Alle inzendingen over motieven

metalen puntjes vliegen krijtend in hoog blauw witte motieven [senryu]…

ik heb mezelf tot glas gedwongen om schijnbaar te zijn, transparant een kerend blad, onthecht, een boom in weerloos kale toestand in het portaal van spijt, vermagerd tot rafelige twijfel, om te keren, woorden te herroepen. Gewoon, om me tegen een geweten te verweren…

Racistische motieven zijn verzonnen een aardig kinderfeest werd zwart gemaakt nuances werden schreeuwend afgekraakt een maffe minderheid heeft dus gewonnen Wat mij betreft krijgt deze pieterman dus flink wat vegen, maar wél uit de pan!…

vroeg mijn vader als ik iets wilde dat niet kon wilde me binnen zijn perken en ik was te horig aan hem aan de gemoedelijke lasso van zijn ogen en zijn stem zo lang doe al vaker wat niet kan nu ik bijna zestig ben ---------------------------------------------- uit: 'Brieven motieven & juffrouw Vonk', 1987.…

De oorlog is me overkomen de vijandige mensen mijn buren en familie ik moet hoe dan ook mijn verlies nemen Het donker leert me te aanvaarden dat ik onkwetsbaar ben niet hoef te vluchten mijn ziel is mijn asiel als ik dood, dood ik liefdevol met een zilverglans om mijn plicht die geen spiegel is van hun motieven…

langzaam opent zich een hemel slordig zwellend in ’t grijzige bed aantrekkelijk gevormde motieven wijzen op zoetere diepten van de avond; honing druppelt zacht en geruisloos geeft zich het landschap over romantische overvloed breidt zich.…

met vurige ogen schepte jij zwart weg achter wit dat als bron overliep en tot grijsgebied verkleurde contrasten vervaagden en essenties konden zonder doorslaggevende motieven niet relevant meer zijn het was pijn die dorstte naar licht om de scherpte niet meer te voelen van het geluid uit duizenden kelen…

Zo maar gelaten kamer, gordijnen dicht, strepen zon in een leegte waar jouw beeld en motieven in verbleken, een door- schenen put, wind uitgeput de laatste adem tegen ramen baart, aan de halsband rukt van bekentenissen die we vermeden in een monoloog van pijn.…

. ------------------------------------------------ Uit: 'Brieven, motieven & Juffrouw Vonk', 1987.…

Maar er ontsnappen namen, thema's en motieven waaraan ik zin geef door te knikken. Dan mag ze gaan, stikkend, de rug tot roofkat, bloeddorst op de tong. En nu zij op het nippertje ontsnapt wordt ze tot bijtens toe gevaarlijk voor wie haar op de gang vraagt hoe het eigenlijk wel ging.…

een heimelijke leugenworp in mijn open aandachtskorf loopt als zemelen zo hard in de gaten en valt al klamp je angstvallig aan bang bedekkend je motieven mijn scherpgerande mazen klieven in illusies en verloochening elk spinsel straf gezift vat ik bewust gedachtezaad dat samenhang ontsluiten laat en als klare vreugdekern opgetogen…

wij kozen glas omdat transparantie licht en openheid gaf jij de kleur en grote lijnen ik details om te verfijnen brak en schuurde plakte de motieven uit het werkelijk bestaan samen hebben wij het ingegoten de verrassing kwam na drogen we hadden niet het echte leven beet ons mozaïek bleek slechts een spiegelbeeld…

Kalm verdeinen de motieven Van de statig stille dans. Gracieus gaan de gelieven Door de klare avondglans. Na 't adieu zweeft ieders ijver Naar een nieuw ontmoeten heen. Even, tussen maan en vijver, Staan hun schaduwen alleen.…

straks als het afkoelt, en donkere motieven de aanblik bepalen - de vrolijke rimboe van het karkas - zijn we net zoals afrika. men is daar één met de natuur, men wacht er al jaren op regen.…

ik zag jouw handen motieven wegen fronzen in je voorhoofd waren info aan het lezen je oogde scherp voor een goede balans nooit zijn zorg en economie zo tegen elkaar afgewogen ethici hebben ons in begeleiding behoorlijk bedrogen mensenlevens zijn niet af te lezen in een euro bestand de structurele ongelijkheid…

Zo maar gelaten, een ongemeubileerde kamer met de gordijnen dicht, kieren zonlicht in de leegte waar het evenbeeld van achterhaalde motieven op verbleken, strepen op het behang waarvan de wind en waarden zich hebben losgerukt.…

het model niet meer van deze tijd moet vermaakt een nieuwe – moderne snit wat lengte erbij meer getailleerd voorzien van nieuwe motieven het is tijd dus tijd voor mantelzorg het staat je versteld goed! en zit het dit model het zít om het zó te zeggen het zít als gegoten!…

