Ik zing tot prijs en eer...
In roodgoud najaarsweer
Werd zó mijn geest bevrijd
Van een krankzinnigheid:
Ik raapte een donkre steen,
En dacht, ook ik ga heen
En lig zo zwaar en zwart
Der aarde aan 't ijskoud hart.
Toen daalde een purper blad,
Dat Hij beschreven had,
Mij ritslend in de hand
En stak mijn hart in brand.
Ik…
Najaarsblad dat
Zich uitvouwt
Op de stenen
Van mijn stoep
Om mij hart'lijk
Te ontvangen als
Ik in de winter
Zonder sneeuw en ijs
Naar buiten stap,
Nerven in schoonheid
Gestorven die het
Brughoofd naar
Mijn lente zijn,
Herfst die moeiteloos
Zo op het oog het
Voorjaar bereikt
En de winter overslaat…
kleur spreekt samen in kalk
een portret uit duizenden
een steunpilaar, zeg maar balk
woorden doen deze wereld duizelen
selenietsplinter in m`n vinger
en de korst sluit lucht af
een najaarsblad blijft een beginner
maar nooit begonnen. laf
raadzaam als schaatsen
op een ijsbaan, en maar lachen
je kan dit nergens plaatsen
ondoordachtbaar…
Je kunt wellicht leven als een najaarsblad
bij de gedachte: "Het licht verdwijnt thans."
Het gelovige oog geeft echter kans
te zoeken naar een diepzinnig vragend "wat?"
Steeds vorsend en onwrikbaar blijft de troon,
waar sterren helder of verborgen schijnen,
sprekend over de genade van Gods Zoon.
Veel kwaad bedreven? Gewetenspijnen?…
668
Bezig met laden