Alle inzendingen over naakt

zware zwarte nachten ingekort door schuifelend avondgloed mossen zwellen met insectenvloed waarom leven nog langer wachten als voorjaarszon ons strelen wil reeuws geluid achter heesters levensdrift en soortbehoud: nieuwe meesters waarom mijn lief dit verschil met het koude verlaten ijs tussen naakte waaibomen velden eentonig, verlaten…

Er ontspruit een stil verlangen vanuit de diepte waar jij mij raakt het gevoel waarmee ik word behangen is puur intens in schoonheid naakt Jouw zijde zachte huidige moment klopt in mijn hart zo liefdevol en warm het is iets wat ik lang niet heb gekend dit fijn signaal geeft licht alarm Mijn spiegelbeeld in helder water kijkt verlangend…

Kant of wal, wat kan het bieden naakt en met tranen overdekt die rolden van het klein talud om zich te voegen bij het water en het sterk doorbuigend riet. Wie kent niet dat storm opsteekt of stak soms niet eens zo'n sterke die glans en kracht als rietjes brak en het seizoen zo onverwacht al tot einde heeft doen komen.…

Waarheid, die wervelende verveling die ruwer steeds te diep in mij ontstaat, dat ik erbarmelijk te wiegen lig, zing, lezing na lezing mijzelf ontdoe van haat, haar in mijn vervoering breng, in 't gelaat de verschrikking ontwaar van haar schoonheid en in mijn stem haar onnavolgbaarheid omwikkel met het naakte van mijn taal, de galm ervan in letters…

Ga dan zoals je gekomen bent naakt de zee in, de nacht in, het niks in, waad door het water, schreeuw, ween en loop heen.…

jij was anders in beweging verbaasde me compleet vroeg me of ik meeging ik was nog niet gekleed pelde laag na laag mijn oordeel en gewoonten helder werd mijn blik steeds meer verschoonde zich mijn eigen ik zocht je deur na deur verruimde zo mijn geest je verkeerde aan een horizon waar niemand was geweest ik vond je naakt…

Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier, diep duister geruisel in steekstruweel: Nu naakt de Zwarte Zwadderneel!…

het naakt van hun lichamen in ruige veren gestoken, met pluimen hoog en warm langs rietstengels omsloten.. in verlangen dichter bij elkaar een plek om samen te schuilen uit de benauwende drukte van de steden valt de nacht bemoedigend snel.. aan de grond stijgt weinig meer dan een sterk gesmoorde opwinding, trillen vleugels na..…

het brood ligt braak, de boter is niet waar het wezen moet; het naakte mes glijdt weg, langs handenvol verwerking tussen duim en wijsvinger blijft zacht wat vettige beroering achter doorzichtig, gelijk mijn wazige gedachten schuift het mee als ik mijn vingers wrijf de positieve flow die alles lichter maakt verschijnt als zonlicht op de…

avatar om mijn lichaam verhullend dat ik besta en verhinderend dat ik sterf ofschoon iedereen me wil vermoorden om wat Het heeft aangericht in zijn scheppingsdrift waaruit ik geboren ben Alsof ik er iets aan kan doen hoe mannen en vrouwen mij zien en welke dwaasheden zij begaan voor het fantoom met mijn naam dat onsterfelijk is en naakt…

duisterslaap maar wakker in het licht ben je er niet kinderen worden volwassen zien meer grijs dan grijs kan zien als wolken wandelen boven het stedenland en de zedenmeester zich omkeert in zijn bed tussen letters van zijn woorden heerst stilte tegelijkertijd afstotend wat in moedertijd zo dichtbij leek hongerige zuiverheid van naakte…

waar mijn rest ooit verblijven zal hij vertelde mij over het vredig mooi zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt als de zon op haar hoogste punt is mijn schaduw in alle rust kan verlaten gewichtloos laat ik me als de tijd daar is na een mooie warme avond uit het leven glijden en hang na zonsondergang mijn aardse jas naakter dan naakt…

Wie ben jij Waar kom je vandaan Kan ik je naakt zien Zonder dat we iets van elkaar willen Elkaar zien Elkaar voelen Elkaar in gedachten beminnen Het raadsel van jou Komt in mij binnen En leert mij dat leven Afstand en nabijheid is Het raadsel Blijft En beklijft Omdat niemand Open tegen de ander is Geslotenheid In de samenleving Geeft…

Gedoopt in trots en twijfel maakt het subjectief om het pad alleen te gaan over de naakte pagina’s van een laatste hoofdstuk en dunt mijn eigen taal langzaam uit om steeds in vol ornaat weer op te staan ik werd herhaald verleid door haar verpletterende schoonheid, getatoeëerd geluk op de huid van het oudste perkament, die schrift…

