1068 resultaten.
Ik hoor de nacht die nader-zijgt
poëzie
5.0 met 4 stemmen 407 Ik hoor de nacht die nader-zijgt, –
en beider zwijgen...
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
– zal ’t míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in ’t schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
– Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...…
reik mij je hand
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 3.896 tot je komen
ik zal niets zeggen
slechts de stilte zwijgen
laten we ze elkaar schenken
wensen dat een tederheid
zal mogen zijgen…
Hit-gevoelig
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 840 Een hitsige schimmel te Zijge
Stond steeds bij een merrie te hijgen
"Ach wil je", zei hij
"Een veulen van mij?"
Maar hij kon een hengst van haar krijgen…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Nadering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.121 Gij komt, in uw afwezigheid
thans, dichter, naderbij,
dan toen dit lijf zich nedervlijd’
aan uwer zachte zij.
Geen lust maar louter liefde, schat,
doorstroomt en warmt mijn ziel;
sinds hunker deze diepte mat
‘wijl ik in armen viel.…
Nader
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 694 Bush heeft gewonnen ook al is het nipt,
Maar mij valt het persoonlijk bitter tegen
Dat Nader niet ging strijken met de zege,
Want hem had ik als president getipt.
Het Witte Huis werd dan het Groene Pand
En heel Amerika werd Nader-land.…
Nader tot U
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.683 De hemel heeft een eregast ontvangen
De Heer zegt: “Gerard! Eindelijk, kom binnen!
Hier is een jongenskoor om te beminnen
En vrijdag zal daar iemand voor je hangen.”
Hij was al jaren dood, de echte Reve
Maar hij is opgestaan, en ziet: hij leve!…
naderingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 106 waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid
onweerlegbaar, tot nader…
Naderend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 183 Blad in de winter
rijp voor bezinning en sier
begroet het voorjaar.…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
zee - zand - zondag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 650 zalig zinderende
zonnige zondag
ziltzoete
zeedromen
zorgeloos
zwijgen zij
zijgen zij
zandzeker
zoenzoekend
zalig zotte
zoele
zwoele zuchten
zonnen zij
zoemen zij
zoetzoute
zingende
zeezilte
zonzalige
Zondag…
Medaillespiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Ik kan mij niet aan zwaartekracht onttrekken,
noch een gat slaan in overbeladen tijd.
In wil mijn gezicht met schaduwen bedekken,
teneinde te schuilen voor zichtbaarheid.
Verblind door de keerzijde van de maan,
wil ik gaan langs onbetreden patroon.
Op de tast door een onderbelicht bestaan
zonder horizon van vastgeklonken sjabloon.
Contouren…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
Huilen?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Het huilen staat me nader,
dan het lachen
toch is mijn gedrag vergelijkbaar
met dat van een clown.
Ik moet sterk zijn!…
REGENNACHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 374 De droppen komen zijgen
In zachte val,
De blaân der bomen nijgen
In regenhal.
