Alle inzendingen over naam

Zo wordt een doorsnee-plaatsje toch beroemd en blijft zijn goede naam bewaard voor later. Die slimme astronomen zijn als dwazen, ze schrijven in de ruimte als op glazen.…

Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn Die Anne Frank zien zitten op hun trein Haar zo ten tweede male deporterend Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…

naam naam en zeg dat het me spijt maar elke kamer in het huis ontkent je eerdere aanwezigheid de trap piept de planken kraken door kapotte ramen tocht de wind de maan schijnt over scheve daken en in de verte huilt een kind de stemmen hebben over me besloten er zal voor mij geen tweede zijn als jij ze stappen mompelend in…

Renske, lieve, eerlijke, dappere Renske, je lieve naam nu getekend - intens verdriet - vol van lief, eerlijk, echt en blijf bij ons, wil je alsjeblieft echt, altijd bij ons blijven?…

Wind woei haar naam. Hun liefde wordt beschreven in de kraters van de maan.…

nog staan op het verre strand jouw sporen naar de horizon in drogend zand namen zijn niet meer te lezen maar de print barst nog van het bruisend leven…

Spelend met de klei van onze taal viel me op dat je de naam ‘Komrij’ met een simpele maar slimme omhaal kunt kneden tot het woord ‘Korijm’ En als ik dan wat verder tover - met zijn Hollandse voornaam erbij - hou ik enerzijds ‘Geri’ over maar heb ik anderzijds wel ‘Kortrijm’ Na wat gepuzzel en wat gemijmer leent deze veelzeggende naam zich…

De namen van de vaders en de zonen worden kruis aan kruis hier uitgespeld. Altijd nieuwe wind waait over steen en bladert steeds nieuwsgierig weer in kruinen. En lispelt in de stad van stilte de namen van de vaders en de zonen. Blad na blad en boom na boom vertakt zich naar de hemel schreiend.…

we liepen samen praatten honderd uit maar alle stappen die we namen brachten ons niet echt vooruit nog keken wij naar een verdwijnpunt in wat nevelig wit droegen argumenten aan consensus hebben we gemist de woorden stokten hun vloed nam af ons aanvankelijk enthousiasme koos steeds het verkeerde pad ik heb je hand genomen jou…

elke dag weer in het nieuws berichten over verlichte geesten en hun exploten in de naam van wiens naam het eerst vergeten niet anders dan ijdel misbruikt gewoon een anagram moet zijn staan ze gedrumd te wachten op hun beurt, onafwendbaar hun lot te verbinden met de wereld van het geloof eerst mijn god, mijn nirwana de geestelijke koffer…

Waar je stem is wil ik zijn zoals op onze eerste dag toen jij aan stilte die hem veilig hield mijn naam ontsloot samen met namen van vogels - mees, jonge merel; bloemen die daar uit het stof ontstonden - krokus, sneeuwklok, narcis - wuifden, geven aan je groet gehoor.…

waar ik tevree mijn naam op kalk ontsluit nu mijn gekwelde geest en laat vrij mijn woorden stromen opdat een ieder die mij leest eeuwig voortleeft in mijn dromen.…

En als die liefde dan jubelend komt en de wereld en al zijn geluiden verstomd dan zal jouw naam op mijn lippen zijn een eeuwigdurend en diep refrein.…

Uitstekend was het drukwerk dus gelukt, De foute naam werd foutloos afgedrukt.…

Met nostalgische blik Terugkijken op wat ooit Het naberschap heette - Buren die Elkaar niet links Lieten liggen En verantwoordelijkheid Namen voor elkaar Uit naam van saamhorigheid Zo was het immers, in De jaren vijftig, toen Geluk nog heel gewoon was In regio's waar het Naberschap leek te zijn Uitgevonden - nu er Meer…

Denk dan aan de Dode Soldaten, en luister naar het lied van namen, duizenden namen dat Zij lijdzaam zingen in smart en droefenis. Gedoog de schrijnende klaagzang van slijk, geronnen bloed, over de hel van oorlogsgeweld en waar geen mensenleven telt.…

genoten in uitzicht op zee de scherpte van stenen en je eindloze benen namen we mee…

nam ik deel aan jouw taal in mijn woordenstroom van onderen deed je de was in mijn onderbuik vannacht omdat ik in het echt veel zachter was dan je in jouw dromen had durven denken.…

ik bedoel een dorp met een naam die iedereen kent dat dorp met die pijnlijke naam die rijmt op Hawija slaap zacht, minister-president dat is me nou ook iets u hebt het voor het zeggen u bent de baas en weet van niets ik weet niet wat erger is want hoe is dat in hemelsnaam uit te leggen, een selectief geheugen of gewoon gebrek aan kennis?…

met namen van bekenden en zij die ooit verjaarden zoals die van oom Kees die ooit plotseling verdween op zee van hen die nooit meer langs kwamen wier gezichten zijn vergeten en die ons blijkbaar ook vergaten van wijlen moeder en vader en die van mezelf en de vrouw namen die we erop laten mochten ze stiekem kijken weten dat ze nog altijd…

Geloof van mij, gij die mijn naam hier leest, ik heb de dood van kind af nooit gevreesd. Hij was vertrouwd. – Het ondoorgrondelijk leven is mij de donkere despoot geweest. --------------------------------------- uit 'De adelaarsvarens' (1988)…

Een ouder paar in de Ardennen Moet elke dag aan elkaar wennen Er treft hen geen blaam Hij weet nooit haar naam Maar zij laat zich zeker niet kennen…

Een Engelse ekster in Baxter Stond alom bekend als een sex-ster Haar naam was berucht Totdat zij werd bevrucht Want sindsdien is de ekster een ex-ster…

Een schaakspeler uit de plaats Namen Sloeg laatst na een paard zelfs een dame Men zegt soms dan wel: Het is maar een spel Ik vind dat zo'n vent zich moet schamen…

't Was een kruis voor een echtpaar in Namen dat z' er nooit tegelijkertijd kwamen. Op een avond riep zij: hé, wacht eens op mij! En ja hoor, toen kwamen z' er samen.…

Een druktemaker is, wiens naam bekend is, een intrigant, wiens leven afgewend is. Waarlijk, hij ware 't wijste daaromtrent, die niemand kent en die van geen gekend is.…

Pijn die je een naam geeft omdat je weet wanneer je weer alleen met hem wilt zijn.…

De namen afgelegd, die hij verwierf. Behoudens deze steen, waarop geschreven: de dichter van het vers, dat niet bedierf. -------------------------------------------- uit 'Osmose'…

Moeder in het raam een letterkrant op haar gezicht en op haar borst gespeld: Mijn Naam ontspiegeld én in spiegelschrift Hoe weet ik of zij naast mij zit of in de trein die langs me gaat…

Naam: Driek van Wissen. Ofschoon geen onaardige rijmelarij, dat zijn campagne, vol zelfingenomenheid, tot zoveel stemmen leidt: domkopperij!…