Alle inzendingen over nachtwacht OR rembrandt

De kapitein wenkt de luitenant Ze maken zich op voor de mars Ze breken uit de stijve lijst van die tijd Het doek wervelt rond één moment De rode schutter vult het musket met kruit Na het schot blaast hij het schoon De tamboer staat klaar voor de roffel Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten die hen vangt achter vernis dat verduistert…

in Leiden’s Lakenhal is De Nachtwacht nu ontdoekt dan besneeuwd en ingevroren naast de Groenoordhal bezoekers kunnen unverfroren - mits tijdig gebeurd geboekt - vastgelegd op de gevoelige plaat in eeuwig rembrandteske staat in de Nachtwacht kaltgestellt dient wel vroeg tijdig uitgestapt want stel de uiltjes zijn geknapt ze worden na afloop…

Want op de grote Nachtwacht, god zij dank, vinden we geen spoor van misbruik van drank.…

kuist het wachtwoord klinkt vals en onjuist zodat de wacht zijn hellebaard kruist de rabauw rekent zich bij de gilde waar ook een wetraadslid heen wilde maar wiens machtswellust zich snel stilde zodra men een buskruitvat tilde de snedige sabel ter hand en stoelen en banken aan kant ontstak men de toorts aan de wand in pose voor schilder Rembrandt…

Hij is doof - vertelde ze waarna zij grijnzend verdween achter haar blauwe rookgordijn likkend aan een grote envelop voor een volslagen onbekende Mijn lieve woordjes waren tevergeefs evenals haar oude koffie - zure melk en haar gedroomde Nachtwacht die zij ooit had geborduurd op stille avonden van het eenzame verlaten met naald - garen…

Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de nachtwaker slaapwandelend zijn ronde gaat, Komt de Amsterdamse Schutterij tot leven. Een voor een mogen die Gouden Eeuwse eminenties 's Nachts gaarne uit het tafereel treden.…

al maakt de nachtwacht vele overuren verre vrienden zoeken goede buren het straatbeeld toont een rijk bezit aan doeken heeft de kunstenaar de drang verloren of wordt het nieuwe meesterwerk geboren?…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

“Voor Rembrandts doen is het een te braaf wichtje, Haar ogen staan wel heel dicht bij elkaar. De kinpartij is veel en veel te zwaar, Ook zit haar mond te hoog in haar gezichtje. En dat is zo on-Rembrandts dat ik zeg: Het heeft het meest van een Picasso weg.”…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

de rembrandt toren steeds meer mensen op elkaar van licht naar donker…

kan ik beschaafdheid verkopen maar ook weleens een gewelddadige schets die een normaal mens maar moeilijk kan zinnen met mijn kunst sta ik voor iedereen open zet zelfs mijn naam op woningen en flats maar eerst zet ik de Nachtwacht op linnen…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Het was daar waar de Amstelstroom zich uitmondt in het IJ, juist op de plek die Rembrandt meestal als zijn stek verkoos ter studie van een landschap schets, of domweg om te vissen.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Toen stond Hij voor de Nachtwacht en ik schrok: Hij maakte een gebaar als Banning Cocq.…

De maan waast schemer politoer in nevelsluiers over het meer haar stralen dalen parelend neer en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer dat zich wiegend voort laat zweven op de ziel van ontslapen akkoorden die hun daag’lijkse hymne verwoordden tot zij klankloos in duisternis dreven De wachter bleekt in stil bekoren door het fragiele van de…

wist als de bloedende maan begluurt een naakt papier de zwijgende schrijver die donkerblauwe woorden doopt in zijn uitgelopen droom schreeuwend kreuken nepgouden vingers geschreven verzinsels vol schrammen en builen huilen haar regens de woorden van het vaak gevallen kind dat onbezonnen dromend zijn harde waarheid vindt…

De wekker licht de tijd op: pas half twee. Nog dom van slaap doe ik wat niet kan wachten tot half acht. Rustgevende gedachte aan ruim nachtrestant stemt soezerig tevree. Behaaglijk nestel ik weer in, maar hé, er knagen muizenissen en karrevrachten nutteloos bedachte klusjes wachten in slagorde, wat moet ik daar nu mee? De torenklok galmt…

gelijk de avond over aarde dwaalt met grijze vingers rust’loos graait naar alles wat zijn schemer kan verstoren sluipt de nacht in mij maar zoals het maanlicht zwijgend duister ademt en tot hellen daagt wacht ik stil op morgen…

De nacht wacht de dag raadt alles er tussenin is het wachten waard.…

Droom tenslotte, uit jouw denkraam verzenman van de droomdans in het zwijgen toegeluisterd begrijp de billen van de dames en fluister hen een droom toe, voor het ontwaken in de ochtend waar enkel schoonheid met de vraag wankelt tussen toedienen en niet te verstaan slapen de nachten, bloemen aan wilde zee, vertrouwde walmen.…

De kap buigt koud over beton En tijd hangt ingeblikt in klokken Verkrampt bewegend soms met schokken; Dit barre eiland heet station Achter een zwarte horizon Zijn alle treinen nu vertrokken Ofwel ze liggen tegen blokken Hier languit naast een leeg perron. Geen mens te zien. Het lijkt verdomd Of nooit meer iemand komen zal Nu ook het licht…

bij de overburen is het licht uit. bij mij ook wel zo'n beetje, ik groet ze, maar voor de grap. bij de overburen is geen geluid bij mij nog wel maar zachtjes ik groet ze maar voor de grap. ik ken ze niet, alleen van gezicht, en dan alleen nog van afstand. 'welterusten.' ik doe de gordijnen dicht, zing zacht een rustgevend liedje…

Als je onrustig ligt te slapen Gevangen in een nare droom Machteloosheid zonder wapen Angst je overheerst in bed Lig ik naast je Houd je duisternis in toom Dan ben ik daar Het is goed schatje Ik ben bij je Het komt heus goed Ik ben er voor je En hou je vast Als je geen uitkomst ziet Hoe je nu verder moet Laat mij degene zijn Die op…

in slapeloosheid van lange nachten kom ik dikwijls op poëtische gedachten bedenk ik zinnen van statuur want in de nacht zijn die niet duur een soort nachtstroom maar dan anders en soms krijg ik dan een schok van de goedbedoelde woorden of de cijfers van de klok…

Zoals de Nachtwacht. Van Goh en Ach. En ik waak en raak je kwetsbaar naakt.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Pencelen golven in rivieren van Rijn landschappelijke levensaderen ambachtelijk gevoelsterrein etsen schetsen in roodkoperen plaat schilderijen in achtergalerijen nachten wachten in schitterend kaarsenlicht monumentale lichteffecten fluweelzacht penceel engelenrijn Rembrandt Harmenszoon van Rijn.…

Rembrandt Innemend voorspelbaar zoals jij je haren afvuurt op wolken zo grauw voor altijd kwetsbaar in toedracht opent de hemel zich breekbaar blauw in linnen gesponnen gedachten die nooit echt ervaring opdoen als een kleur die niet huilt daar de traan van je penseel gedropen geruisloos en nat in druppel verf tot stand kwam…