Aan de keukentafel
-het is drie uur in de nacht -
peins ik over nachtwerk,
korte nachten en vroeg opstaan.
Het duurt een winterslaap lang
voordat de zomertijd op haar tenen binnenschrijdt.
De zomertijd - mijn zonnetijd - is goed voor me
maar komt altijd te laat…
het zwerk vertoont
lichtjes de breekbaarheid
sterren stralen
sterren falen,
schieten soms te kort
een ster duikt de kroeg in
omdat het hem teveel wordt
en daar neem ik er 1
op u, proost…
in de nacht fluisteren mijn dromen
als therapeut van een schromende ziel
die in beelden en symbolen vertaalt
wat mijn brein wakker tot zich neemt
als sterren hun verhalen fluisteren
omarm ik de raadsels die het leven weeft
ontvouwen zich mijn diepste gedachten
die mij de draden in kennis ontwarren
in het donkere diep reist zo de geest
langs…
schaduwhuizen vallen op straat
tussen scheve bomen
wier kruinen met
bloemen stoeien in overtuinen
waar de laatste vogels nog vliegen
en treurwilgen de avond
wiegen in bootjes die op
het water deinen
zal een drevelgat in de
schemer verschijnen…
nooit heb ik mijn vader
als troostend gebaar een arm
om haar zien slaan
of haar een kus zien geven
of zien vragen samen
met z’n tweetjes uit te gaan
ze leken langs elkaar heen te leven
ze bewaarden hun gevoelens
blijkbaar voor de korte nachten
we waren immers tenslotte
maar mooi met z’n achten…
Ik had mijn ongewaardeerde nachtwerk geleverd,
de whisky buitgemaakt, het goud uit mijn
kiezen geramd om brood te betalen.
De nachtschade aanvaarde ik met open ogen,
maar die verdomde gifslang in mijn bed,
die mij dood beet, had ik liever zelf
doodgebeten.…
Ik weet niet waar mijn geest naartoe vliegt,
of ik als een heks op een bezemsteel zit
en bommen werp op doelen die het verdienen,
of dat ik met engelenvleugels eenzame harten
verwarm en droeve zielen opbeur, ik ben er
niet echt bij, weet wel dat ik van alles doe,
want iedere ochtend word ik supermoe wakker
van mijn merkwaardige nachtwerk.…
telkenmale weer en weer en weer
de deuren in het slot laten vallen
vanwege het verzonnen lot wat ons wacht
zoals een collega, Islamitische mij vertelde
“Jij homo word verbrand in de hel
daar wordt je ook weer geboren
barend brandend om daarna weer
brandend te sterven eeuwig doorgaand, hoor homo”
het was midden in de nacht
midden in mijn nachtwerk…
96
Bezig met laden