Alle inzendingen over naar de Apendans van

compagnie met kantelbare willekes soms wordt de hunker mij te veel ook al heb ik al veel liefs geleden steeds neigen mijn ogen te ontkleden bij de schatting geen of lauw kans dan denk ik aan Johannes Rotteveel een meesterbakker met Haagse kloten die kocht eind zeventiende eeuw aan de noordkant van de Korte Poten een herberg uijthangende den apendans…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

Wie durft? Als je verdwaalt in je hoofd, als jezelf niet meer gelooft, als je elke dag opnieuw begint, als je niets nieuws meer verzint, wie ben je dan nog? Wie durft? Als je gedachten blijven dolen in onpeilbare, diepe holen vergeefs zoekend naar een doel, vergeefs zoekend naar gevoel, wie ben je dan nog? Wie durft? Wie was je…

'k Zit op het Noordzeestrand Garnaaltjes in mijn mand een hondje komt naar mij, lijkt mij sociaal Ik kijk naar ’t vrouw’lijk schoon Badpakkenfotoshoot Door dit verzetje, steelt mops mijn garnaal…

Zittende op de top van Cheops piramide tussen vogelschijt en andere halfvergane grote en kleine noden overdenk ik: Het is niet erg Cheops, vriend ook ìn jouw graf heb ik de uitwerpselen al niet kunnen tellen In die duistere kamer uit rood graniet gebouwd heb ik - plotseling alleen - geen ogenblik getalmd en gauw mijn benen en de rest…

Nog even, dan begint een kersvers jaar Dat tijd voortdurend doortikt, blijft een wonder Hoe lui er soms mee omgaan, is bijzonder Want kijk, straks staat regering weer mooi klaar En doet met quasinieuw elan haar best Op wat zij eerder grondig heeft verpest…

Het lezen van diepte In dit heelal Zit niet in de top Noch die in het dal De diepte zit in je val Daarna krabbel je op Met opgeheven hoofd vertel je Dat vuur in je ogen Nog niet is uitgedoofd…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

steil naar beneden de daghap à la minute klaar terwijl je wacht…

de witte duif vliegt niet meer stille apostel van vrede liefde en hoop wacht vleugellam op een tak van de oude boom wie hoort de aanhoudende mantra’s van zijn droeve koeren hoort iemand de schreeuw verbijsterend jankend gehuil in vermoeide vleugelslag verlaat de vredesduif zijn oude boom zal iemand hem zien iemand hem horen…

vanuit het perzik roze bed prijkt hij kloek tussen de lakens rond zijn zomerbruine borst, kassa krakend wulps gedrapeerd er scheren ohhh’s en ahhhh’s gedempt door meters etalageruit toch uitgegild, boven zijn hoofd: een dame buigt en vraagt of hij wat drinken wil daar zwemt een meermin in zijn glas ze oogt hem wulps voorbij en zwaait…

De aarde draait zijn laatste ronde Stervend in een spagaat Sneller dan wij zullen weten Is het zeker te laat Dit is negativiteit ten top Het kan beter, beslist Wij moeten ons wel bewust zijn Dat niemand zich vergist De wolf in schaapskleren is Poetin Niet-democraat pur sang Hij danst echt met alle dagen Met de grote vraag voor Hoe…

Corona, Jij hebt de wereld in houdgreep Corona, 'k Bind jou het liefst vast met ducttape Wij willen jou elimineren, vermoorden dus echt kwijt Een kopje kleiner maken, zonder dat het ons oprecht spijt Corona, Jij verwoest, ruïneert en doodt Corona, Vele bedrijven echt in nood 'k Prijs de ochtend als ik wakker word Weet jij bent Verdwenen…

Totaal verduisterd een "zondige" stad in puin en toch de zon zien?…

liefde is geven... wat je helemaal niet hebt geven wat je hebt... dat heet “plezier maken” en brengt veel verwarring alom!…

Wie zich niet meldt als chirurg Is vanzelf chirurg Uw werktuig is een lemmet Met één scherpe zijde.…

Mijn moeder had Een stenen kind Gebaard, dus moest ik Het leven door met Een hart van steen - Nu mijn leven Aan het einde komt Is er van het Innerlijk gesteente Niet veel meer over, Het is uitgebikt Met woorden als beitels En aangevreten door De tand van de tijd…

Verdriet is een ding met stekels. Gooi het niet weg, het is een boemerang die terugkomt om je te raken. Omzwachtel het verdriet keer op keer met woorden. Luister naar de geërodeerde slag van het ontroostbare hart. Omzwachtel het keer op keer met troostrijke woorden. Verdriet is een ding met stekels.…

Kom hier, mijn goêlijk knaapje! ‘Wat wilt, wat vordert gij?’ Hoe wordt gij toch geheten? ‘Begeerte noemt men mij.’ Wanneer werd gij geboren? ‘In Lentes rijkste pracht.’ En wie, wie was uw Moeder? ‘Zij heet Verbeeldingskracht.’ Wie was uw Voedsteresse? ‘De dartelende Jeugd.’ Waarmee zijt ge opgetogen? ‘Met zuchtjens vol geneugt…

Wat is het lang geleden, dat jij nog bij mij was. Ik heb je vaak aanbeden, liggend in het gras. Soms was je plots vertrokken, zo spoorloos in de nacht. Je was zo onverschrokken, misbruikte vaak jouw macht. Hoe kan ik jou vergeven, je bracht mij keer op keer de schaduw in mijn leven, dan keek jij op mij neer. Toch kwam je altijd weder…

als wij vrij zijn van mening waarom dan niet mag de een vinden wat de ander niet denkt als wij vrij zijn van oordeel waarom dan strijden wij voort over het gelijk als wij vrij zijn van overtuiging waarom dan bepaalt de een wat de ander begrenst als wij vrij zijn van inzicht waarom dan mag de een zeggen wat de ander niet vinden…

het wonder zit in het alledaagse zegt Jan hij ziet het in de eenvoud van de buurjongen die in al zijn gewoonheid een buitengewoon bijzonder man is Jan gaat in zijn droom terug naar de kwekerij de bron waar zijn onbeweeglijke vader met de gieter een broesje aan de planten geeft het wonder zit in het alledaagse zegt Jan…

Op de verpakking van de Toblerone Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden Dit ziet met in Zwitserland als gewoon Tussen zowel voor- als tegenstanders Zwitsers en vooral hun medelanders…

Hoe licht dat na de tijd bereisd en zwarte gaten doorkruist te hebben, dooreengeschud, verstikt, geplet als navrant juweel opkrabbelt in de ogen van een kindvluchteling.…

Het licht dat Je door de paters Werd aangereikt Schiep in jou de Liefde voor taal En literatuur Het licht dat voor jou Begon te schijnen Door de Griekse mythologie Die voor jou oerbeschaving is Die nooit uit ons oog Mag verdwijnen…

Vallen ze zo maar, zoeken blijf ik naar liefde, zonlicht in de lucht.…

Paarden in galop trekken mij niet van je weg wild van verlangen.…

Wáááf wáááf wáááf - wááááf wáf wááf wáááf wááááf wáááf - wááááf - wáááf wááf etc. (Utrecht) Whauhf whauhf whauhf - whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf - whauhf whaufh etc. (Den Haag) ETCETERA…