Alle inzendingen over mosterdgas

Mosterdgas. Het klinkt naar nog. Naar hompen Passendalekaas. Naar preskop met bruin brood. Het was de geur van stikkend vuur. Blaartrekkend gif: een trage, gele adder die onder je oksel kroop. Longen liepen vol als loopgraven. Maag en darmen trokken samen tot je lippen bloed afvuurden. Mosterdgas. Het klinkt nog naar.…

Bij het mosterdgas zijn wel wat ongelukjes gebeurd. In mijn doodgezwegen zwijgen. ------------------------------------ uit: 'De lengte van dagen', 1991.…

Al di supermarkten strijden, men gebruikt zelfs mosterdgas. Dirk gaat schietend naar zijn werk, Lidl in paradepas. Hagelslag staat in de schappen. De caissières slaan d’rop. Zelfs de chef verschijnt in vechtjas en zijn strijdkreet is: schiet op! Bakkers staan met pistoletjes, schieten krenten in het brood.…

Gebruik van “ ‘t vuile wapen”, atoom en/of mosterdgas. De mens kan “rustig” slapen, of geen vuiltje aan de hemel was. Hoe komt men toch aan dat wapen waar men zelf dikwijls bang voor is? Ziet men niet de wonden die gapen, door vernietiging en door gemis? Niet in laboratorium zijn wapens geboren. Niet in werkplaats en/of fabriek.…

Mosterdgas dat allang is vervlogen, maar in herinnering achter bleef, nam levens van hen die hier stierven. Hun geweren zullen eeuwig zwijgen. Tranen zullen voor altijd opdrogen, zoals de inkt van 't gedicht dat ik schreef. En zij, de soldaten die hier naamloos zwierven, zullen als wilgen naar vrede nijgen.…

omsingeling, een onverhoedse aanval, een uitbarsting Ik weet eigenlijk niet zeker of je er nog bent; ik hoor al tijden niks dan fluisterende stilte Ingeklonken schuttersputten Mijn ingegraven achterdocht is gaandeweg versterkt en uitgediept, steeds als er weer verwijt klonk, ratelend over de velden Of granaten van miskenning, schuld als mosterdgas…

Die gebukt gingen onder 't mosterdgas, ver van hun kinderen en van hun vrouw. Loopgraven ploegen zich door het gras, rood van het bloed, glinsterend dauw. De vlag, sobertjes half stok gehesen, en nu wapperend in de kille wind, weerspiegeld in de ogen van een kind die ook nú nog de oorlog moet vrezen.…