14122 resultaten.
Bezoekuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 244 ze blijven bij elkaar
door het huis
dat onverkoopbaar is
ze slapen in twee kamers
de kinderen hebben
nu toch zelf een eigen thuis
ze hopen allebei
op het einde van de crisis
dan zullen ze eindelijk vrij zijn
de schok van kanker
lost geschillen op
door de naderende dood…
Voor Adriaan
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.494 Niets wist ik
van ziekte of jouw naderende dood.
Mijn hoofd wil het niet geloven.
Ik sluit mijn ogen en mijn handen
hou ik voor mijn oren.
Het is helemaal niet waar en
ik wil er niets van horen.…
Stukjes naderende dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 ik voel pijn
zouden het de eerste stukjes
naderende dood kunnen zijn
in frontale aanval
op de tempel
van het leven
altijd evenwicht
ieder licht nam
schaduw zelf bij de hand
nog schijnt de zon
maar de dagen korten
en het donker wint terrein
de balans is om
ik beleef nog slechts de schaduw
van wat mijn bestaan had moeten zijn…
Elegie
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.026 Zij, dreigend met een zwakke poot
blies naar de naderende dood
en ging haar laatste brug
boos, met een hoge rug.
Gootkat, dievegge, tijgerin
die nooit vergeefs iets vroeg
had aan zichzelf genoeg.
Haar snauw bevroor, haar oog besloeg,
haar zijden pels werd hard en droog -
een lieflijke vriendin
keert tot de wormen in.…
Ben jij de tijger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 504 dood…
Glas in lood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 er staan aardewerken vazen
op ooghoogte
verantwoord vormgegeven
per definitie van vensterbank
en zichtlocatie
zonder levende have of goed
de muren kraken hun rimpels
zonder schaamte
hun oren verloren mettertijd
sommige kleuren verschieten
andere weer niet
van verwachting, loden last
gevlogen vogels, wederkeren
naderende dood
met…
De oude vader
gedicht
2.0 met 20 stemmen 9.752 Nog houdt hij het landschap stevig vast,
hoewel zijn hand reeds lichtjes beeft
van schaamte voor de naderende dood
en voor al die stilte die erop volgt.
Wie stelt er paal en perk aan zoveel gras?
Zijn beeld vloeit open in de spiegel.
Alles wat ooit gelogen was,
een logboek vol, wordt langzaam wit.…
Bloedrood
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.272 De zon schemert bloedrood
Het bloed van de schaamte
Rood van naderende dood
Machteloosheid en kalmte
Koester ik in mijn schoot
Vergeet alles in deze nacht
Blijf hopen op een wonder
Macht van mijn wilskracht
Stuur ik nu in 't bijzonder
Naar mijn schoot en wacht
Handen strelen weg de pijn
Verzachten het verscheiden
Van mijn kleine poppedein…
in tegendraads
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 495 dood
in je schoot gaan handen pluizen zoeken
het groen vergrijst snel in een herfstig rood
je bent obstinaat, antwoordt zachte vloeken
in tegendraads vecht je jezelf weer groot
maar overgave sluit toch alle boeken…
De weemoed van december
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 dood
de weemoed van december
hangt ook in mij
die dolend in het donker
zoekend is naar uw Licht
maar nog zo ver verborgen ligt
verwijder de wazige floers
uit mijn ziel - die wacht
op die grote ster
dat eerste geschrei
als van Het Kind
dat wil opbloeien
op een vernieuwde aarde…
HET KAARSJE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 233 dood
Je levensplek verschuift thans naar boven
je lichaam blijft achter op deze aardkloot…
Mijn geloof is niet doof
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 646 Straks komt het laatste seizoen
dan worden de gedachten ijskoud
sloffend schuifelt mijn schoen
ja, ik voel mij nu zelfs erg oud
wat loop ik nu toch te zeuren
te jeremiëren. klagen en over
de naderende dood te treuren
het is echt nog lang niet zover.…
Schemering in 't woud
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.852 . -
Waar zijt ge, Dood? - zo gij rondom
op wieken van de schemering komt rijzen,
nu doet uw nadering niet ijzen, -
ik wacht u - kom!…
Nader
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 694 Bush heeft gewonnen ook al is het nipt,
Maar mij valt het persoonlijk bitter tegen
Dat Nader niet ging strijken met de zege,
Want hem had ik als president getipt.
Het Witte Huis werd dan het Groene Pand
En heel Amerika werd Nader-land.…
Nadering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.121 Gij komt, in uw afwezigheid
thans, dichter, naderbij,
dan toen dit lijf zich nedervlijd’
aan uwer zachte zij.
Geen lust maar louter liefde, schat,
doorstroomt en warmt mijn ziel;
sinds hunker deze diepte mat
‘wijl ik in armen viel.…
Nader tot U
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.683 Hij was al jaren dood, de echte Reve
Maar hij is opgestaan, en ziet: hij leve!…
naderingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 106 waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid
onweerlegbaar, tot nader…
Naderend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 183 Blad in de winter
rijp voor bezinning en sier
begroet het voorjaar.…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
UW WIL GESCHIEDE, JOUW WILSVERKLARING
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 889 Verklaar je vooral nader....
nader tot hen....
'Laat jouw wil geschieden'
Nader dan tot Hem!…
HERKENNING
gedicht
2.0 met 447 stemmen 186.981 O Dood, die Waarheid zijt: nader tot U.…
Medaillespiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Ik kan mij niet aan zwaartekracht onttrekken,
noch een gat slaan in overbeladen tijd.
In wil mijn gezicht met schaduwen bedekken,
teneinde te schuilen voor zichtbaarheid.
Verblind door de keerzijde van de maan,
wil ik gaan langs onbetreden patroon.
Op de tast door een onderbelicht bestaan
zonder horizon van vastgeklonken sjabloon.
Contouren…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
MARTELAARSCHAP
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 255 Zijn jeugd is dood
zijn opgroeien is terreur
zijn spelen is oorlog
vrienden zijn levend dood
altijd samen op straat
tirannie der wraak
bloedstollend zijn sirenes
gekrijs der vrouwen
het rennen en schreeuwen
dagelijks gebeuren
de gewenning is grotesk
een deel van zijn leven
de kraaien fladderen weg
naderend onheil gesticht
zie ik…
Ik heb je genoemd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 207 Vrees dan niet de nacht,
zij brengt ons nader
tot elkaar.
Zoek mij in de schaduw,
ik ben niet dood,
je vind me daar.…
samenloop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 we naderen
de brug van
duizend dromen
we houden
zowel pas
als adem in
stalen pijlers
diep in dromen en
aarde verankerd
een schakeling tussen
het gedroomde leven
en de loerende dood
zijn we een
samenloop van
omstandigheden…
Fidel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Hier dan mijn nieuwste riedel,
van Cuba`s dode Fidel.
's Werelds heersers en eigenwijzen,
doen nu hun best om hem te prijzen.
Zelfs paus Franciscus in ons midden,
wil voor zijn zieleheil gaan bidden.
De noodzaak hiervoor is wel groot,
Fidel bracht duizenden ter dood.
De Hel voor hem een goede plek,
bij nader inzien niet zo gek.…
Bij tanend licht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 270 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Bij tanend licht. Gedachten in de ouderdom 6
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 117 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Huivering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.075 Het leven verlangt steeds naar de dood.
Bemin je? Weet jij waar vandaan
Wij kwamen en waarheen wij gaan?
Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood?
Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar de dood
Die nader komt als ik niet kom.…