't Is alles mat en eenzaam,
In vree gesust,
En alles wat gemeenzaam
Met licht is, rust.…
Loden jas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 618 Wat jeugd genoemd wordt,
Wat je als kleding
Voor het leven wordt
Meegegeven, kan licht zijn
Om te dragen, passen als
Een goed zittende jas,
Als een fijn zittende hoed,
Maar ook een loden last zijn
Waaronder je wel bezwijken moet…
Blij dat ik er vanaf ben
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 365 Ik wil niet meer
Ik kan niet meer
En ik ben blij
Dat ik er vanaf ben
Zeg jij met goed
Zestig jaar over
Wat eens je driftleven
Was - dezelfde woorden
Die ik gebruik voor
Wat eens het drankleven
Was waaraan ik niet
Anders dan bezwijken kon…
Bewustzijn delen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 105 Wanneer twee mensen
Het bewustzijn delen
Dat de
Spirituele wereld
In hun is
Waar ze hun éénzijn
Kunnen ontdekken
Vindt
Spirituele
Éénwording plaats…
Goddelijke doel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Het Goddelijke doel
Van een liefdesrelatie is:
De volledige
Wederzijdse openbaring
Van de ene ziel
Aan de ander…
Eerlijk naar jezelf
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 86 Je relaties
met anderen
spiegelen
je innerlijk staat
en helpen je
bij het zuiveren
van jezelf
Alleen
door helemaal
eerlijk te zijn
tegenover jezelf
Kun je een relatie
in stand houden
je gevoelens verdiepen
en contacten
laten uitgroeien
tot duurzame
relaties…
oorlogskruizen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.260 ik geef het geen naam
het is meer een verstaan
van houtige zuilen
die zijgen in arme grond
ze zouden niet huilen
al welde het traanwater
uit kinderfonteinen
die ouders verstomden
zo volgen mijn ogen
toegeknepen door lijden
herinneringskruizen
rij aan rij
en vrij wilden zij zijn
leven om te leven
maar zij strandden hier
zij aan zij…
ik ken jou niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 blik van herkenning
en nog eens
ik weet het niet zeker
de leeftijd presenteert de rekening
dat maakt mij ook weker
en heb meer oog voor iedere mens
toch was er een ontmoeting,
zo een dichter eigen,
ik verbeeld me dan dat jij het bent
als ik naar de zon wil neigen
ik draai maar een sjekkie
om hopelijk nog verder
in een dagdroom weg te zijgen…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Daarheen, van 't nest op kille twijgen,
Rolt warm-vertrouwlijk meerlgefluit;
Als bloesem voelt ge een sneeuwvlok zijgen;
En hoor, om ons op streek te krijgen
Zond Lente al feestmuziek vooruit!…
Als bomen huilen (2)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 ik wrijf een
paar woorden
met handen
vol tederheid
langs de boom
die herfst huilt
zijn tranen
willen mijn lijf
omranden
omdat daarin
een herinnering
schuilt
de zachte aarde
opent zich langzaam
en wil mij dragen
ik hoor mijn naam
bij het vallen van een blad
kom met mij mee
wil een engel vragen
we zijgen even verder
in het…
DEMENTIE...NADER TOT HAAR!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 429 zij tot rust
in haar
haar moeder
Jouw moeder
nader tot haar!…
Dicht bij jou
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.379 Heel dicht bij jou
Proef ik de liefde weer
Ik ga er helemaal in op
Er is niets anders meer
Geen woord is nog belangrijk
Als jij me zo verwent
Want elke tekst vervalt, als jij
Zo heel dicht bij me bent…
Arrestatie
gedicht
2.0 met 108 stemmen 58.962 Grijs wit-glimlachend
staat hij daar
-achter glas-
mijn vader
hoe verder ik
van het raam
weg moet
temeer komt hij
me nader
vermoeid beweegt
hij beide handen
en ik denk
dit is de laatste keer
een zaaiend grijs
geschenk
-------------------------
uit: 'Schiereiland', 1979.…
Schemering in 't woud
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.852 - zo gij rondom
op wieken van de schemering komt rijzen,
nu doet uw nadering niet ijzen, -
ik wacht u - kom!…
De kerk in 't bos.
poëzie
2.0 met 4 stemmen 406 (Canon)
Kling - klang! Kling - klang!
O - ver het woud
gal - men de klok-ken als Eng'-len - ge - zang,
Vlei - end met to nen van zil-ver en goud:
Kling- klang, kling - klang, kling - klang, klang!
Kling - klang! Kling - klang!
Sta - tig van stem roe - pen de klok-ken met stre-len - de drang:
Na - der, o na - der, o na-der tot…
DE LAATSTE HERFST
poëzie
2.0 met 6 stemmen 3.056 Ver stond de strakke lucht
Als een grijszijden scherm
Gespannen voor de dood.
Aan deze zijde een vlucht
Vogelen met gekerm,
Onze hoofden over, vlood.
De grond bekroop wat groen.
Schril staken stengels riet.
De wereld stond ontbladerd
Uitstervend in seizoen,
Dat zon voorgoed verliet,
Weer tot de maan genaderd.
Wij vonden nog een zoen.…