Alle inzendingen over narcisme

Racisme is in feite een naar narcisme…

Wat, in godsnaam, heb je uitgevoerd? Heb je - ten minste - je dag geboekstaafd? Heb je alsnog geboekstaafd - de volgende dag - de niet geboekstaafde vorige onder vermelding? Ben je tekortgeschoten (in gebreke gebleven, nalatig geweest, laakbaar) op stuk van plicht, regelmaat, tucht, zelfverachting? Heb je - met niet aflatende verwerping…

Een mooie man die zichzelf aanbad in schoonheid geen concurrentie had zei spiegels zijn overbodig ze vertellen maar wat genezing van deze eigenwaan werd heel hard nodig want in alles wat hij had of ooit bezat zag hij zich steeds veel minder mooi in de spiegel staan soms was het beeld te breed te groot hij ergerde zich dood verhuisde…

Ik ben een ruimdenkend anarchist die accepteert de geile maagd en schenk aandacht aan iedereen met mijn ingetogen populisme Nog niet opgejaagd door overspel van focusverlegging naar mijzelf Ik ben de nog te ontpoppen bloem in de grote weide langs de Styx met equivalente buren als lotgenoten Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…

Oeverloos gezwets in zuchtig zoeken Naar het genot van onbescheidenheid Narcisme tot maat verheven Gevoelloos interesseloos kil Afkomst verloochend in succes Verwend in alles dat te koop is Maar jaloers in het tekort aan aandacht Dat is de oogst van een avond Ja, het was gezellig, zeker…

En ik gaf je een laatste kans, je plek te aanvaarden dat opgeklopte zijn een beetje in te binden maar de macht was zoeter de bewondering de status ik ben jou alles als je kunt shinen terwijl ik fluit en klap maar wie ben je nu een man met volgers.…

Hij was een man van fifty schades of grey Zo had ze tot haar spijt moeten ontdekken Hij raakte haar op zeer kwetsbare plekken Hij was een gaslighter, zij prooi in spe Hij was een man van vijftig tinten grijs Zo had ze spijtig moeten concluderen En steeds opnieuw wist hij haar te bezeren In hem bevroren vlakten, gletsjers, ijs Zijn…

Vriendschap in een blik hoort thuis in een ogenblik het weerspiegelt het narcisme, beloftes kunnen mijn glimlach verslaan het heeft de waarheid al vermoord en is in het verleden gebleven had alles met tederheid gegeven bij jou vond ik geborgenheid of was het toeval dat wij in elkaars verlangen zijn geraakt…

ik hou van mij daarom ook heb ik jou nodig voor mijn geluk ik zie jou graag opdat jij mij eren kan mij rusten laat ook op jouw lauweren ik vind jou lief zolang jij vertrouwt dus waag het niet in twijfel te raken ik mag en zal voor eigen genot van wat jij geeft alles nemen ik beloof oprecht dat onvoorwaardelijk wat van jou…

Het is de geboortedag van mijn moeder 31-5-1913 van wijlen, mijn overleden moeder 12-10-2009 waarop ik haar leven en haar overlijden gedenk maar ook haar levenslijden maar vooral geluk En dat geluk dat zit hem in mij, haar 2e zoon haar lievelingszoon, haar hulp en toeverlaat het narcisme druipt er ogenschijnlijk van af maar narcisme is iets…

zoek geen schuilplaats in de mantels van bizarre clowns die het hakken van letters uit het stenen alfabet tot poëzie verheffen zonder dat hun volgelingen dat beseffen viert narcisme hoogtij in ijdeltuiterij de vreemde eend wordt weggejaagd het zwarte schaap is afgemaakt gij wilt het kaf niet zijn onder hun koren alleen de clowns…

hij laat ons de stilte verwonderd leegte met werken gevuld raakbaar eigenwijs ongenaakbaar in scherp formuleren altijd jong erudiet en belezen zijn jeugd zat wat tegen flamboyant in optreden het lichte narcisme was deel van zijn flirt met ons heden in de wereld van mensen gaf hij zich bloot in geschenken waarvan hijzelf het meest…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit? in opperste verwarring…

Ergens begrijp ik het wel een beetje Iemand moet het doen Jou vertellen hoe goed je bent Alleen zijn dat nou juist de mensen Die jou nooit hebben gekend Ooit komt toch wel je zwakte Langzaam maar zeker aan het licht Tot die tijd houd ik me op de vlakte Want nu ben je nog te veel op jezelf gericht Voorlopig laat ik je in je waarde Maar…

Mijn lege ik vult zich met haar. Je kent me vast wel: ik houd luiken gesloten en speel. Het is jammer dat honger naar eigenliefde zich niet laat stillen…

terwijl hij haar drapeerde in wazige beloften de zachte judaskus nog op lippen brandde legde hij de leiband losjes om haar nek en maakte zich op voor een volgende encounter en daarna nog een en nog een en langs andere wegen nog meer.. het kon hem nooit genoeg…

