nachtzusters zijn de liefste
ze sluipen geluidloos binnen
op rubberen zolen
het hoofdlampje om de nek
ze vervangen infusen
verbinden wonden
trekken bijna pijnloos bloed
en fluisteren in je oor
ze verzachten koorts
en verlichten pijn
ze schudden de dekens op
en verdwijnen
even geluidloos
nachtzusters zijn de liefste…
De zussen van m'n hart, ze zijn niet hier,
Niet nu. Ze dolen op de onderkant
Van dit papier. Leg ik m'n oor erop,
Kan ik gegiechel horen. Hun aftelrijmpjes
Zijn correct en wreed. Wie wie eet
Is niet uit te maken. Soms, bij goed geluk,
Zie ik hun bleke neuzen als tegen een vitrine
Platgedrukt. Wat weten ze van mijn gewoonten
Wie doet ze…
De nachtzuster fluistert zacht
met rustgevende monde; streelt
een kind nog eens bemoedigend
door het haar. Morgen zal het
spannend wezen. Je kunt het op het
gezicht van het meisje lezen.
Een laatste operatie; en dan is zij klaar.
Zo wordt bij haar een gebroken arm gezet;
die het haar vooralsnog belet, te bewegen
om te pakken.…
Mijn rechteroog is blind geworden,
maar de nachtzuster zorgt voor mij.
De Grote Onbekende houdt de wacht.
Hier, waar zoveel zieken slapen,
of angstig woelen in hun witte bed.
In de buitenwereld heerst koude drukte.
In dit huis is het bijna hoorbaar stil.
Hier regeert voelbaar vrede.…
De honderdste uitzending van VPRO's Nachtzusters.
Live om middernacht.
Jij bent de hoofdgast Ramses.
Je loopt nog moeilijk na een operatie en dus
blijf je na de uitzending gewoon aan tafel zitten.
Je bent onrustig en geïrriteerd totdat je
een fles wijn en sigaretten krijgt aangereikt.
Het is twee uur geworden en je komt bij me zitten.…
Zijn tong sloeg alsmaar over van de drank,
maar wat hadden we samen gelachen toen we
in het ziekenhuis tot ver in de nachten de
mooiste gedichten creëerden, steeds ieder
weer een rijmzin, het kon niet gek genoeg
en als de nachtzuster met haar zaklantaarn
kwam, waren we ineens muisstil om daarna
weer volop voort te gaan.…
116
Bezig met laden