Wil ik je in mijn hart ontmoeten bij het afscheid op de zevende brug dan zullen we dansen tot de ochtenddauw met alle aardse ellende achter de rug of zomaar op een wolk naar zee neem je stilte in mijn zwijgen mee nu we niet meer durven te dromen beleef ik deze wereld met jouw laatste nee nooit meer die vlinders in zalen zo naakt nu…

ballen Onverschrokken Ongeschoren Schier met durf Die weerwoord geven Risicovol corrigeren Vrouwen trekken Aan hun lurf Echte mannen Sterk welriekend Goedgemutst En vol met haar Niks geen gladgeschoren ballen Zacht gekookt en halfgaar Echte mannen Zeldzaam mooi Uitstervend Onbreekbaar Zelfs van staal Echte mannen In kwetsbaar naakt…

Na de verlichting naakt en verlegen zijn ze ineens jij en ik.…

de late kou brengt me nog geen lente-gloren ik mis het groene lover aan de kale bomen geen ochtendlied van de merel wekt mij op alleen tegen het raam spat een trieste regendrop toch ben ik in de woestijn van mijn gedachten diep verbonden met Hem die ik mag verwachten nog houdt Hij zich in het naakte hout verborgen maar bij d' eerste knop…

dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische tekeningen die hij voor de weidse wereld had gemaakt hij had voldoende kleren bij elkaar geraapt om het twee weken in de buitenlucht vol te houden in de naakte…

We zitten omarmd in het bad van onze vriendschap, ongedeerd door de nieuwsgierigheid van mijn familie te strelen Jij dwaalt af naar de ogen van mijn zus waarin we begeerlijk naakt zijn met een fier geslacht Ik zie het en keer terug je bent er weer, dichtbij…

' je instinct doet je diepste wens lozen met blikken en blozen en vingerliefkozen is 't niet meer dan kattengespin zonder naakt minnekozen van lijven die vozen heeft Amor noch Eros veel zin 12 juli 2019…

linten rood-wit zoals de ambulance voor de baldadige toerist die goed voor de dag wilde komen met een unieke achtergrond zonder benul van kunst of oog voor het vakmanschap van Bernardo Falconi laat staan enig gevoel voor de religieuze betekenis van Sebastiaans martelaarschap maar aangetrokken door de goddelijke schoonheid van diens naakte…

Bodemloze put te verdrinken in je ogen, niet vanzelfsprekend Overtollig woord ingepakt, weer uitgekleed tot naakte waarheid. Zomerzon blakert kruin tot een blad-loze tak, schildering in okerbruin Gaf haar twee rozen, slechts gaf zij mij maar één zoen houd nog wat tegoed.…

de naakte waarheid in onberispelijke vorm verglijdt onder mijn voeten en draagt de leegte die ijlings de ruimte vult op het pulserend veld van komen en gaan een vinding die rijkelijk had gebunkerd tot schuilplaats morst nu vloeibare alinea’s op het voorwoord dat herrezen uit een atoom nu blind in braille wordt gelezen vingervlug kraken de…

Isis ontsluierd, niet haar masker van goud, maar echt, haar ziel in mijn naakte lichaam de energie van de wereld kleedt mij van binnen uit trekt knopen los, strijkt inwendige bulten glad vult deuken en scheuren en draait de deksels los van mijn wonden, likt ze langzaam met liefde weg tot dunne littekens van verloren eenheid met…

op spijkers met koppen staan schepen voor je ogen ten onder zien gaan het einde overzien van je eigen bestaan de laatste bladzijden van een boek omslaan je afvragen wat toch de clou mag wezen en uitstellen door het gedeeltelijk te herlezen tegenover de naakte waarheid komen te staan de hoop niet laten varen ontkennen met sussende…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Hij brengt haar nieuwe horizon voorbij stille fragiele woorden met de zon in haar ogen de maan boven haar bed dat is waar de woordeloze zee begint met de opstand en de tegenspraak alles wat zij in haar gedachten voelt alleen in de schommelende boot, naakt zonder doel en onbegrensd is zijn wrede tegenspel hoe zij in haar stilte naar adem…

In de duisternacht tekende zich een vreemd verstild droombestaan op het naakte droge papier verschenen beelden uit het heden terwijl de nuchtere tekenaar sliep kwam zijn vaardig potloodpunt plot tot aardigheid van leven een landschap met wilde rivieren groene bossen, witte wolken in de lucht het leven op aarde in een fraaie vogelvlucht…

weer speel je met de wind en zendt mij buien in onzekerheid neem mij in het blauw dans naakt de hemel dichterbij en vrij oplossend in de wolken zwarte aarde geurt het mogelijke wortelen het delen van de plaats voordat je weer vergaat uren duren langer omdat liefde tijdloos is kom bij me, teveel jaren voelen als gemis geef…