Een kop draait op germanismen, narcismen, zonaanbidders, ze steken net zo lief jouw voet als een theezakje in kokend water. --------------------------------------- uit: 'De laatste metamorfose', 2004.…

Ben al een tijd niet meer verbonden met de wereld om mij heen, maar om dit nu narcisme te noemen of een gebrek aan medeleven, nou nee, eigenlijk niets van dit alles, het is meer een bedradingsprobleem, die hele lichte vorm van Asperger waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets, in wezen alles voor mij, een nieuw geloof dat ik graag met verve…

leiden daarbij geen enkele leugen vermijden de waarheid veracht een tweet, een boodschap veel kabaal om de macht waar de weldenkende eigenlijk enkel om lacht tekenen verontrustend al lange tijd van binnen uit groeit er verlangen nieuw leiderschap zal het tij keren boodschap van verbinding, hoop weg met de foute ideologie vanuit narcisme…

in een vaag verschiet zag ik mensen dwalen verstoken van kwalen waardoor zij generaties lang geteisterd zijn geweest de medische overwinning was een feest van het immuunsysteem dat anticiperend de wereld heeft betreden helaas met een onmenselijk nouveauté het narcisme is doorgeschoten zonder remmingen en de mens heeft zich afgesloten…

laat in de stad ben ik op pad in de regen de wegen zijn nat slissende autobanden verstommen in de nacht de straat weerspiegelt zacht het gele licht van lantarenpalen ze buigen zich over de weg als narcissen…

De dode boom werpt zijn vruchten af en hij lokt kleine meisjes om hun darmen te spoelen in zijn ongenadige bijzijn, opdat zijn wortels zouden struiken in weeë grond. Ze kokhalzen de ondode afscheidingen naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen. Het meisje was allang afgestorven, maar ze baarde een vers nageboorte. En hij; het levende…

Met grote stelligheid bij hoog en laag beweerde hij dit en dat zus en zo belangrijke zaken waarover men niet zwijgen kan dus sprak hij op luide toon tot eenieder het zwijgen ertoe deed.…

Donald Trump zocht macht. Donald heeft eindelijk gevonden, wat machtelozen blijven zoeken. Menige narcist verandert, wanneer hij heeft gewonnen. Wanneer zijn vijanden, zijn vrienden zijn geworden. Wanneer wolven veranderden in een kudde makke schapen. Donald, please. Laat schapen schapen blijven. Jezus is toch jouw voorbeeld Donald?…

Waar blijft de tijd die wij aan woorden wijden Verkwistend strooiend in de wind en het zwerk De tijd in ledigheid zonder paal en perk Waar wij naar achterklap en roddel glijden Waar zijn de tijden van het glorieus fatsoen Dat iedereen zich verre hield van laster Zijn woorden toomde in kluister of raster En geen medemens ooit smaad aan zou doen…

Narcisme delft het onderspit. Het ligt verlaten in de struiken; 'Pappie wat is dit? Bello zat er aan te ruiken...'…

Laat ik het tot mezelf beperken, dat is wel zo respectvol naar de organist en facebooker Geert Bierling die met enige schroom schreef over het Corona-Narcisme (zie toelichting) en dat heeft ie geweten aan de reacties te zien het was niet te stoppen en heeft mij ook zo geintrigeerd en tot nadenken en schrijven gezet de organist wiens geluid…

Leven met jou als moeder, is leven met verdriet.  Leven met jou als moeder, is het leven niet. Wat jij aanricht, is meer dan alleen pijn. Soms hoop ik nog dat je kan veranderen. En denk hoe fijn het dan zou zijn. Maar na 37 jaar begin ik het toch wel te zien. Je wordt steeds iets minder mama, en steeds iets meer Christien. Dat gaat zo…

anderen naar de zin maken kan niet de zin zijn van jouw bestaan Hoe graag je ook anderen wilt helpen help eerst jezelf en dan met name jezelf geestelijk te versterken Juist door niet te spreken maar vooral om te zwijgen, te luisteren wat er ook van je, over je wordt gezegd, geroepen, gefluisterd of geroddeld Egoïsme, egocentrisme, narcisme…

met jou heb ik een eilandje geschapen de golven flirten in extase met het zand de dagen zijn zo groots - te groots om te verhalen en in de verte uit de blauwe lucht daar klinkt de pastorale jij vlecht jezelf in mij en ik poëtisch jou arcadisch in mijn sferen  zo dichten wij elkanders ogen en drinken nectar uit het hart in jouw oksel lig ik naakt…