Alle inzendingen over nattigheid ezel

Onvergeeflijk, die ene 'e', de 'e' van, en daar is eerst een graad spellingskunde voor behaald, de 'e' van 'ezel'. Ga maar in de hoek staan met een punthoed en rode kaken. Droom maar van de borsten van Artemis, terwijl de waanzin met zijn vlammende drietand door jouw ziel steekt.…

gehuld in zijn donk,re grijze jas hangt hij stil dreigend in de lucht schuift over zomers hemelsblauw maakt witte wolken grijzig grauw samen met zijn vriend, de wind komt hij er aan, met natte vlagen spoelt alles helder schoon wat hij op zijn weg maar vindt spattend en spetterend roffelt hij op de daken stroomt over wegen en land naar…

Jouw ramen beslaan Van mijn onverhoedse warmte De mijne huilen Om jouw ongenaakbaarheid…

Ik rij wat af, in m'n eigen mobiel, lange stukken lopen ging niet meer, en zo kwam een krap jaar terug, van de Gemeente een meneer, die vond dat ik nu toch echt overstag moest. Ik moest een drempel over, wel meer dan eentje ook, maar nu, een poosje verder, is er weinig waar 'k me aan stoor. 'k draai m'n sleutel om en lopen dat ding, als…

Nattigheid Na tranen kwam regen wanhopige schaduwen zoeken naar de zon. Schuim Hoofd boven water zeepsop tot aan de lippen de afwasbak glimt.…

ik regen maar de druppels in mijn hoofd spatten niet op ze vallen amper maar vloeien samen in meanderen volgen het hersenprofiel in hun kronkelende systematiek vaag kleurt het visuele centrum de regenboog die buien begeleidt naast de gangbare emoties zoals haat en nijd die mij soms overkomen ik voel wel nattigheid…

bomen bossen eensgezind takken wuiven westenwind regens ranselen akkerland hoofden hoeden waterstand vlak ziltzompig lageland verzuipt langzamerhand…

Een golden retriever te Beilen Liep bij elk geluid flink te kwijlen Alleen Pavlov vond Dat leuk bij een hond Maar die heeft zelf nooit hoeven dweilen…

De avond hondenwandeling Loopt anders De regen niet bijzonder Maar zijn klank Een rij vuilcontainers te vroeg In `t donker langs de weg geplaatst Drumt de regen bassdrums Sommige als toms Volstromende putten Ieder zijn eigenaardige roffel En Uit kale hoge bomen Snelle ritmische spetters De traag hangende druppels Worden laatste stille…

Druppels racen om wie het snelste valt, om eenmaal beneden samen te klonten, gevangen in elkaar. Van hun gezamenlijk lot nog geen weet, en ze zakken traag, onder mijn vinger scholen zij samen, onwetend hoe de zwaartekracht hun bedroog. Vanuit het groot geheel keert er nimmer een terug; ze vallen omlaag, nooit omhoog…

Lief maar onwillig Koppig kleurt hij stenen grijs Stoot jij je soms ook ?…

Een loner jong- en vrijgezel die droomt van vrij en vrijen en wel snel staat met een boner dag en nacht te gluren want pal naast hem bij de buren woont en wacht een gezelin die zijn gemoed en elk zijn vezel gloeiend groeien doet Het mooiste ezelinnengoed van heel het dorp ligt hem en dat maar op een steenworp toe te pronken vanuit haar…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

wolken breien zich grijze dekens boordevol voel al nattigheid…

ga niet aan me voorbij ik sta als een ezel op je te wachten... ik ben onvermurwbaar in mijn overtuiging dat jij bij mij hoort, en dat ik een ezel ben.…

Een ezel is een heer met een staart, Die hij van achteren draagt, als een paard. Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

Met vallen en opstaan Heb ik mijn hoofd Te vaak gestoten Zo vaak aan dezelfde steen In mijn eigen voet Heb ik geschoten En in zeven sloten Liep ik daar Het spoor bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens…

er was eens een ezel die zich drie keer stootte aan dezelfde steen die midden op zijn pad lag de eerste keer was het donker de tweede keer had hij dorst de derde keer was hij verliefd hij zag niet waar hij ging hij leerde aan zijn nageslacht dit pijnlijk fenomeen elke ezel echter zal zijn eigen hoeven stoten .…

voorbije mist regent uit de bomen wolkeloos is de hemel en ongelovig de fietser nattigheid is realteit en dringt door…

reptielen heersen over heel de aard beweert het nederdietse intellect dat slangsgewijs toch stevig is gebekt en denkt dat hij veel kennis heeft vergaard zijn achternaam betekent echter ezel men lacht ‘m uit: zijn ware aard is [k][w]ezel…

regen gaat vaak langs je heen zij stoort je niet je leeft alleen voelt enkel nattigheid die droogt in tijd maar druppels vinden water in een plas die jij pas zag door natte voeten nu is de regen straf en moet je daarvoor boeten waarom laat water in de plas jou regen voelen merkte je het pas toen je de nattigheid erkende de druppels…

Wat je voelt is maar nattigheid het is regen, niet zo maar bedoeld. Wat je leest is pure vrijheid, het zijn woorden, voor altijd zo bedoeld voor altijd zo geweest.…

in de planten hingen parels van zilver, goud en blauw ik liep naar buiten en bekeek de diamanten maar toen ik ernaar greep voelde ik de nattigheid van druppels dauw…

Ezel heeft het in de smiezen Als je vooruit wil zien Doe dat dan vanuit de hoogte Zodat je alles kunt overzien. Maar weer terug op deze aarde Komt het er wel op aan Dat er met die verkregen kennis Ook iets zinnigs wordt gedaan. Voor mensen met lange tenen. Er zijn veel ezels Met twee benen.…

een vuurrode blos zongen wij er bevlogen op los als een warme, heimelijke betovering van stal en ezel en gelijmde os…

ik knoop een net van schimmeldraden neem de ezel mee, hij zal mijn lasten zonder lusten dragen.…

Als ezel was-ie uitermate dom. Hoe anders was de slimme alkenbende: die stemde voor geen goud op Balkenende.…

Noem hem geen ezel De fout wederom gemaakt Hoe moét hij heten…

Eens ging door een der beemden Van ’t zangerig Leeuwendal Een Ezel zich vermeien, Vermeien bij geval. De langoor vond een pijpzak, Die, bij een schapenstal, Een herder had vergeten, Vergeten bij geval. Daar trapt hij op de doedel, En ’t geeft een groot geschal, Een largo op zijn Ezels: Een largo bij geval.…

tra trelrotrupsel trolpelt trelechaar zhixt zondrezaahr zozangstig zorfelzat zwongt zwalingzwachtig zwoemzacht zwarazwat trin trouppeltrijfah trolotraup trevtáár! de baviaan lacht zich een aap voorwaar; dat hij niet uit zijn woorden komt is klaar…