Al liepen motieven en werelden door elkaar ze voelde altijd het vertrouwen aan het oppervlak.…

Niet dat het vroeger beter was maar we speelden zwarte pieten zonder racistische motieven. Als je te veel op een ander wil lijken wat moet je dan zonder jezelf beginnen? Zijn liefde is van hout haar liefde is als vuur samen bouwen ze een huis met brandmelders.…

Zware wind bruist door boom en kruin schaduwen dansen spelend, vliegend zon en blad, op de wind wiegend stoeien en sterven in Eden's tuin Groter wordt de donkere projectie het opent nieuwe perspectieven ontrafelt onderliggende motieven en ontsluit een tedere affectie Licht wordt donker natuur wordt poëzie ontdaan van alle schijn blijft…

Een onzichtbare wereld van oorzaken en motieven de waarheid slechts een idee als een dagroom bij wijle die gedachten beheerst Wijlend in het trage dal blijf ik kijken naar de zon die zich nu en dan laat zien tussen overhellende rotsen wat is het klam hier benee geen warmte om te klampen Maar oponthoud voedt de twijfel verloren woorden…

handenwringen van gesloten keien waarbij geen verstand scherpte vindt geen snijdende openingen ik weet niet genoeg uit stenen te knijpen ze zeggen alles in hun eigen woorden over eeuwen die moeilijk te begrijpen zijn zonder ze verstandig bij te slijpen soms denk ik iets van hun taal te snappen en probeer hun duren te betrappen op stilstaande motieven…

Je huid is als blozend kaftpapier Gekleurd met motieven Beschreven zonder rimpels Kaal gevouwen, strak en fier Je huid is als fluweel onbehaard Verhult kostbaar goud van binnen Een hart dat nimmer bedaart Je huid is als het warme strand Ik raak je aan met vloedgolven Mijn tranen drogen traag Ebben weg in je natte zand Je huid is als…

is mooi van kleur en alleen om de motieven is ’t de moeite waard; langs de kaaien is het echt, de schepen als hoofdzaak met water en lucht, een fijn grijs, en in ’t algemeen vind ik het wel waar wat men van Antwerpen zegt, dat de vrouwen er mooi zijn: lichtere tonen in het vlees, lila tonen in de kleren – alsof ik tien jaar…

ik droom soms van dingen die nooit werkelijkheid kunnen worden aan Mozart vraag ik of zijn concerto's interessanter zouden zijn als hij wat vaker tipp-ex had gebruikt als ik bij Bach informeer naar zijn schrijfkramp zegt hij dat het beter gaat sinds hij de afwas doet in warm water op mijn vraag met welke software hij zijn motieven…

Ik fluister haar naam hopend dat ze mijn motieven ziet. Maar laten we eerlijk zijn, ik ben slechts haar dief. Nu zijn we één ,het is over, ik heb mijn eigen gewaagd. Als ik haar woonplek verlaat vormt mijn gezicht een emotie. De emotie van passie, van liefde, controle en illusie. Ik besef mij de tegengestelde openbaring des levens.…

Al is hij honderd keer toonkunstgenie Ik vroeg me af of jij niets beters hebt Hij zei 'U bent niet echt een Haydnfan' 'Niet dat ik al zijn symfonieën ken,' Zei ik, 'maar die motieven op repeat Daarin schuilt een gebrek aan fantasie!'…

Zachtjes tikken seconden de naalden rond langs pennen groeien patronen van de jaren waarin je onbelemmerde liefde is te ontwaren tussen de lijnen en motieven van de achtergrond langzaam lussen de uren zich uit knopen tussen stille handen, die op zichzelf gelaten automatisch doorgaan als je lippen praten stellen wijsheid, strikken kennis, blijven…

Fijner dan stof Ontastbaar vermenigvuldigd Zweeft de korrel Verschilt van vorm Van de bol naar het ei Van geribbeld tot scherp gekant Van kussens tot ondiepe schalen Het oppervlak toont een moeilijk patroon Een lijn die kronkelt zonder regelmaat Cirkels in motieven verdeeld Als een iris, een vingerafdruk Daaromheen de schil Tegen verderf…

een holle klank herinnering aan zomers zaad Achter een stenen grijze wand wacht men op handen vol regen op adem Achter een grijze stenen muur verrijzen nieuwe wanden van de lucht verwacht je het zachte zingen waarom de longen vragen Je daagt de mensen uit besmet je denken met hun steeds nieuwe wanden en geweren met je eigen motieven…