: Zo bouwden ze een hele roman. Ras gingen de dagen, de jaren in wentlende vlucht voorbij ; - zij, groeide tot bloeiende…

Fan-tas-tisch hoor, hun plotse vredesdroom! Stipt op de scheidingslijn van beide landen Bewerkten zij de grond met eigen handen En zie, daar prijkt een wonderschone boom Hoewel, de vorm is niet zo’n goed idee Die brengt doodenge associaties mee…

Zeg nooit wanneer je ophoudt met de strijd Middelkoop gaf Taliban dat toch cadeau Die denken wacht we winnen straks sowieso Al voert Maxime nu oorlog met de tijd Hij bromt Mon Dieu Eimert brekebeen Blijf thuis ik stuur mijn Clausewitz te leen…

Door mon- diale ellende oorlog, ziekte dood. Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Ik weet niet of ik schrijven moet: mijn licht, mijn hel en schreiend bloed, of: tu es mon coeur du matin, Fleur de Blasin. De eerste, groene lentewind. Onopgeloste dissonant, onstoffelijk.…

Parijse voorstad Saint Marceau La ville est belle Le temps est beau Ik verf en erf met grote ogen weef ik wol zie ik tinten kleuren maken gobelinscharlaken Handgeweven Frans verworven Vlaams gewijd La main, mon ami en een getouw zijn het onderscheid…

spruitjes glimmend van een vleugje olijfolie witlof heeft een zekere trots als je er gedachtenloos naar kijkt ergens zwom een vis tegen de stroom en die ligt nu op je bord met kappertjes de regens slaan het aardappelland beetje schillen of niet,met wat jus de asperges zwemmen in boter en niet te vergeten veel peper en zout 'mon…

Sachez que vous restez dans les rêves les plus profonds de mes nuits trop courtes et lourdes d'un presque hiver mon cher, mon fils gratieux, votre mère. Menin, le 25 Octobre 2003…

Nooit zal ik vergeten De lege straten in de wijk We durfden het niet te geloven Dat was onze grote fout Nooit zal ik vergeten De dag dat ik jullie heb verlaten De keuze die ik heb gemaakt Ik was nog niet zo oud Nooit zal ik vergeten De oorlog die alles vernietigde De zwarte en verloren harten Van degene van wie ik houd…

Een laatste berichtje aan een vriend Een briefje voor mijn vinder Hebben we dit verdiend Is mijn ziel straks als een vlinder Het laatste maal met familie Straks voor altijd verdwenen Nu de laatste keer dat ik ze zie Een laatste liefdevolle blik voor diegenen De witte kolk komt dichterbij Geen weg meer te vluchten Geen beweging…

Helemaal alleen In het donker van de nacht Rillingen kruipen langs m’n rug Alsof er iets op me wacht Het licht van de wereld Het lijkt vergaan Alleen boze tongen van vuur Schijnen te bestaan De stilte van mijn angst Valt samen met kreten uit de duisternis Mijn hart hoopt alleen Dat het licht weer snel terug is…

De zon gaat onder Als het tijd is voor hun licht De duisternis valt hier in Geen stralen, geen zicht Maar denk niet Dat in die duisternis Waarin jij opgesloten zit Geen licht meer is Het licht dat jij altijd aan mij geeft Zal ik je terugschenken Wanneer het donker komt Zal ik aan jou denken En zal het zijn Alsof de zon nooit weg is…