Ijst het diepste blauw
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 
61
61ik zag je
voorover buigen
met lange vingers
en gestrekte armen
naar de horizon
wuiven voor meer
licht en helderheid
de ochtend kleurde
al zijn zacht pastel in
voorzichtig schijnen
waarbij de nacht
zijn donker volume
liet verdwijnen in
een uiterst ludiek spel
waar je lach
de lange nacht
verwarmde met haar
verbonden zijn van
liefde…
Bezig met laden